ΥΠΗΡΕΤΩ την τηλεόραση «στα κάτω της» και ΓΟΥΣΤΑΡΩ

Στον Αλέξη Λυγδιανό

H σεναριογράφος Βάνα Δημητρίου μιλάει στο «Π» για την τηλεοπτική σειρά που έχει κερδίσει μεγάλο μέρος της τηλεθέασης και έχει γίνει η αγαπημένη των τηλεθεατών. Η γνωστή σεναριογράφος, η τηλεοπτική ιστορία της οποίας έχει δείξει πως γνωρίζει καλά την… τέχνη του καθημερινού, μιλά για τις επαγγελματικές της «διαστροφές» και για θέματα της επικαιρότητας.

Η σειρά έχει κερδίσει από το ξεκίνημά της ένα σταθερό κοινό. Αυτό είναι κάτι που το βλέπουμε σε όλες τις τηλεοπτικές δουλειές που έχουν την υπογραφή σας. Υπάρχει κάποια μυστική συνταγή;

Δεν υπάρχει μυστική

συνταγή, την οποία να έχω στο συρτάρι μου και τη χρησιμοποιώ, όταν πρόκειται να κάνω μία δουλειά. Η κάθε περίπτωση και η κάθε δουλειά είναι ξεχωριστή για μένα. Εξάλλου, υπάρχουν και δουλειές που έχω κάνει και δεν πήγαν τόσο καλά. Ομως, θέλω να πω, χωρίς να «ευλογώ τα γένια μου», ότι όλες μου οι δουλειές ανεξαιρέτως έγιναν με πολλή αγάπη και μεράκι.

Στη σειρά υπάρχουν πολλές αναφορές στα έθιμα και την παράδοση Κρήτης και Κύπρου. Αυτό ήταν μία προσωπική σας ανάγκη ή εξυπηρετεί στο να ξεδιπλωθεί η πλοκή;

Και τα δύο. Ηταν μία προσωπική μου ανάγκη, αφού τα ήθη και έθιμα του τόπου μας με δυναμώνουν ψυχικά. Από την άλλη μεριά, αυτό με βοήθησε και στην πλοκή της σειράς. Κρήτη και Κύπρος έχουν έθιμα που κάνουν τους ανθρώπους αγνούς και ζεστούς. Ο στόχος είναι να βγουν όσο περισσότερα γίνεται στηδιάρκεια της σειράς και να καταστούν γνωστά στον τηλεθεατή. Δεν μπορώ να εκπροσωπήσω έναν ολόκληρο λαό, αλλά αν μπορώ να βάλω ένα λιθαράκι ώστε να ενισχυθεί έστω στο ελάχιστο ο τουρισμός στη χώρα μας, αυτό για μένα θα ήταν πολύ σημαντικό.

Πώς ήρθε η έμπνευση για το «πάντρεμα» Κύπρου και Κρήτης;

Με την Κύπρο συνεργάστηκα με το κανάλι Σίγμα όπου κάναμε μία πολύ καλή σειρά, τα «Ασπρα μπαλόνια», η οποία πήγε πολύ καλά και η εμπειρία μου εκεί με τους ανθρώπους ήταν εξαιρετική.

Πόσο επίπονη είναι για έναν συγγραφέα μία καθημερινή σειρά;

Δεν θέλω να πω ότι είναι εύκολο για μένα, γιατί αυτό θα φαινόταν τουλάχιστον εγωιστικό. Αν, για παράδειγμα, έκανα μία εβδομαδιαία σειρά και είχα μόνο αυτό να κάνω μπορεί υποσυνείδητα να θεωρούσα ότι «κοροϊδεύω» τους εργοδότες μου. Η δουλειά που κάνω μου αρέσει και, παρά το γεγονός ότι μπορεί να είναι κουραστική κάποιες φορές, η εσωτερική ανάγκη της δημιουργίας που έχω ως χαρακτήρας με αναζωογονεί και μου δίνει δύναμη.

