ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Στα άσωτα χρόνια πριν από την κρίση το πολιτικό σύστημα εξέθρεψε ένα παρασιτικό κεφάλαιο»

«Στα άσωτα χρόνια πριν από την κρίση το πολιτικό σύστημα εξέθρεψε ένα παρασιτικό κεφάλαιο», υποστήριξε ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος μιλώντας σε εκδήλωση του «Κύκλου Νέων Επιχειρηματιών» που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα, σε ξενοδοχείο της Αθήνας.

Στην ομιλία του, ο πρόεδρος του ΣΕΒ προσέθεσε ότι επιχειρηματίας «είναι ένα άτομο που μαθαίνει γρήγορα πως να συνεργάζεται με άλλους για κοινούς σκοπούς. Αυτά τα χαρακτηριστικά τον κάνουν αυτοδίκαια μέλος μιας τάξης που παράγει πλούτο και κοινωνικό μέρισμα γιατί ξέρει να δουλεύει οργανωμένα, να σχεδιάζει και να διευρύνει συνεχώς το πεδίο δράσης της. Στους δημόσιους ρήτορες που διακηρύσσουν στερεότυπα ότι η ιδιοτέλεια του κεφαλαίου δεν ταυτίζεται με το γενικό συμφέρον, απαντώ: είμαστε η κινητήρια δύναμη της σύγχρονης οικονομίας, είμαστε μία τάξη που παράγει υπεραξία για όλη την κοινωνία, ως αναπόσπαστο μέρος του κοινωνικού συνόλου. Το συμφέρον μας ταυτίζεται με αυτό μιας οικονομίας που προοδεύει και μιας κοινωνίας που ευημερεί. Και γι αυτό είναι χρέος μας να έχουμε λόγο και ρόλο στην πρόοδο της οικονομίας και στην κατάσταση της κοινωνίας.
Η πρωτόγνωρη κρίση που βιώνει η χώρα μας διαμορφώνει μία νέα πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Αναπόφευκτα διαμορφώνεται και μία νέα επιχειρηματική πραγματικότητα. Ή, για να το πω αλλιώς: η νέα πραγματικότητα «καλεί στα όπλα» μια νέα επιχειρηματικότητα».Ο κ. Δασκαλόπουλος είπε ακόμη: «Θα σας μιλήσω με πολύ ευθύτητα, σαν να μιλάω στον εαυτό μου. Στα άσωτα χρόνια πριν από την κρίση, με προκάλυμμα το πελατειακό κράτος, το πολιτικό σύστημα δημιούργησε μια επιχειρηματικότητα που σε κάποιο βαθμό ήταν κατ’ εικόνα και ομοίωσή του. Εξέθρεψε ένα παρασιτικό κεφάλαιο. Ευνόησε τη διαπλοκή με κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες. Εγκαθίδρυσε τον άτυπο νόμο του μαύρου πολιτικού χρήματος.
Πίσω από τη βιτρίνα μιας πλασματικής ανάπτυξης βασισμένης στα δανεικά και τις επιδοτήσεις, ένα ορισμένο πολιτικο-μιντιακο-οικονομικό κατεστημένο, παρότι δεν εξέφραζε την πλειοψηφία του επιχειρηματικού κόσμου, νεμήθηκε τον τόπο. Και τον οδήγησε στη χρεοκοπία. Ήταν ένα αχυρένιο σύστημα, που μοιραία άρπαξε ολοσχερώς φωτιά μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης του 2008.
Η πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα δεν αστειεύεται. Και δεν αντιμετωπίζεται με…αυτά που ξέραμε. Η λιτότητα έχει καταδικάσει έναν στους τέσσερις συμπατριώτες μας στη φτώχεια, τον έναν στους τρεις Έλληνες στην ανεργία. Ο παραγωγικός μας ιστός έχει υποστεί ανήκεστο βλάβη. Ολόγυρά μας, μία σιωπηλή πλειοψηφία ανθρώπων που είδαν τη ζωή τους να υποβαθμίζεται, τις προοπτικές τους να εξανεμίζονται, τους ταγούς του να απαξιώνονται, αναζητεί απαντήσεις που δεν βρίσκει. Θέλει, αλλά δεν τολμά ακόμα να ελπίσει.
