«Βαβέλ» ο ΣΥΡΙΖΑ

Διχασμός μπροστά στο δίλημμα «αριστερή κυβέρνηση, ή συμμαχία ακόμα και με δεξιά σχήματα, για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής;

Του Γιάννη Σπ. Παργινού

Το φθινόπωρο είναι προ των πυλών, με ό, τι και όσα κομίζει στο πολιτικό σκηνικό. Οι πολιτικοί πρωταγωνιστές προετοιμάζονται για τους νέους ρόλους τους, καθώς, κατά γενική ομολογία, οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και καταιγιστικές.

Οι επιτελείς της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι πεπεισμένοι ότι μπορούν να στοχεύσουν ευθέως και ισοτίμως, με τους πολιτικούς

τους αντιπάλους, την εξουσία. Ωστόσο, διχάζονται μπροστά στο κομβικής πολιτικής σημασίας δίλημμα: Αριστερή κυβέρνηση, ή συμμαχίες, για την ανατροπή της υλοποιούμενης πολιτικής; Αριστερή πολιτική, ή απλά μια εναλλακτική κυβερνητική πρόταση;

Το κλασσικό ερώτημα που ταλάνιζε, επί αιώνες, την αριστερά, «Ουτοπία ή ρεαλισμός;», επανέρχεται ως καίριας πολιτικής σημασίας ζήτημα και στη σύγχρονη πολιτική σκηνή και, δη, σε όλο του το μεγαλείο!
Από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και τούδε, προτάχθηκαν δυο πολιτικές προτάσεις. Κυβέρνηση της αριστεράς και της οικολογίας, με μια ιδεολογική και κομματική «καθαρότητα», προτάσσει η, υπό τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, «αριστερή πλατφόρμα». Το εν λόγω ιδεολογικό ρεύμα, δεν κρύβει και τις ενστάσεις του, για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, ενώ δεν διστάζει να προτείνει και επάνοδο στο εθνικό νόμισμα.
Είναι σαφές πως, εξαιτίας και των πολλών αδιεξόδων στην ακολουθούμενη οικονομική πολιτική και των δεινών που αυτή έχει επισωρεύσει στην κοινωνία, το ακροατήριο της ομάδας Λαφαζάνη, επεκτείνεται οριζοντίως στο διακομματικό μας σύστημα και πέραν των ορίων της αριστεράς. Παρά ταύτα, οι θιασώτες της εν λόγω πολιτικής πρότασης δηλώνουν κομματική πειθαρχία στις θέσεις της πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτές εκφράστηκαν στο συνέδριο και επιδεικνύουν, μια όντως αξιοθαύμαστη παραταξιακή υπευθυνότητα, διαφυλάσσοντας την πολιτική συνοχή του σχήματος…
Από την άλλη πλευρά, εντοπίζονται οι ηγήτορες μιας «ρεαλιστικής προσέγγισης της πολιτικής». Στην ομάδα ανήκουν, ο Γιάννης Δραγασάκης -επικεφαλής της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, αναπληρωτής υπουργός οικονομίας στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του 1990. Το όνομά του «παίζει» και για υπηρεσιακός πρωθυπουργός, εάν οι περιστάσεις το απαιτήσουν. Επίσης, ο Δημήτρης Παπαδημούλης -πρώην ευρωβουλευτής με εμπειρία στα ευρωπαϊκά θέματα, ο Γιώργος Σταθάκης -καθηγητής οικονομικών και ακολουθούν πολλά άλλα πρωτοκλασάτα στελέχη. Δεν είναι, δε, διόλου τυχαίο ότι όλοι ανήκουν στην ηγετική ομάδα…
Οι εν λόγω ξεκινούν από τη διαπίστωση ότι τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί, από τις πολιτικές των μνημονίων, είναι πολλά και σύνθετα. Η όποια διορθωτική πολιτική δεν θα μπορεί να είναι ανώδυνη κι άρα επιβάλλεται μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κοινωνική συναίνεση. Προς τούτο, προβάλλουν την ανάγκη σύνθεσης μιας κοινωνικής πλειοψηφίας που θα απευθύνεται στον μεσαίο χώρο και θα επεκτείνεται μέχρι και την κεντροδεξιά!

