Οι Γαλλικές εκλογές αλλάζουν τις ευρωπαϊκές ισορροπίες

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΛΙΜΗΣΗ

Το αποτέλεσμα του α΄ γύρου των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο. Είναι φυσικό μετά από 17 χρόνια κεντροδεξιάς διακυβέρνησης (η οποία διαδέχτηκε 16 χρόνια σοσιαλιστικής) να επέλθει κορεσμός. Πόσω μάλλον τώρα που η Ευρώπη περνάει μία από τις χειρότερες κρίσεις στην ιστορία της. Το γαλλικό εκλογικό σώμα παρουσιάζεται τώρα πιο ώριμο και πιο απαιτητικό. Έστω και οριακά για την ώρα, βλέπουν στο πρόσωπο του Ολάντ τον άνθρωπο που μπορεί να διαχειριστεί τη γαλλική οικονομία και να

προτείνει εναλλακτικές σε διάφορα καυτά θέματα, όπως εξωτερικές σχέσεις και μεταναστευτική πολιτική.

Ωστόσο, τα επιχειρήματα για την οικονομία φαίνεται ότι θα κρίνουν εν πολλοίς το αποτέλεσμα του β΄ γύρου. Άσχετα με το αν η Γαλλία είναι μια μεγάλη δύναμη που συμμετέχει ενεργά στα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή και αλλού, αυτό που ενδιαφέρει τους ψηφοφόρους –απ' όποιο φάσμα και αν προέρχονται–, είναι η εξασφάλιση ότι δεν θα καταρρεύσει η οικονομία. Σε ό,τι αφορά τους δύο υποψηφίους, ο Μάικλ Λερούθ καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια θεωρεί ότι «η βασική διαφορά των δύο έγκειται στο γεγονός ότι ο Ολάντ θέλει μεγαλύτερο κρατικό παρεμβατισμό, ενώ ο Σαρκοζί υποστηρίζει χαμηλότερους φόρους και πιο φιλελεύθερη οικονομία».

Σε βασικές αρχές της οικονομίας μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, όμως, σε ό,τι αφορά την όλη φιλοσοφία της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας οι δύο υποψήφιοι εκφράζουν από κοινού τις επιφυλάξεις τους. Και οι δύο υποστηρίζουν ότι οι γαλλικές εταιρείες, και κατ' επέκταση οι εξαγωγές, πρέπει να προστατευτούν, όπως ακριβώς πράττει και η Γερμανία. Αναπόφευκτα, εκεί που στρέφεται το παγκόσμιο ενδιαφέρον είναι στο πώς θα διαμορφωθούν οι σχέσεις Γαλλίας-Γερμανίας μετά την τελική αναμέτρηση, προπάντων αν κερδίσει ο Ολάντ.

Συμμαχίες και πιέσεις

Όλα θα κριθούν τις προσεχείς ημέρες, από το πώς δηλαδή θα επηρεάσουν οι άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί το αποτέλεσμα των δύο μεγάλων αντιπάλων. Ο Ολάντ έχει σε μεγάλο βαθμό εξασφαλισμένες τις ψήφους της Αριστεράς και της άκρας Αριστεράς, ενώ ο Σαρκοζί φαίνεται να βρίσκεται σε αγώνα δρόμου με τη Λαϊκή και την άκρα Δεξιά της Λεπέν, με στόχο να σταματήσει τη διαρροή ψηφοφόρων προς αυτή την πλευρά. Πολλοί θεωρούν ότι η Λεπέν θα καθορίσει αν ο Σαρκοζί μείνει στο προεδρικό μέγαρο. Πράγματι, εάν το ποσοστό παραμείνει για τη Λεπέν πάνω από 18%, ίσως τότε να μιλάμε για σίγουρη νίκη του Ολάντ. Η αρχηγός του Γαλλικού Μετώπου προσβλέπει σε καταρράκωση του Σαρκοζί, αφού καιρό τώρα διεκδικεί τον τίτλο του «μοναδικού κόμματος της Δεξιάς».

Λόγω της μεγάλης ανασφάλειας και της αβεβαιότητας των ψηφοφόρων, ο Ολάντ παρουσιάζεται ως εκσυγχρονιστής με νέες ιδέες και λύσεις. Ο ίδιος, μάλιστα, ανέφερε ότι έχει ολοκληρωμένο πλάνο εξυγίανσης της οικονομίας που την επόμενη μέρα θα στείλει σε όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες. Γι' αυτό και ο αντίπαλός του επικεντρώνεται σε θέματα μετανάστευσης και ασφάλειας, καθότι πιστεύει ότι εκεί βρίσκονται τα αδύνατα σημεία των σοσιαλιστών