Ούτε σεξ, ούτε βρικόλακες!

Πολύς ντόρος για την ταινία του σουηδού Τόμας Αλφρεντσον «Tinker, Tailor, Soldier, Spy» στο Φεστιβάλ Βενετίας (όρθιοι χειροκροτούσαν στο φινάλε!) και μάλλον θα φύγει με κάποιο καλό βραβείο από τον πρόεδρο της κριτικής επιτροπής Ντάρεν Αρονόφσκι. Οπως και να 'χει, ο Γκάρι Ολντμαν, ο Κόλιν Φερθ και η πανέμορφη Σβετλάνα Κοτσένκοβα φωτογραφήθηκαν, υποκλίθηκαν και απάντησαν στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων χωρίς πολλές δυσκολίες. Οι περισσότεροι φυσικά στρίμωξαν τον βραβευμένο με Οσκαρ Φερθ, ο οποίος δηλώνει πως τώρα έχει αρχίσει κάπως να συνέρχεται από την επιτυχία του «Λόγου του βασιλιά». «Είναι μια ταινία δίχως νέους ανθρώπους, δίχως σεξ, δίχως βία και κυνηγητά, δίχως δράση και δίχως βρικόλακες! Δεν περιμένεις πως ένα φιλμ με ήρωες δύο μεσήλικους άνδρες που περνούν τις ώρες τους κουβεντιάζοντας σε ένα δωμάτιο θα σημειώσει τέτοια επιτυχία. Είμαι μάλλον σοκαρισμένος από το πόσο καλά πήγαμε».Οσο για τη στιγμή όπου ο Τζον λε Καρέ (σε βιβλίο του βασίζεται το φιλμ του Αλφρεντσον) επισκέφθηκε το πλατό κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, αυτή ήταν «λες και κατέβηκε ο Θεός στη Γη!» για τον βρετανό ηθοποιό. «Μα κάθε λεπτομέρεια στα κοστούμια μας, τους διάλογους, τα σκηνικά, τον βηματισμό μας είναι γέννημα της φαντασίας του», έσπευσε να συμπληρώσει σχεδόν απολογητικά. Εκτός από αυτόν, δηλώσεις έκανε και η δημοφιλής (στην Αμερική, όχι και τόσο εδώ, εκτός αν είστε φίλος του κόμικς Hellboy) Σέλμα Μπλερ, που πρωταγωνιστεί στο ιδιαίτερο, κατάμαυρο και ταιριαστά βαπτισμένο «Dark Horse» του προκλητικού σκηνοθέτη Τοντ Σόλονζ. Υποτίθεται, βέβαια, πως το συγκεκριμένο είναι από τα πιο μαζεμένα του και πως σηματοδοτεί μια απόπειρα για είσοδο σε πιο mainstream αγορές. Ο ίδιος δήλωσε επισήμως: «Απλώς ήθελα να δω αν μπορώ να γυρίσω μια ταινία χωρίς παιδόφιλους, βιασμούς και αυνανισμούς». Στην ταινία πάντως κυριαρχεί η ίδια μελαγχολία που χαρακτηρίζει όλες τις μέχρι τώρα δουλειές του. Η δε Σέλμα Μπλερ που είχε γεννήσει μόλις πριν από έξι εβδομάδες, δεν είχε κανένα πρόβλημα να δείξει τις… ατέλειες του σώματός της, φορώντας ένα εφαρμοστό πράσινο φόρεμα. «Πάντοτε προσπαθούσα πολύ να μην πληγώσω κανέναν σύντροφό μου», δήλωσε σχετικά με τη διαπροσωπική σκληρότητα του «Dark Horse», «και πάντοτε προτιμούσα να ήταν ο άλλος αυτός που έφευγε, παρά εγώ. Εγώ απλώς περίμενα το τέλος».