«Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε»

H απορία απόγνωσης και απογοήτευσης που εξέφρασε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, με την χαρακτηριστική φράση «γιατί τόσο μίσος και πώς έφτασαν οι άνθρωποι στο σημείο που βρίσκονται το 2023;», λόγω μιας ακόμα «πολεμικής» αναμέτρησης Ερυθρού Αστέρα-Παρτίζαν στον τέταρτο τελικό της Αδριατικής λίγκας, συνέπεσε συγκυριακά με την απονομή τίτλου στην Μπαρτσελόνα, στην έδρα της Ρεάλ…

Την ώρα που ο Νίκολα Μίροτιτς σήκωνε το τρόπαιο της πρωταθλήτριας Ισπανίας, στην Μαδρίτη, στην έδρα της «αιώνιας» αντιπάλου της, Ρεάλ και φετινής πρωταθλήτριας Ευρώπης, στο Βελιγράδι και στην έδρα του Ερυθρού Αστέρα,

«Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε», όπως λέει και ο στίχος στο τραγούδι «Μπάλος» του Διονύση Σαββόπουλου, αλλά στην ανεξέλεγκτη κατάσταση της κερκίδας, όπως έχει διαμορφωθεί και «παγιωθεί» στα σερβικά και στα ελληνικά γήπεδα, δεν «χωρά» ούτε…μειδίαμα. Τα ίδια είδαμε πολύ πρόσφατα, πριν από μια εβδομάδα, στο ΟΑΚΑ. Όταν ο φανατισμένος φίλαθλος, ο οπαδός οργανωμένος και μη, αποφασίζει για την τύχη και την έκβαση οποιοδήποτε αγώνα, το παιχνίδι για το ίδιο το σπορ και τον αθλητισμό, συνολικά, είναι «χαμένο». Από χέρι ή από πόδι, αναλόγως με το άθλημα.

Όταν χαρακτηρίζεται, με ειρωνική διάθεση, «επιτυχία» ότι ένας τελικός σε Ελλάδα και Σερβία, δεν διακόπτεται οριστικά, δεν γίνεται εκκένωση εξεδρών για να ολοκληρωθεί και από την ρίψη αντικειμένων δεν έχει τραυματιστεί κάποιος παίκτης, προπονητής ή μέλος αποστολής, πρωταγωνιστής, αρνητικός βεβαίως, είναι ο «6ος» και ο «12ος»…παίκτης.

Στο φετινό γαλλικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και ύστερα από την «έκρηξη» βίας με τις 14 πρόσκαιρες ή οριστικές διακοπές αγώνων, στο πρωτάθλημα 2021-22, μετά την λήξη της πανδημίας, τα κρούσματα βίας, ήταν ελάχιστα.

Γιατί πολύ απλά, οι Γάλλοι συνέταξαν και εφάρμοσαν, κυρίως, αυστηρό πρωτόκολλο στην Ligue1, διόρισαν ειδικό ποινικόλόγο για κρούσματα αθλητικής βίας, τον Alain Bauer, οι υπουργοί Εσωτερικών, Αθλητισμού και Δικαιοσύνης συναποφάσισαν και νομοθέτησαν κοινό πλαίσιο πρόληψης, καταστολής και απονομής δικαιοσύνης, ενώ στην έδρα της Αζαξιό, δημιουργήθηκε εξέδρα-«κλουβί» της Αζαξιό για τους υψηλού κινδύνου αγώνες.

Στην Ελλάδα και στην Σερβία, η απαγόρευση μετακίνησης οπαδών και φιλάθλων, προ…αμνημονεύτων ετών, έχει αποτρέψει, χωρίς να εκμηδενίσει τα πολύ…χειρότερα.

Διαφορετική κουλτούρα και αθλητική παιδεία φιλάθλων στην Ισπανία, στην Γερμανία, στην Αγγλία, στην Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τουλάχιστον εντός των γηπέδων, γιατί εκτός αυτών, περιστασιακά συμβαίνουν «παρατράγουδα».

Το μίσος για το οποίο μίλησε ο «Ζότς» είναι διαχρονικό και η διαφορά είναι ότι είναι στην κορύφωση του. Είναι ουτοπικό, να πιστεύει οποιοσδήποτε, σε Ελλάδα και Σερβία, ότι θα κατευνάσει τα μίση, τις κακοπροαίρετες προθέσεις της εξέδρας, με τις παραινέσεις παικτών και προπονητών, από μικροφώνου, πριν από τα τζάμπολ ή όπως παρακάλεσε, ήδη, ο Ομπράντοβιτς τους οπαδούς της Παρτίζαν, ενόψει του πέμπτου και τελευταίου τελικού της ΑΒΑ που θα κρίνει τον πρωταθλητή.

Στην Ευρωλίγκα, βέβαια και στο Τσάμπιονς Λιγκ, σε περιπτώσεις «εμφυλίων» αναμετρήσεων, δεν «ανοίγει μύτη», γιατί ο πέλεκυς της τιμωρίας, μπορεί να φτάσει και στην αποβολή της ομάδας από την διοργάνωση.Το BCL της FIBA, τιμώρησε την ΑΕΚ με αποκλεισμό της έδρας σε όλους τους εντός έδρας αγώνες της επόμενης περιόδου και ακόμα εκκρεμεί η προσφυγή στο CAS…

Στις εγχώριες διοργανώσεις και με δεδομένο ότι ο οπαδός του γηπεδούχου δεν αντέχει την αγωνιστική ανωτερότητα του αντιπάλου, δεν μπορεί να δει τη ομάδα του να ηττάται στο «σπίτι» της και γνωρίζοντας ότι η ατομική ατιμωρησία του είναι πιθανότατη, «παίζει» μπάσκετ και ποδόσφαιρο, αναλόγως με την έκβαση του αγώνα. Αρκεί να νικήσει η αγαπημένη ομάδα του, με εκφοβισμό του αντιπάλου και των διαιτητών.