Κοινή συνείδηση είναι πλέον ότι το κρατικοδίαιτο και πελατειακό μοντέλο των τελευταίων δεκαετιών χρεοκόπησε οριστικά. Πρέπει να εξυγιανθεί, να μεταρρυθμιστεί και να εκσυγχρονιστεί. Το κέντρο βάρους της ανάπτυξης πρέπει να περάσει από το αντιπαραγωγικό κράτος στους ανθρώπους της δράσης και της τόλμης, στον δυναμικό ιδιωτικό τομέα. Στο πλαίσιο αυτό, η επιχειρηματικότητα προσφέρει τη μοναδική προοπτική, τη μοναδική δυνατότητα ανάκαμψης και ανακαίνισης της οικονομίας μας. Καλείται, όμως, και η ίδια να αλλάξει.
Τα ηνία της ανάπτυξης μπορεί ν’ αναλάβει μια επιχειρηματικότητα που όλα αυτά τα χρόνια δούλεψε και πέτυχε χωρίς να είναι ούτε κρατικοδίαιτη ούτε διαπλεκόμενη, διαπνεόμενη από το αίσθημα της εταιρικής ευθύνης και όχι από τη λογική του εύκολου κέρδους. Η ανάπτυξη σήμερα χρειάζεται μια ελληνική επιχειρηματικότητα καινοτόμα, τολμηρή και εξωστρεφή, που να είναι στραμμένη μπροστά χωρίς να γυρίζει την πλάτη στην κοινωνία. Που να αναλαμβάνει ρίσκα και να αναδέχεται ευθύνες.
Πρώτη ευθύνη και προτεραιότητα του καθενός μας, είναι να κάνει καλά τη δουλειά που διάλεξε και στην οποία έχει αφοσιωθεί. Αυτή μπορεί να είναι και η μεγαλύτερη συνεισφορά του στην κοινωνία. Δεν αρκεί όμως να πετυχαίνουμε ως άτομα, ως μονάδες. Πρέπει να καταξιωθούμε ως δυναμική και προοδευτική τάξη, ως ο κατ’ εξοχήν φορέας της αναγκαίας αλλαγής του τόπου. Ν’ αποτινάξουμε τη στρεβλή εικόνα που πολλούς συμφέρει να υπάρχει για την επιχειρηματικότητα γενικότερα και τον Ελληνα επιχειρηματία ειδικότερα. Να πείσουμε ότι το κέρδος μας είναι κέρδος και για το κοινωνικό σύνολο, η επιχειρηματική ανάπτυξη ατμομηχανή της εθνικής ανάπτυξης και ο βασικός χρηματοδότης του κοινωνικού κράτους. Να διαμορφώσουμε ένα περιβάλλον που θα απελευθερώσει το δημιουργικό δαιμόνιο και την υγιή επιχειρηματική δυναμική του Έλληνα.
Αυτό είναι το όραμά μου: μέσα απ’ τις στάχτες της κρίσης να αναδυθεί το νέο πρόσωπο της ελληνικής επιχειρηματικότητας, που βρίσκεται μέσα στη δύναμη και τη θέληση των πολλών δημιουργικών και ικανών ανθρώπων αυτής της χώρας. Και να αφεθεί να δημιουργήσει. Γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι μια πραγματικά σύγχρονη Ελλάδα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς μια πραγματικά σύγχρονη επιχειρηματική τάξη. Κι αυτό βέβαια, εναπόκειται κατ’ εξοχήν σ’ εσάς, τους νέους επιχειρηματίες, να το επιβεβαιώσετε στην πράξη.
Η επωνυμία σας Κύκλος Νέων Επιχειρηματιών, παραπέμπει με τα αρχικά της σε μια διόλου συγγενική οργάνωση: την ΚΝΕ! Και ξέρετε, πιστεύω πράγματι ότι κι η επιχειρηματική τάξη χρειάζεται την Οργανωμένη Νεολαία της. Μια άλλη νεολαία βέβαια. Προοδευτική, τολμηρή, ανοιχτή στη σύγχρονη εποχή. Μια νεολαία που να διαθέτει την αγωνιστικότητα, την ενότητα δράσης και την κοινή πίστη της …ΚΝΕ– χωρίς τις ιδεοληψίες της. Η νέα επιχειρηματικότητα χρειάζεται μία τέτοια δύναμη κρούσης για να μορφοποιηθεί».