Βούλευμα – σοκ για την αρπαγή του Υμηττού

Του Γιάννη Ντάσκα

Ο Υμηττός είναι δημόσια έκταση και τα «πιράνχας» που εδώ και χρόνια αγωνίζονται με κάθε τρόπο να τον κάνουν πολυκατοικίες, όπως την Πεντέλη, πρέπει και μακριά να μείνουν και μερικά από αυτά να καθίσουν στο εδώλιο του Εφετείου Κακουργημάτων.
Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών που παραπέμπει στο εδώλιο τη γνωστή οικογένεια των Ν…..ων, με την κατηγορία ότι κληρονόμησαν 400 στρέμματα του γνωστού Κτήματος Καρράς και τα «ανέβασαν» εξαπατώντας δικαστές και εισαγγελείς στα 12.700 στρέμματα.

Παραπέμπονται για 19 κακουργήματα και αν καταδικαστούν, κάτι που είναι βέβαιο, κάποιοι από αυτούς θα μείνουν για το υπόλοιπο της ζωής τους στη φυλακή…
Μεταξύ των παραπεμπομένων είναι και μια κυρία που είχε διοριστεί επί Αλογοσκούφη σε 13 θέσεις του Δημοσίου, πράγμα που είχε γίνει θέμα ερώτησης στη Βουλή (κάπως έτσι φτάσαμε στο διαλυμένο Δημόσιο…) αλλά στα ΜΜΕ. Μεταξύ των θέσεων στις οποίες είχε διοριστεί, ήταν και αυτή του νομικού συμβούλου στο υπουργείο Οικονομικών και στη διαβόητη Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου.
Οταν υπηρετούσε στο υπουργείο ως σύμβουλος του υπουργού κατέθεσε και αγωγή εναντίον του υπουργείου, ζητώντας ακίνητα τεράστιας αξίας στην περιοχή της Ηλιούπολης. Την υπόθεση αυτή προβάλαμε πριν από χρόνια και κατέθεσε αγωγή εναντίον μας, στην οποία δικαιώθηκε σε πρώτο βαθμό, γιατί οι δικαστές, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, θεώρησαν ότι τίτλος άλλου θέματος αφορούσε το θέμα του Υμηττού.
Στον δεύτερο βαθμό δεν πήγε η υπόθεση, προφανώς γιατί ανέμενε να μην ασκηθεί δίωξη για τον Υμηττό ή θεωρώντας ότι οι εφέτες θα αντιληφθούν ότι ο τίτλος για τον οποίο διαμαρτυρόταν δεν αφορούσε το δικό της θέμα, αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό.

