Μπορεί ο Παναθηναϊκός να παίξει και στην Euroleague το «μπασκετικό ξύλο» που έπαιξε στο «Παλέ»;

Ο Παναθηναϊκός πήρε δύο σημαντικές εκτός νίκες στα ισάριθμα τελευταία παιχνίδια του, κόντρα σε Άλμπα για τη Euroleague και Άρη για τη Basket League.

Μπορεί η πρώτη χρονικά να ήρθε στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, όμως από για αρκετούς λόγους, εκείνη στο ελληνικό πρωτάθλημα

Κάθε εκτός έδρας νίκη στη Euroleague μετράει σημαντικά, όμως κακά τα ψέματα ήρθε απέναντι σε μια ομάδα χωρίς ουσιαστικό χωρίς στόχο και η οποία διαθέτει (μαζί με τη Βιλερμπάν) τη χειρότερη άμυνα στη διοργάνωση. Οι 60 πόντοι που δέχθηκαν στο ημίχρονο οι Γερμανοί και οι 99 συνολικά λένε πολλά.

Η νίκη όμως που πέτυχε ο Παναθηναϊκός επί του Άρη ήταν πιο πολύτιμη από πολλές παραμέτρους. Και δεν συγκρίνουμε τους πράσινους με τους κίτρινους αγωνιστικά αυτή τη στιγμή, καθώς η διαφορά στα μπάτζετ είναι 20-25 φορές μεγαλύτερη. Είδατε όμως από την εικόνα των δύο αγώνων ότι το τριφύλλι δυσκολεύτηκε σαφώς περισσότερο στο ελληνικό παιχνίδι.

Άλλωστε οι έδρες που ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός μπορούν να έχουν απώλειες – εκτός φυσικά των μεταξύ τους αγώνων- είναι ελάχιστες. Το «Nick Galis Hall» είναι ίσως η πιο δύσκολη, ειδικά όταν έχει την εικόνα που είχε προχτές, που ήταν κατάμεστο.

Ταυτόχρονα υπάρχει η συγκυρία της αγωνιστικής ανόδου των κιτρινόμαυρων τη φετινή χρονιά η οποία επιβεβαιώνεται από την καλή πορεία που πραγματοποιούν ως τώρα σε Ελλάδα κι Ευρώπη. Μεγάλο όπλο της ομάδας του Γιάννη Καστρίτη είναι η πολύ δυνατή άμυνα που παίζει (στα όρια του φάουλ ναι, όχι όμως αντιαθλητική) και η οποία είναι η κορυφαία ως τώρα στο EuroCup.

Σε αυτά τα δύσκολα δεδομένα λοιπόν που παρέθεσε ο «Αυτοκράτορας» στο «Τριφύλλι» (έδρα και άμυνα) η ομάδα του Εργκίν Αταμάν αντεπεξήλθε όπως έπρεπε και πήρε μια νίκη που ίσως σημαίνει… μισό πλεονέκτημα έδρας στην κανονική περίοδο.

Το σημαντικότερο ήταν ότι αντεπεξήλθε σε δυνατή άμυνα με εξίσου δυνατή άμυνα, έναν τομέα που δεν είχαν αφήσει καλές εντυπώσεις ως τώρα οι πράσινοι. Από τη μία υπήρχε το δεδομένο της νέας ομάδας, των πολλών νέων παικτών και του καινούργιου προπονητή. Συνεπώς δεν υπήρχε συνοχή και χημεία. Αυτή σιγά σιγά αρχίζει και βρίσκεται όπως φαίνεται.

Από την άλλη  όπως είχαμε καταγράψει, στο πράσινο ρόστερ δεν υπήρχε αθλητικότητα σε αρκετές θέσεις και ειδικά στα γκαρντ, εκεί όπου υφίστανται παίκτες όπως ο Σλούκας, ο Βιλντόζα, ο Γκαι κτλ. Θα ήτα ευχής έργον να υπήρχαν στο ρόστερ περισσότερο σκληροί παίκτες όπως ο Λεσόρ.

Το ευτύχημα είναι ότι πλέον στην περιφέρεια υπάρχει και ο Κέντρικ Ναν που σωματικά είναι «χτιστός» και σίγουρα μπορεί να παίξει άμυνα και σε παίκτες άλλης θέσης από το 1-2 όπου αγωνίζεται.

Επίσης ο Αταμάν επιστράτευσε τον Κώστα Αντετοκούνμπο που είναι «σκληρός» αμυντικά παίκτης και που έδωσε λύσεις στις αρχές του αγώνα στο Αλεξάνδρειο. Να δούμε βεβαίως αν ο Τούρκος θα του εμπιστευθεί χρόνο και στα επόμενα παιχνίδια και ειδικά αυτά της Euroleague, καθώς μέχρι πρότινος τον είχε εκτός ροτέισον.

Το «τεστ» του Άρη το πέρασε ο Παναθηναϊκός, το θέμα είναι όμως αν μπορεί να παίξει το ίδιο «μπασκετικό ξύλο» και στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Εκεί όπου το επίπεδο είναι top. Οπως ακριβώς κάνει Ολυμπιακός επί Μπαρτζώκα τα τελευταία χρόνια και είναι το ατού ώστε να έχει τις επιτυχίας που έχει

Αν το κάνει τότε θα έχει αυξημένες πιθανότητες να πετύχει την είσοδό του στα πλέι οφ (σε πρώτη φάση) και στη συνέχεια να κοιτάξει ψηλότερα…

Αλέξανδρος Κωτάκης για το sportime.gr.