ΠΑΜΕ ΣΙΝΕΜΑ;

Η κινηματογραφική εβδομάδα επιφυλάσσει τρεις νέες ταινίες και μια ενδιαφέρουσα επανέκδοση. Από την «Τιμωρό» του Σόντερμπεργκ, το «Fish ‘n’ chips» του Ηλία Δημητρίου και το «Πνεύμα της εκδίκησης», στο «Η κυρία εξαφανίζεται» του Χίτσκοκ. 

Η Τιμωρός (Haywire)

Του Στίβεν Σόντερμπεργκ. Με τους: Τζίνα Καράνο, Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Μάικλ Φασμπέντερ, Αντόνιο Μπαντέρας, Μάικλ Ντάγκλας κ.ά. Διάρκεια: 1 ώρα και 33 λεπτά.

Μια κατασκοπική ίντριγκα καταιγιστικών ανατροπών με πολύ και «πραγματικό» ξύλο στο νοσταλγικό κλίμα δεκαετίας του 70. Ο Σόντεμπεργκ επιστρέφει με μια ταινία καθαρής δράσης

και ένα θηλυκό «Μπρους Λι», στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η Τζίνα Καράνο, πρωταθλήτρια μεικτών πολεμικών τεχνών, ρίχνεται στις σκηνές μάχης με ανατριχιαστική άνεση υποδυόμενη τη Μάλορι Κέιν, μια πρώην πεζοναύτη και νυν μοναχική υπάλληλο μιας ιδιωτικής εταιρείας μισθοφόρων. Ως Τιμωρός ταξιδεύει από την Αμερική στη Βαρκελώνη και από το Νέο Μεξικό στο Δουβλίνο, ακολουθώντας το νήμα μιας συνωμοσίας που έχει πλεχθεί γύρω της, προκειμένου να καθαρίσει το όνομα της και να εκδικηθεί στυγνά όσους την πρόδωσαν, δηλαδή διάφορους άντρες της ζωής της, πρώην εραστές και συνεργάτες. Φυσικά και υπάρχουν ομοιότητες της «Τιμωρού» με το «Kill Bill» του Κουεντίν Ταραντίνο, όσον αφορά την εκτελεστική δεινότητα και την εκδικητική της μανία της πρωταγωνίστριας, ωστόσο ο Στίβεν Σόντεμπεργκ μάλλον περνάει στο ντούκου τις λεπτομέρειες της ψυχοσύνθεσης της ηρωίδας του και εστιάζει στην κινηματογράφηση της σωματικής δράσης στην οικοδόμηση ατμόσφαιρας θρίλερ και στην αποτύπωση των περιβάλλοντος χώρου. Όλα αυτά χωρίς πολύ νεύρο. Αλλά με χοντρές «αληθινές» κλωτσοπατινάδες και στέρεες ατάκες του στιλ: «Το χρήμα είναι ένα κίνητρο. Πάντα το χρήμα είναι το κίνητρο!».

Το πνεύμα της εκδίκησης (Ghost Rider: Spirit of Vengeance)

Tων Μαρκ Νεβελντάιν, Μπράιαν Τέιλορ. Με τους: Νίκολας Κέιτζ, Βιολάντε Πλάσιντο, Κιρόν Χάιντς, Άιντρις Έλμπα κ.ά. Διάρκεια: 1 ώρα και 35 λεπτά.

Ο Νίκολας Κέιτζ στην οθόνη, ως  φλεγόμενος μηχανόβιος ήρωας του κόμικ Ghost Rider, προσπαθεί να σώσει μια μητέρα και το γιο της, προτού αυτός μεταμορφωθεί στον διάδοχο του Σατανά και καταστρέψει τη Γη. Το χαοτικό και εντελώς προβλέψιμο σενάριο, όπως καταλαβαίνετε, δεν ξεπερνά τις τρεις σελίδες και τραβηγμένο από τα μαλλιά απευθύνεται σε πιτσιρικάδες που πρέπει να υποφέρουν από απίστευτη βαριεστιμάρα, ώστε να τραβηχτούν ως τις αίθουσες για να παρακολουθήσουν τον Νίκολας Κέιτζ να μην προσποιείται καν ότι μπορεί να παίξει. Δυστυχώς ο άλλοτε πολλά υποσχόμενος ηθοποιός έχει για τα καλά βουτήξει στη καλλιτεχνική και εμπορική λάσπη εδώ και μια δεκαετία. Ο τύπος κάνει φανερά και διαρκώς αγγαρεία που δεν τη ξεγελά ούτε το μήκος στις φαβορίτες του, ούτε τα βαμμένα του μαλλιά από ταινία σε ταινία. Η μηδενική πειστικότητα, η απουσία πλάκας και η αστεία επίδοση του πρωταγωνιστή προσπαθεί να αντισταθμιστεί με τα εξαιρετικά οπτικά εφέ της ταινίας. Όμως αυτά και μόνο δεν αρκούν για να μην χαρακτηρίσουν τη ταινία παταγώδη αποτυχί