Οταν γράφετε έναν ρόλο, τον προσαρμόζετε στα μέτρα του ηθοποιού που θα τον ερμηνεύσει ή αυτό είναι κάτι που δεν το λαμβάνετε υπόψη σας;

Στο ξεκίνημα της δουλειάς δεν λαμβάνω υπόψη μου ποιος θα παίξει τον κάθε ρόλο. Γράφω σύμφωνα με αυτό που έχω για τη δόμηση ενός χαρακτήρα στο μυαλό μου. Στη συνέχεια,όμως, και όταν το εκάστοτε σήριαλ παίρνει τον δρόμο του, είναι πολλές οι φορές που προβάλλω τα δυνατά σημεία των πρωταγωνιστών ώστε να ταυτίσω τους χαρακτήρες στο μέγιστο. Στο «Μπρούσκο», για παράδειγμα, δεν μπορούσα να μη δώσω βάρος στη γλυκύτητα και την ευγένεια του χαρακτήρα του χαρισματικού Αποστόλη Τότσικα. Προσάρμοσα, λοιπόν, πολλά πραγματικά στοιχεία του χαρακτήρα του Αποστόλη και τα ενσωμάτωσα στον ρόλο του Σήφη.

Εχετε μία μεγάλη ιστορία στην τηλεόραση. Πώς βλέπετε την πορεία της μέσα στον χρόνο; Ποιες είναι οι διαφορές;

Κάθε εποχή είναι και διαφορετική. Ο κόσμος αλλάζει συνεχώς και εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε στάσιμοι μέσα στον χρόνο. Ετσι είναι τα πράγματα και στην τηλεόραση. Με τα πάνω της και τα κάτω της. Σημασία έχει να αγαπάς αυτό που υπηρετείς και να βάζεις κομμάτια του εαυτού σου. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα πουν «κάθε πέρσι και καλύτερα», γιατί από τη δική μου πλευρά εξετάζω και κάνω απολογισμό κάθε φορά στη δουλειά, ώστε να τη βελτιώσω και να μην επαναλάβω λανθασμένες τακτικές και συνταγές του παρελθόντος.

Πώς έχει επηρεάσει η κρίση τις τηλεοπτικές δουλειές;

Είναι σίγουρο ότι έχει επηρεάσει τις δουλειές στην τηλεόραση η κρίση και η δύσκολη εποχή στην οποία ζούμε. Τα κανάλια δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά επιχειρήσεις που μπορεί να έχουν σκοπό να προσφέρουν θέαμα και στιγμές χαλάρωσης αλλά και προβληματισμού στον τηλεθεατή. Ωστόσο, στόχος είναι και το κέρδος. Στο «Μπρούσκο», η εταιρεία παραγωγής «Make it Production» έχει κάνει μία πολύ καλή δουλειά, χωρίς υπερβολές, και προσφέρει στον τηλεθεατή, σύμφωνα με την ταπεινή μου άποψη, ένα άψογο από όλες τις απόψεις τηλεοπτικό προϊόν.

Να συμπληρώσω ότι στην περίοδο της κρίσης τα κανάλια για τον λόγο που είπα και πριν, ότι δηλαδή δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, προκειμένου να καλύψουν την ανάγκη του κοινού για μυθοπλασία «επιστράτευσαν» τούρκικες σειρές. Ο κόσμος έδωσε σε αυτές τις σειρές μεγάλα νούμερα τηλεθέασης λόγω της συγκεκριμένης ανάγκης και ταυτόχρονα λόγω της έλλειψης αντίστοιχου ελληνικού τηλεοπτικού προϊόντος. Τη φετινή χρονιά, ευτυχώς, τα πράγματα άλλαξαν. Πλέον, όλα τα κανάλια έχουν ελληνικές παραγωγές και σήριαλ.

