Η επιστροφή στην ανάπτυξη περνά και από τον οισοφάγο – Τουρισμός για… όλα τα γούστα!

Προσπάθειες να μπει η γαστρονομία στο πιάτο των ξένων επισκεπτών της χώρας μας!Το «Π» συνεχίζει να ερευνά και να αναλύει διεξοδικά τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού που μπορούν να τελεσφορήσουν στη χώρα μας, καταγράφοντας τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να «καλλιεργηθεί» το «κλίμα», αλλά και το κατά πόσον υπάρχει το… πρόσφορο «έδαφος» για να «ευδοκιμήσουν»! Όπως αναφέραμε και στο προηγούμενο φύλλο, τα εναλλακτικά είδη τουρισμού (βλ. αριθμό φύλλου 383) απευθύνονται σε τουρίστες με ειδικά ενδιαφέροντα, και μπορούν να αποφέρουν σημαντικά οφέλη για την ταλαιπωρημένη ελληνική επαρχία, να δώσουν ένα τέλος στο μείζον πρόβλημα του εποχιακού τουρισμού και να αναδείξουν καλύτερα την πολιτιστική μας κληρονομιά. Του Χάρη Αποστολόπουλου

Αυτή τη φορά, εστιάζουμε στον γαστρονομικό τουρισμό, το είδος δηλαδή τουρισμού, το οποίο διακατέχεται από την κουλτούρα της τοπικής κουζίνας και μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για την επιστροφή της χώρας μας στην ανάπτυξη και την ευημερία.

Οταν κάνουμε λόγο για τον γαστρονομικό τουρισμό, ουσιαστικά αναφερόμαστε σε μια υποκατηγορία του πολιτιστικού τουρισμού (η γαστρονομία θεωρείται πολιτιστική έκφραση), η οποία συνδυάζει το… «γευστικόν μετά του ωφελίμου».

Οι τουρίστες και οι επισκέπτες επιδιώκουν να βιώσουν μοναδικές γαστρονομικές εμπειρίες και να ικανοποιήσουν τις ορέξεις των… ουρανίσκων τους, κάνοντας παράλληλα τις διακοπές τους και επισκεπτόμενοι νέα μέρη. Ο γαστρονομικός τουρισμός, αποτελεί παγκοσμίως μια απ’ τις μεγαλύτερες τάσεις στον χώρο του τουρισμού και ομολογουμένως παρουσιάζει εξαιρετικά ανθηρά οικονομικά αποτελέσματα καθώς η ζήτησή του, αυξάνεται κάθε χρόνο με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου.

Είναι λογικό, η προσφορά μιας προσιτής και καλής κουζίνας στους επισκέπτες να ωφελεί τον προορισμό ποιοτικά και ποσοτικά. Η δοκιμή της τοπικής κουζίνας συνεπάγεται ταυτόχρονα δοκιμή του διαφορετικού, μύηση σε έναν άλλο τρόπο ζωής. Μέσα από τη γαστρονομία, η τουριστική εμπειρία εμπλουτίζεται με την ανάδειξη του τοπικού «lifestyle» δίνοντας στον προορισμό ένα σημαντικό στοιχείο διαφοροποίησης και ακριβώς για τον λόγο αυτό εστιάζουμε στην ανάγκη εδραίωσης και ανάπτυξης του γαστρονομικού τουρισμού στη χώρα μας. Ενας ιδανικός προορισμός οφείλει να περιλαμβάνει: ειδυλλιακές τοπικές ομορφιές, καλές υποδομές, καθαρό περιβάλλον, εξυπηρέτηση, ήπιες καιρικές συνθήκες και… μέρη όπου μπορεί κανείς να απολαύσει εξαιρετικής ποιότητας φαγητό και λιχουδιές! Έτσι λοιπόν η χώρα μας, η οποία συνδυάζει όλα τα παραπάνω, χωρίς να προβεί σε πολυδάπανες επενδύσεις, μπορεί άνετα να αποτελέσει έναν… γαστρονομικό παράδεισο! Λίγο ο ήλιος, λίγο η θάλασσα, λίγο η πολιτιστική μας ταυτότητα αλλά και η δημοφιλής μεσογειακή διατροφή, αποτελούν το «κανάλι» για να διοχετεύσουμε τα τοπικά μας προϊόντα στους τουρίστες που επισκέπτονται τη χώρα μας και να προβάλουμε μαζί τον διατροφικό πολιτισμό και τη γαστρονομία μας.