Ο διάλογος

Μέσα σε αυτό το πολύπλοκο πολιτικό σκηνικό έχει αρχίσει άτυπα ο διάλογος, για τις αναγκαίες συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ. Στο κλίμα που εύλογα δημιουργούν αυτές οι συζητήσεις και οι προβληματισμοί, εντάσσονται και οι δηλώσεις του Πέτρου Τατσόπουλου για ενδεχόμενη συνεργασία με «πατριωτικές δυνάμεις από τη Δεξιά».
Πολλά παλαιά, έμπειρα και μπαρουτοκαπνισμένα στελέχη, σε πολλές συζητήσεις τους προτάσσουν ακόμη και την ανάγκη για μια… «νέα συμφωνία Γοργοπόταμου», όπως εκείνη που συνήψαν ο Αρης Βελουχιώτης και ο Ναπολέων Ζέρβας, για να διώξουν και τότε τους Γερμανούς. Σ’ αυτήν την φιλοσοφία εντάσσονται στελέχη, που δεν θα απέκλειαν μια συγκυβέρνηση με τους «Ανεξάρτητους Ελληνες» του Πάνου Καμμένου. Δεν περνάει απαρατήρητη η επισήμανση του Αλέξη Τσίπρα προς τον Γερμανό δημοσιογράφο – όταν τον έδιωξε κακήν κακώς από το γραφείο του χωρίς να του δώσει συνέντευξη. «Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες, είναι ένα κόμμα της συντηρητικής δεξιάς, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ακροδεξιό ή φασιστικό», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόκληση του Γερμανού δημοσιογράφου!
Υπενθυμίζεται, δε, ότι το φλερτ με το κεντροδεξιό ακροατήριο δημοσιοποιήθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα, στο Μέγαρο Μουσικής σε εκδήλωση του ινστιτούτου «Κωνσταντίνος Καραμανλής» για τον ιδρυτή της ΝΔ, όταν ξεχώρισε την πολιτική τού Αντώνη Σαμαρά από εκείνη που ευαγγελίζεται η καραμανλική πτέρυγα της παράταξης…

Απλώνουν δίχτυα

Είναι σαφές πως η στόχευση των επικοινωνιακών επιτελών της Κουμουνδούρου, είναι η επέκταση της παραταξιακής επιρροής σε ομάδες ψηφοφόρων, που μέχρι τώρα παραδοσιακά ανήκουν στη ΝΔ, αλλά και σε επιχειρηματικά λόμπυ, που αναμφίβολα μπορούν να επηρεάσουν τα πολιτικά πράγματα της χώρας και μέχρι τώρα διάκεινται εχθρικά προς κάθε πρόταση της αριστεράς.
Επισημαίνεται, επί τούτου, ότι ήδη έχει διαπιστωθεί μια αλλαγή κλίματος προς το ευνοϊκότερο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν περνάει απαρατήρητη η επιστολή του προέδρου του ΣΕΒ, Αντώνη Δασκαλόπουλου, προς τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και η πρόσφατη συνέντευξη, του Γιάννη Δραγασάκη, στην πρώτη σελίδα του «Βήματος».
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σοφία Σακοράφα επισημαίνει, ότι «η ταύτιση των θέσεων με την αντιμνημονιακή Αριστερά, μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες μιας στιβαρής συμμαχίας».
Μιλώντας στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» επεσήμανε ότι «έχει συμβεί στην ιστορία των ανατροπών, να συμμαχείς και με δυνάμεις με διαφορετικό ιδεολογικό προσανατολισμό, για έναν δεδομένο στόχο».
Υπέρ μιας μεγάλης κοινωνικής, δημοκρατικής, πατριωτικής και πολιτικής πλειοψηφίας τάσσεται και ο Γιάννης Μπαλάφας, μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σε ό, τι αφορά τη σχέση με τη ΔΗΜΑΡ αναφέρει ότι «σε αυτήν τη στόχευση εντάσσουμε και την ισότιμη σχέση μας με τη ΔΗΜΑΡ».

Δικαίωση θέσεων

Το φθινόπωρο με τις όποιες εξελίξεις φέρει, θα βρει τον ΣΥΡΙΖΑ να δικαιώνεται, εντός κι εκτός συνόρων για την αντίθεσή του στις μνημονιακές πολιτικές. Την ανάγκη να εκπονηθεί ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ, έτσι ώστε να αναπτυχθεί ουσιαστικά η ελληνική οικονομία, τονίζει το Bloomberg και παραθέτει έρευνα του Ινστιτούτου Levy Economics. «Οι ΗΠΑ πρέπει να προσυπογράψουν ένα νέο σχέδιο για την ανάκαμψη, βασισμένο σε ένα από τα πιο επιτυχημένα προγράμματα οικονομικής βοήθειας της σύγχρονης εποχής, το Σχέδιο Μάρσαλ», γράφει και συνεχίζει: «Είναι ήδη σαφές, ότι οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελλάδα έχουν αποτύχει».
Παράλληλα, το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel», επικαλούμενο έγγραφο της Bundesbank, προς το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και το ΔΝΤ, αναφέρει πως οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις… «σίγουρα θα συμφωνήσουν σε ένα νέο πρόγραμμα βοήθειας προς την Ελλάδα έως τις αρχές του 2014 το αργότερο, όπως άλλωστε παραδέχεται και το υπουργείο Οικονομικών, καθώς το υφιστάμενο πρόγραμμα διάσωσης, έχει αποτύχει και δεν μπορεί να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό που θα προκύψει»…