ΣΤΕ: ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ Ο ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΟΣ ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΣ ΧΡΕΩΝ

Συνταγματικός κρίθηκε από το ΣτΕ ο αυτεπάγγελτος συμψηφισμός χρεών που έχουν ρυθμιστεί, κατόπιν περαίωσης, με τις οφειλές του Δημοσίου, οι οποίες προέρχονται από εργολαβικά ανταλλάγματα παροχής υπηρεσιών.

Ο συμψηφισμός αυτός προβλέπεται στο άρθρο 11 του Ν. 3943/2011 (άρθρο 83 του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων- ΚΕΔΕ).

Το ΣΤ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (πρόεδρος ο αντιπρόεδρος Αθ. Ράντος και εισηγητής η πάρεδρος Θεοδώρα Ζιάμου) με την υπ΄ αριθμ. 2164/2012 απόφασή του (εκδόθηκε ως «δίκη πιλότος») έκρινε ότι «δεν αντίκειται στο Σύνταγμα

το άρθρο 83 του ΚΕΔΕ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 11 του Ν. 3943/2011» που προβλέπει τον αυτεπάγγελτο συμψηφισμό χρεών προς το Δημόσιο.

Η πλειοψηφία των συμβούλων της Επικρατείας έκριναν ότι «η δυνατότητα αυτεπάγγελτου συμψηφισμού και επί μη ληξιπρόθεσμων οφειλών ή μη ληξιπρόθεσμων δόσεων ρυθμισμένων οφειλών δεν ανατρέπει την εμπιστοσύνη που επέδειξαν οι οφειλέτες του Δημοσίου στη χαριστική προθεσμία που του χορηγήθηκε για την εξόφληση των οφειλών τους μέσω της τμηματικής καταβολής, διότι ο αυτεπάγγελτος συμψηφισμός δεν απαιτεί την καταβολή χρέους, αλλά μόνο το συνυπολογισμό βέβαιων και εκκαθαρισμένων απαιτήσεων».

Παράλληλα, υπογραμμίζεται στην απόφαση του ΣτΕ ότι η απόφαση της επιτροπής Αναστολών που διατάσσει (για λόγους πρόδηλης βασιμότητας του κύριου ένδικου βοηθήματος- κυρίας προσφυγής) την αναστολή καταλογιστικής πράξης ή ταμειακής βεβαίωσης στο σύνολο της, εμποδίζοντας την είσπραξη της οφειλής, κωλύει τη διενέργεια συμψηφισμού εκ μέρους του Δημοσίου.

Και τούτο διότι τα αποτελέσματα της προσωρινής απόφασης εξομοιούνται με εκείνα της οριστικής δικαστικής προστασίας και εμπίπτουν στο προστατευτικό πεδίο τόσο του άρθρου 20 παράγραφος 1 του Συντάγματος, όσο και του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Αντίθετα, συνεχίζει η απόφαση του ΣτΕ, «ο αυτεπάγγελτος συμψηφισμός δεν κωλύεται από τη δικαστική αναστολή καταβολής χρεών ή λήψης άλλων μέτρων εκτέλεσης των νομίμων τίτλων για λόγους που δεν ανάγονται στην ύπαρξη της οφειλής».