Σκέφτεστε τον ανταγωνισμό, την ώρα που γράφετετο σενάριο της σειράς;

Ναι, έχω επαγγελματική διαστροφή σε αυτό. Πάντα παρακολουθώ τον ανταγωνισμό. Θέλω να δω την πλοκή, το πώς πλασάρει μία ιστορία και γενικότερα όλες τις λεπτομέρειες. Ακόμα και όταν δεν δουλεύω, παρακολουθώ τους λόγους που μία σειρά πηγαίνει καλά ή κακά. Παρατηρώ σε βάθος τις λεπτομέρειες, όχι επιφανειακά, αλλά ουσιαστικά. Μου αρέσει η τηλεόραση και είμαι φανατικός τηλεθεατής. Οσο για τις δικές μου δουλειές, υπάρχουν φορές που αποφεύγω να τις βλέπω. Αυτό συμβαίνει γιατίενώ στις ανταγωνιστικές δουλειές που βλέπω είμαι πολύ επιεικής, αντίθετα στις δικές μου είμαι πάρα πολύ αυστηρός κριτής. Εκεί που οι άλλοι περιγράφουν αυτό που βλέπουν ως «αριστούργημα», εγώ από την πλευρά μου ψάχνω να βρω συνεχώς «ψεγάδια» και πράγματα που δεν μου αρέσουν.

Πέρσι δουλέψατε στην Κύπρο. Ποιες είναι οι διαφορές και ποιες οι ομοιότητεςμετην αγορά της Ελλάδας;

Δεν υπάρχουν τεράστιες διαφορές. Πάνω-κάτω τα πράγματα είναι τα ίδια. Στην Κύπρο, οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον χώρο της τηλεόρασης, και όχι μόνο, είναι πιο γαλήνιοι. Δεν έχουν το άγχος των Ελλήνων. Είναι πιο πράοι και πιο γλυκείς ως άνθρωποι. Οχι πως στην Ελλάδα είμαστε κακοί. Ισως μας έχει επηρεάσει και η περίοδος που περνάμε.

Ποια είναι η θέση σας για το «μαύρο» στην ΕΡΤ, μια και έχετε δουλέψει και εκεί;

Με στεναχώρησε πολύ το «μαύρο» στην ΕΡΤ. Δεν το χωράει ο νους μου ότι η χώρα μας δεν έχει δημόσιο τηλεοπτικό κανάλι. Η απόφαση ήταν μάλλον βιαστική και λανθασμένη. Πρέπει το συντομότερο να έχουμε ξανά τη δημόσια τηλεόραση έτσι όπως την ξέρουμε και πρέπει να είναι στουςτηλεοπτικούς μας δέκτες. Είμαστε το μοναδικό κράτος στην Ευρώπη που δεν έχει δημόσια τηλεόραση. Αυτά που προσφέρει ένα κρατικό κανάλι στον τηλεθεατή είναι αναγκαία και απαραίτητα. Είναι αδιανόητο να μην τα έχουμε στην Ελλάδα. Στερούμαστε πολιτισμό…

Το «Μπρούσκο» θα συνεχιστεί και του χρόνου;

Αυτό είναι κάτι που θα αποφασιστεί περίπου τα Χριστούγεννα. Στο μυαλό μου έχω ένα τέλος για την ιστορία, που όμως μπορεί να αλλάξει, αφού το σήριαλ είναι ένα «ζωντανό» πράγμα. Είναι μία ιστορία που αντλεί έμπνευση από την ίδια την κοινωνία και εγώ προσωπικά δείχνω πολύ μεγάλο σεβασμό στις ανάγκες των τηλεθεατών μας.

Συνέντευξη από το Παρασκήνιο που κυκλοφορεί

The post ΥΠΗΡΕΤΩ την τηλεόραση «στα κάτω της» και ΓΟΥΣΤΑΡΩ appeared first on Paraskhnio.gr.