Oninaki Review

Παρόλο που το είδος των JRPG έχει υποστεί δραματικές αλλαγές τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον για τα old school turn-based RPG δεν έχει μειωθεί ιδιαίτερα Προκειμένου η Square Enix να πιάσει ακριβώς αυτό το κοινό, δημιούργησε μέσα στο 2015, το in-house στούντιο Tokyo RPG

Factory. Οι καρποί αυτής της κίνησης ήταν τα I Am Setsuna και το sequel του Lost Sphear, τα οποία στόχευαν γενικώς και αορίστως στο να παρουσιάσουν ένα παιχνίδι συγγενικό ως προς το Chrono Trigger.

Το Oninaki προέρχεται από τους ίδιους δημιουργούς, έχει όμως σαν στόχο μια πιο γρήγορη, άμεση μάχη που δεν βασίζεται στο παραδοσιακό σύστημα γύρων. Έτσι η μάχη στο Oninanki θυμίζει περισσότερο τα Δυτικά action RPG Torchlight & Diablo, λόγω φυσικά και της ισομετρικής κάμερας που διαθέτει ο τίτλος.

Η ιστορία του παιχνιδιού διαπραγματεύται το “βαρύ” θέμα του θανάτου. Κατά την εισαγωγική σκηνή ο κεντρικός ήρωας χάνει από αρρώστια και τους δύο γονείς του σε μικρή ηλικία. Στον κόσμο του Oninaki οι άνθρωποι αποθαρρύνονται από το να αντιμετωπίζουν τον θάνατο σαν απώλεια – το πένθος δημιουργεί το αίσθημα της μεταμέλειας στην ψυχή  του αποθανώντα και σαν αποτέλεσμα, αυτή χάνει τον τελικό της προορισμό προς τον τόπο της αιώνιας ανάπαυσης.

Οι “χαμένες” ψυχές συχνά μεταλλάσονται σε τέρατα έναντια στα οποία αντιτάσσεται η παράταξη των Watchers, οι πολεμιστές που μπορούν να κινούνται μεταξύ θανάτου και ζωής και οι οποίοι βοηθούν της ψυχές να ολοκληρώσουν την μετάβαση στην λήθη τους. Αν πιστεύετε πάντως πως οι Watchers είναι οι “καλοί” της υπόθεσης καλό θα ήταν να το ξανασκεφτείτε, αφού πολύ συχνά οι ενέργειες τους βρίσκονται στα όρια της ηθικής (π.χ. σε μια από τις πρώτες αποστολές, πράτουν μια υποβοηθούμενη αυτοκτονία προκειμένου να ενωθούν δύο ψυχές που αγαπιόντουσαν εν ζωή).

Με ένα τόσο σκοτεινό και ενδιαφέρον setting, θα περιμέναμε αντίστοιχα να το πλαισιώνει και ένα εντυπωσιακό cast. Δυστυχώς αυτό απέχει αρκετά από την αλήθεια: οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές, ο Kagachi και η Mayura είναι μονοδιάστατοι και αδιάφοροι ενώ το ίδιο συμβαίνει και στους υπόλοιπους, συνοδευτικούς χαρακτήρες. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των ηρώων είναι άτονη και βαρετή και βασίζεται σε μονολεκτικές σχεδόν γραμμές διαλόγων που δεν πείθουν και δεν δημιουργούν αληθοφανείς προσωπικότητες. Φτσικά το γεγονός ότι δεν υπάρχει καθόλου voice acting στο παιχνίδι, δεν τονώνει ιδιαίτερα τα πράγματα.

Όταν δεν προωθείται η ιστορία, η περισσότερη ώρα αναλώνεται στην εξερεύνηση των περιοχών του Inner Kingdom και φυσικά στη μάχη. Κάθε επίπεδο είναι αρκετά μεγάλο αλλά συνάμα γραμμικό. Το χαρακτηριστικό που κάνει το Oninaki να διαφέρει από τα παρόμοια JRPG είναι η ανα πάσα στιγμή δυνατότητα μετάβασης από τον διάσταση των ζωντανών, στην διάσταση των πεθαμένων. Η αλλαγή αυτή πραγματοποιείται με το πάτημα της αριστερής σκανδάλης και η πρόοδος σας απαιτεί συχνά την γρήγορη εναλλαγή μεταξύ των δύο κόσμων. Και πάλι όμως, κρίνουμε ότι έμεινε κάπως ανεκμετάλλευτος αυτός ο έξυπνος μηχανισμός αφού θα μπορούσε να είχε αξιοποιηθεί σε περισσότερα puzzles.

Η μάχη αν και δεν προσφέρει ιδιαίτερη πρόκληση, βασίζεται εν μέρει στην λογική των Blades του Xenoblade Chronicles 2. Ο Kagachi έχει μια σειρά από Daemons στο οπλοστάσιο του που του χαρίζουν την δυνατότητα να χρησιμοποιεί διαφορετικά όπλα και δυνάμεις ανάλογα με τον αντίστοιχο Daemon που χρησιμοποιεί. Μέχρι και τέσσερις διαφορετικοί Daemons μπορούν να εξοπλιστούν για γρήγορη εναλλαγή μεταξύ τους και καθένας από αυτούς διαθέτει ένα πιο αποτελεσματικό skill το οποίο λειτουργεί με χρονοκαθυστέρηση. Όσο ο Kagachi δέχεται και πραγματοποιεί ζημία, η τιμή του μετρητή Affinity αυξάνεται και ενδυναμώνονται όλες οι επιθετικές κινήσεις. Όταν φτάσει σε συγκεκριμένη τιμή, γίνεται διαθέσιμο το Manifest ability που για περιορισμένο χρονικό διάστημα, καταλαμβάνει ο εξοπλισμένος δαίμονας το σώμα του Kagachi για ακόμα περισσότερη ζημία.

Η μάχη σε γενικές γραμμές λειτουργεί ικανοποιητικά, η συχνότητα όμως των παρεμφερών encounters την κάνει ολικόν μονότονη. Η τεχνητή νοημοσύνη δεν προσφέρει ιδιαίτερη πρόκληση με εξαίρεση τα boss fights και δεν υπάρχει άμεση ανάγκη αξιοποίησης όλων των δυνατοτήτων που προσφέρουν οι Daemons. Τελικώς το combat system θα το εκτιμήσουν μόνο όσοι ψάχνουν για μια απροβλημάτιστη, άμυαλη μάχη στα μέτρα των hack&slash RPG τύπου Diablo.

Παρόλο που το Oninaki μοιάζει το πιο φιλόδοξο project της Tokyo RPG Factory, υστερεί ουσίας λόγω κυρίως του κακού cast χαρακτήρων. Η μάχη έχει τα δυνατά της σημεία αν και γίνεται τετριμμενη λόγων των μαζικών waves εχθρών. Σε κάθε περίπτωση, κρίνουμε ότι θα ενδιαφέρει τους φίλους τους είδους λόγω και της ιδιαίτερης θεματολογίας, αν και προτείνουμε να περιμένετε πρώτα το αναπόφευκτο price drop, παρόλα αυτά δεν χάνετε και τίποτα να του ρίξετε μια ματιά…

Ανάπτυξη: Tokyo RPG Factory Έκδοση: Square Enix  Διάθεση: CD Media

The post Oninaki Review appeared first on gameslife!.