ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ

Η προφυλάκιση και του Μιχαλολιάκου διασώζει την παρτίδα και για την δικαιοσύνη και για την κυβέρνηση. Όμως η χθεσινή αποφυλάκιση των τεσσάρων βουλευτών της Χρυσής Αυγής σίγουρα θόλωσε την εικόνα. Μένει να δούμε τι θα γίνει σήμερα και με τον υπαρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης για να βγάλουμε οριστικά συμπεράσματα. Μέχρι στιγμής μπορούμε να πούμε τα εξής:

1) Η δικαιοσύνη αποδεικνύεται όντως ανεξάρτητη. Οι Χρυσαυγίτες δεν μπορούν να ισχυρίζονται, όπως το έκαναν όταν συνελήφθησαν, ότι μεροληπτεί

σε βάρος τους. Ο ανακριτής αποφάσισε διαφορετικά από τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Επίσης απεδείχθη ότι η κυβέρνηση δεν ελέγχει τη δικαιοσύνη. Εάν αυτό συνέβαινε θα τους είχαν προφυλακίσει όλους. «Στήσιμο» λοιπόν κατά της Χρυσής Αυγής δεν υπάρχει. Ούτε από τη δικαστική ούτε από την εκτελεστική εξουσία. Τελεία και παύλα. Όσα ισχυρίζονται περί δήθεν πολιτικής δίωξης δεν ισχύουν. Εφεξής θα πρέπει να αποδεχθούν τις αποφάσεις των δικαστηρίων.

2) Η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης είναι πλήγμα στην ιδεολογία και τις αντιλήψεις της Χρυσής Αυγής. Δείχνει με ξεκάθαρο τρόπο την υπεροχή της Δημοκρατίας έναντι του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού που ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του πρεσβεύουν. Ας αναρωτηθούν οι πολίτες τι θα συνέβαινε εάν στην εξουσία ήταν οι επίγονοι του Χίτλερ και του Παπαδόπουλου. Ας σκεφθούν τι έχουν πάθει οι κομμουνιστές, οι εβραίοι, οι «διαφορετικοί», οι αντιφρονούντες. Στα ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν υπάρχει ανεξαρτησία δικαιοσύνης. Υπάρχουν, με κρατική εντολή και συνοπτικές διαδικασίες, διώξεις, φυλακίσεις, απελάσεις, εξορίες και εκτελέσεις.

3) Η αποφυλάκιση των τεσσάρων βουλευτών σαφέστατα και δεν αποτελεί, όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν, αθώωση. Δεν αποτελούν όμως και ενοχή οι περιοριστικοί όροι και η εγγυοδοσία, όπως υποστηρίζουν οι αντίπαλοί τους. Είναι υπόδικοι, και μέχρι να αποφανθεί το δικαστήριο δεν μπορεί παρά να έχουν υπέρ τους το τεκμήριο της αθωότητας, το οποίο στο δικό μας νομικό μας πολιτισμό, όχι στο δικό τους, υπερισχύει. Το ίδιο ισχύει και για την προφυλάκιση. Τα δικαστήρια είναι αυτά που θα αποφανθούν, και για τους προφυλακισμένους Μιχαλολιάκο και Λαγό, αν είναι ένοχοι. Φυσικά οι ενδείξεις ενοχής για τους προφυλακισθέντες είναι πιο ισχυρές σε σχέση με αυτούς που αποφυλακίσθηκαν με περιοριστικούς όρους.