Διεύρυνση

Εφτασε λοιπόν η στιγμή να ξεφύγουμε από το τρίπτυχο «ήλιος, θάλασσα και souvlaki» και να διευρύνουμε τον ελληνικό τουρισμό και σε νέα πεδία δραστηριότητας. Έτσι θα δημιουργηθούν πραγματικές προοπτικές για την ανάπτυξη δράσεων, που θα εμπλουτίσουν το ήδη υπάρχον τουριστικό προϊόν, θα οδηγήσουν στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, και θα δημιουργήσουν ζήτηση για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που προσφέρονται αποκλειστικά και μόνο στη χώρα μας.

Προς την κατεύθυνση αυτή φαίνεται πως προσανατολίζονται ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού (ΕΟΤ) και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), που θεωρούν ότι η γαστρονομία μπορεί να αποτελέσει μοχλό πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξης. Πιο αναλυτικά, ο ΣΕΤΕ τουρισμό με το εξής μήνυμα: «Μια αγκινάρα μπορεί να προσελκύσει 500.000 επιπλέον τουρίστες. Πώς; Αναδεικνύοντας την ελληνική γαστρονομία ως έναν από τους κύριους λόγους για να επισκεφθούν την χώρα μας περισσότεροι τουρίστες», προσπαθεί από την αρχή του έτους να πείσει για τις ευεργετικά αποτελέσματα της γαστρονομίας στον τουρισμό. Παράλληλα, ο ΕΟΤ και το υπουργείο Τουρισμού, έχοντας ειδική κατηγορία «ελληνική γαστρονομία» στην κοινή ιστοσελίδα τους (http://www.visitgreece.gr/en/gastronomy), αλλά και διοργανώνοντας φεστιβαλ τέτοιου τύπου σε δημοφιλείς ευρωπαϊκούς προορισμούς (όπως στο Παρίσι το 2011) κάνουν ό,τι μπορούν ούτως ώστε να διαφημίσουν την κουζίνα της χώρας μας και τις δημοφιλείς ελληνικές συνταγές.

Ο λεγόμενος γαστρονομικός τουρισμός αρχίζει και σχηματοποιείται και στην Ελλάδα και να συγκροτεί έναν πολλά υποσχόμενο πυλώνα τουριστικής ανάπτυξης. Μπορεί να μην αποτελούμε ακόμα σημαντικό γαστρονομικό προορισμό όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία και εσχάτως η Δανία, αλλά όλα δείχνουν πως βαδίζουμε σε καλό δρόμο. Και μπορεί οι δύο πρώτες να αποτελούν παραδοσικακές δυνάμεις του χώρου της γαστρονομίας, που πάντα προσέλκυαν τους καλοβαλµένους αστούς και ποικίλους άλλους τρελαµένους foodies, αλλά από τις άλλες δύο που σταδιακά αναρριχήθηκαν στον χώρο, δεν έχουμε να ζηλέψουμε απολύτως τίποτα! Αν μάλιστα διαφημιστεί σωστά και μπορέσει να συνδυαστεί με τις προαναφερθείσες σταθερές τουριστικές αξίες της χώρας μας, τότε το… γλυκό ήρθε και έδεσε!

Μεγαλύτερο ρεύμα

Το «πάντρεμα» του μοναδικού σε φυσική ομορφιά κάλλους της χώρας μας και του πολιτισμικού μας υπόβαθρου με το καλό φαγητό θα εκτόξευαν ακόμα περισσότερο το τουριστικό ρεύμα προς τη χώρα μας! Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε, πως αν η γαστρονομία στηρίζεται σε αγνά και εγχώρια υλικά και παραδοσιακές μεθόδους παρασκευής, μπορεί κι από μόνη της να αποτελέσει κίνητρο για να επισκεφθεί κάποιος μια ξένη χώρα· ωστόσο επειδή η χώρα μας έχει, για να το πούμε λαϊκιστί, τα «πάντα όλα», εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς το τι θα επακολουθούσε!

Αν όλα αυτές, οι ήδη υπάρχουσες αλλά και οι εν δυνάμει , συγκινήσεις που έχει η χώρα μας «ζυμωθούν» μαζί, το τελικό τουριστικό προϊόν θα είναι ένα πολύ δελεαστικό κράμα για τον τουρίστα που θα επισκεφθεί τη χώρα μας. Οι μοναδικές εμπειρίες, πολιτιστικού, παραθεριστκού και γευστικού ενδιαφέροντος που θα βιώνει, θα τον κάνουν να ερωτευτεί τη χώρα μας και να θέλει να την επισκεφθεί ξανά και ξανά και μάλιστα σε διαφορετικά μέρη, ούτως ώστε να μην του ξεφύγει τίποτα! Κάτι τέτοιο, θα ήταν κομβικής σημασίας για την ελληνική οικονομία και τη νέα εθνική προσπάθεια να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις και γι’ αυτό, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο έρωτας περνά από το στομάχι…