Κομματικό χρίσμα; Ευχαριστώ, δεν θα πάρω…

Του ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ

Στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα έχουμε παλιούς και καινούργιους υποψηφίους στη σκηνή. Έμπειρους και άπειρους, πρωτάρηδες και φτασμένους. Νεαρούς σε ηλικία και ώριμους. Άνδρες και γυναίκες. Φθαρμένους από σκάνδαλα ή άφθαρτους. Διάσημους και άσημους. Γόνους πολιτικών τζακιών και υποψηφίους με λαϊκές και αστικές καταβολές. Πλούσιους και περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων. Πολιτευτές και νεόφερτους πολιτικούς. Σήμερα, σε αντίθεση με άλλες αυτοδιοικητικές εκλογές,

έχουμε ένα σωρό κόμματα κατηγοριοποιημένα σε διαφορετική από άλλοτε λογική.
Δεν μιλάμε πλέον για μεγάλα κόμματα και μικρά. Μιλάμε για κόμματα συστημικά και εναλλακτικά. Μνημονιακά και αντιμνημονιακά. Κόμματα πρότασης ή άρνησης και έντασης.
Φανταστείτε, λοιπόν, με τόσες πολλές κατηγορίες υποψηφίων, προερχόμενων από τόσα πολλά κόμματα τα οποία κομίζουν διαφορετικές θέσεις, τι ρόλο μπορεί να παίξει το άλλοτε ισχυρό, δυνατό όπλο του υποψηφίου, το κομματικό χρίσμα για το οποίο «σφάζονταν» παλικάρια στο όνομά του…
Το κομματικό χρίσμα θα αποτελέσει βαρίδι πνιγμού και καταπόντισης για πολλούς υποψηφίους. Θα πληρώσουν όσα έχουν «κρατημένα – φυλαγμένα» οι πολίτες για το κόμμα τους. Με άλλα λόγια θα πληρώσουν τα «κομματικά σπασμένα»!
Ήρθε η ώρα για υποψηφίους που θα προβάλλουν τη χωρίς χρίσμα υποψηφιότητά τους. Ήρθε η ώρα των ανεξάρτητων υποψηφίων. Αρκεί, ο κάθε ένας να ξεχωρίσει μέσα από τη μάζα και να προβάλλει μια καμπάνια προσανατολισμένη στην ανάδειξη των προσωπικών του στοιχείων. Προσοχή, όμως, γιατί οι σύγχρονες απαιτήσεις γύρω από μια υποψηφιότητα ξεπερνούν τη νοοτροπία της οργάνωσης και της στελέχωσης του επικοινωνιακού σκέλους μιας καμπάνιας με πρόχειρες λύσεις και εκ των ενόντων. Με άλλα λόγια, τη σωστή ανάδειξη της υποψηφιότητας και τη δόμηση ενός προφίλ που θα ξεχωρίσει από όλους τους άλλους υποψηφίους δεν θα το καταφέρει ο ίδιος, ο άμεσα ενδιαφερόμενος και εκ των πραγμάτων, ο πλέον συναισθηματικά εμπλεκόμενος. Διαφορετικά, δεν θα μπορεί να μετρήσει τα πράγματα στη βάση μιας ρεαλιστικής προσέγγισης και ενός αποτελεσματικού προτύπου. Όμως, ούτε αυτά θα τα εξασφαλίσει ο μικρός ξάδελφος που έχει πάρει πτυχίο στην πολιτική επιστήμη, στην επικοινωνία ή στα ΜΜΕ, έχει γράψει δύο άρθρα σε τοπική εφημερίδα και έχει εκφωνήσει δύο ομιλίες στη σπουδαστική συνέλευση της σχολής του.
Με βάση τα σημερινά δεδομένα, ένας υποψήφιος χρειάζεται περισσότερο από ποτέ άλλοτε βοήθεια και καθοδήγηση από έμπειρους, καταρτισμένους, αποτελεσματικούς και, πάνω από όλα, πιστοποιημένους μέσα από την παρουσία τους στο χώρο, επαγγελματίες της Επικοινωνίας, προκειμένου να κινηθούν με οργάνωση και σοβαρότητα και να πετύχουν κάτι καλό. Και αν νομίζει κανείς ότι με τη σοβούσα οικονομική κρίση δεν έχει τα χρήματα να καλύψει οτιδήποτε τέτοιο, να είναι σίγουρος ότι μια ερασιτεχνική καμπάνια κοστίζει πάντα περισσότερο από μια επαγγελματική, διότι δεν υπάρχει γνώμονας στρατηγικής, σχεδιασμού και επικοινωνιακής προώθησης, με αποτέλεσμα να ξοδεύονται μικροποσά σε αμέτρητες άχρηστες και αναποτελεσματικές επιλογές και στο τέλος, αθροιστικά να ξοδεύεται ένα μεγάλο ποσό. Σκεφθείτε λογικά, κινηθείτε επαγγελματικά για να κερδίσετε στις εκλογές.

Ο κ. Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι επικοινωνιολόγος – διευθυντής της Think Politics