Η φίμωση
Προτάσσουμε την αναφορά στο θέμα της αγωγής, γιατί θεωρούμε ότι με αυτή (η οποία αφορούσε τα «ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ» και όχι το «Π») είχε σκοπό να μας φιμώσει, να μην ασχολούμαστε με το θέμα του Υμηττού και έτσι να έχουν άνεση χειρισμών.
Εισηγητής στο Συμβούλιο ήταν ο εφέτης κ. Χριστοδούλου, γνωστός για τις σπουδαίες δικαστικές έρευνες που έχει κάνει, μεταξύ των οποίων και την έρευνα για το μεγάλο παραδικαστικό κύκλωμα της Θεσσαλονίκης στο οποίο παρέπεμψε και δικαστές στο εδώλιο του Κακουργιοδικείου.
Το Συμβούλιο, με πρόεδρο την κ. Αλεξάνδρα Κακκαβά και μέλος την κ. Ευφροσύνη Σακελλαρίου, είναι καταπέλτης και, μεταξύ άλλων, αναφέρει στο «Διά ταύτα»:
«[...] ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων τους …… (αναφέρει δέκα μέλη της γνωστής ζάπλουτης οικογένειας, όλοι κάτοικοι Κηφισιάς και Παλαιού Ψυχικού) για να δικαστούν ως υπαίτιοι του ότι στην Αθήνα, ενεργώντας από κοινού και μετά από συναπόφασή τους …… με σκοπό να αποκομίσουν οι ίδιοι παράνομο περιουσιακό όφελος, έβλαψαν και επιχείρησαν να βλάψουν ξένη περιουσία, πείθοντας άλλους σε πράξεις με την εν γνώσει τους παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών, με αποτέλεσμα από τις πράξεις τους αυτές, οι οποίες εξακολούθησαν επί μακρό χρονικό διάστημα, να προξενηθεί και οπωσδήποτε να απειληθεί σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου ζημία…
Συγκεκριμένα, ενεργώντας από κοινού, παρέστησαν εν γνώσει τους ψευδώς στα μέλη διαφόρων δικαστηρίων και στον εισαγγελέα, που δίκαζε κατά τη διαδικασία του α.ν.1539/1938, ότι το κτήμα ‘‘Καρράς’’, που είχε αγοραστεί από τον …… το έτος 1922 και του οποίου ετύγχαναν κληρονόμοι ή αντλούσαν δικαιώματα, ήταν εμβαδού από 12.000 μέχρι 12.700 στρέμματα περίπου, ότι το κτήμα αυτό νέμονταν ακώλυτα οι δικαιοπάροχοί τους και ότι ήδη ήταν κύριοι έκτασης εμβαδού 400 στρεμμάτων περίπου προερχόμενης από το πιο πάνω κτήμα. Πλην, όμως, τα παραπάνω ήταν ψευδή, αφού το εν λόγω κτήμα ‘‘Καρράς’’ ουδέποτε είχε έκταση μεγαλύτερη των 400 στρεμμάτων, ενώ ήδη από το 1937 το Δημόσιο είχε αποκρούσει προσπάθεια σφετερισμού του δάσους ανατολικά του κτήματος αυτού προς τον Υμηττό, οπότε με το υπ’ αριθμ. 11818/716/06-03/1937 δεν αναγνωρίστηκε στον ……. ότι η έκταση στη θέση ‘‘ΓΥΡΙΣΜΑ’’ Υμηττού ανήκε στο κτήμα ‘‘Καρράς’’ και έκτοτε, δηλαδή από το 1937, το ελληνικό Δημόσιο διαχειριζόταν τις διεκδικούμενες από αυτούς δασικές και μη εκτάσεις ως δημόσιες και δημοτικές εκτάσεις και μάλιστα ένα τμήμα αυτής εντάχθηκε σε σχέδια πόλης των δήμων Ηλιούπολης, Αργυρούπολης και Αλίμου Αττικής και έχασε τον δασικό χαρακτήρα του, ενώ η λοιπή έκταση παραμένει δημόσια δασική, γεγονός το οποίο οπωσδήποτε γνώριζαν».

Γνώριζαν…
«[...] Επίσης, γνώριζαν ότι οι από 20-6-1951 και 4-12-1951 αιτήσεις του φερόμενου ως δικαιοπαρόχου ……. προς τον υπουργό Γεωργίας να αναγνωριστεί ότι το όποιο κτήμα του είχε ανατολικό όριο την κορυφογραμμή του Υμηττού και ότι, ως εκ τούτου, είχε δικαιώματα κυριότητας στις δυτικές εκτάσεις της δυτικής πλευράς του Υμηττού, είχαν απορριφθεί με την υπ. αριθμ. 111184/20-6-1953 απόφαση του υπουργού, καθώς και ότι δυνάμει της υπ. αριθμ. 49/1954 απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ η αίτηση ακύρωσης του φερόμενου ως δικαιοπαρόχου τους».
Το βούλευμα παραθέτει γεγονότα που αποδεικνύουν ότι το ζήτημα της ιδιοκτησίας είχε λυθεί οριστικά και αμετάκλητα και καταλήγει: «Παρά ταύτα, οι κατηγορούμενοι κατέθεσαν τόσο από κοινού όσο και κατά μόνας, αλλά πάντα μετά από συναπόφασή τους και με ενιαίο δόλο, προκειμένου να εξασφαλίσουν την έκδοση περισσότερων επιβεβαιωτικών των ψευδών ισχυρισμών τους αποφάσεων, σωρεία αγωγών, αιτήσεων και λοιπών δικογράφων ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΝΤΑΣ τα ανωτέρω εκτιθέμενα γεγονότα, προκειμένου να παραπλανήσουν τις εν λόγω αρχές και να επιτύχουν την έκδοση ευνοϊκών υπέρ των εν γένει συμφερόντων όλων τους αποφάσεων…».

Ωχριά η Αιξωνή

Μπροστά σε αυτό το σκάνδαλο, εκείνο της περιοχής Αιξωνής Γλυφάδας είναι πολύ μικρό. Εκεί είχαν επιχειρήσει να βάλουν στο χέρι κάποιοι πολύ μικρότερη έκταση. Για εκείνο το σκάνδαλο η Δικαιοσύνη επέβαλε πριν από λίγο καιρό σε δύο κατηγορούμενους ισόβια. Εάν η ζάπλουτη οικογένεια, λοιπόν, καταδικαστεί, σύμφωνα με το βούλευμα που την παραπέμπει, κάποιοι θα πάνε ισόβια…