4) Η διαφορετική γνώμη ανακριτή και αντιεισαγγελέα εγείρει ερωτηματικά. Ο ανακριτής προφανώς δεν θεωρεί, όπως ο αντιεισαγγελέας, τη Χρυσή Αυγή εγκληματική οργάνωση. Εάν τη θεωρούσε θα έπρεπε να τους προφυλακίσει όλους αφού αποδεδειγμένα οι συλληφθέντες αποτελούν την ομάδα διεύθυνσης της οργάνωσης και είναι ύποπτοι τέλεσης και άλλων εγκλημάτων. Για παράδειγμα: γιατί προφυλακίστηκαν η σύζυγος και η κόρη του Άκη Τσοχατζόπουλου, όταν μάλιστα δεν θα μπορούσαν να τελέσουν άλλα εγκλήματα από τη στιγμή που εξέλιπε η μήτρα της «εγκληματικής δράσης» της «οργάνωσης», δηλαδή η κατοχή υπουργικού θώκου; Εκτός και αν ο ανακριτής εξέτασε μόνον την εμπλοκή των συλληφθέντων στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και γι’ αυτό άλλους προφυλάκισε και άλλους άφησε ελεύθερους με περιοριστικούς όρους. Όμως η εισαγγελική παραγγελία και το κατηγορητήριο δεν ήταν αυτά. Ήταν σύσταση, συμμετοχή και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, η οποία μεταξύ άλλων διέπραξε και φόνο. Αυτή τη δυσαρμονία, τη διάσταση απόψεων ανακριτή και αντιεισαγγελέα, οφείλει να την επιλύσει τάχιστα η ηγεσία της Δικαιοσύνης. Διαφορετικά είναι έκθετη και εμβάλλει σε σκέψεις για τυχόν σκοπιμότητες στην ορθή δικανική κρίση των λειτουργών της.

5) Πολιτικά η κυβέρνηση βγαίνει τραυματισμένη. Μπορεί τώρα να υποστηρίζει ότι η απόφαση είναι της δικαιοσύνης, και η ίδια δεν εμπλέκεται ει μη μόνον πολιτικά, όμως άλλο ήταν το κλίμα που είχε καλλιεργηθεί με δηλώσεις υπουργών, βουλευτών και στελεχών της συμπολίτευσης. Ο πήχης των προσδοκιών είχε τοποθετηθεί πολύ υψηλά. Οι λόγοι που ακούγονταν ήταν σχεδόν διθυραμβικοί και η απάντηση στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης για καθυστερημένη αντίδραση ήταν ότι αυτή υπήρξε για να «δεθεί» η υπόθεση. Αποδεικνύεται ότι δεν την είχαν «δέσει» και τόσο καλά. Ο αιφνιδιασμός, η αμηχανία και η δυσθυμία που επικρατούν στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι ενδεικτικές της πικρής γεύσης από την εξέλιξη της υπόθεσης. Φυσικά το τελικό πολιτικό ισοζύγιο θα μετρηθεί αργότερα. Προσώρας πάντως δεν πέτυχε τον θρίαμβο που ανέμενε και προπαγάνδιζε. Μπορεί να πέτυχε νίκη στα σημεία, αλλά η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και η εντύπωση που σχηματίζεται είναι ότι η Χρυσή Αυγή σηκώθηκε από το καναβάτσο.

6) Η Χρυσή Αυγή ηττήθηκε στα σημεία, αλλά δεν τελείωσε. Η εμβολή δεν την οδήγησε στο θάνατο. Το πλήγμα που δέχθηκε στο προφίλ της, με την αποκάλυψη του εγκληματικού της προσώπου, είναι μεγάλο. Όμως, σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε κρίση και απελπισία, της δίνεται η δυνατότητα να κάνει επανεκκίνηση. Με τον αρχηγό της προφυλακισμένο σίγουρα εισέρχεται σε μεταβατική περίοδο. Αν μάλιστα προφυλακισθεί και ο υπαρχηγός της Χρ. Παππάς, τότε πιθανότατα η «νέα γενιά» θα γίνει πιο επιθετική και δεν αποκλείεται, κάποια στιγμή, πιθανότατα υπό τον Κασιδιάρη, να αμφισβητήσει τον οικογενειακό χαρακτήρα που έχει προσδώσει στη Χρυσή Αυγή ο Μιχαλολιάκος. Φυσικά, η εξέλιξη της δικαστικής έρευνας είναι καθοριστική για τη μετεξέλιξη της φυσιογνωμίας και την επιχειρησιακή της δυνατότητα. Και οπωσδήποτε, σημαντικό ρόλο θα παίξουν οι δυσκολίες που, λογικά, θα συναντά εφεξής στη χρηματοδότηση και την κάλυψη των έκνομων ενεργειών της από επιχειρηματίες, «κοινωνικούς κύκλους», αλλά και κρατικούς υπαλλήλους με πρώτους και καλύτερους επίορκους αστυνομικούς.