Άρις Αλεβίζος: «Η Θέμις και τα ζάρια»

Δικαστικό δράμα; Υπαρξιακό πεζογράφημα του παραλόγου της «δικαιοσύνης», εντός και εκτός εισαγωγικών, και του μυστηρίου της αγάπης; Ανηλεής σκιαγράφηση του δαιδάλου της ψυχής και των δικαστηρίων, της Θέμιδας και της Αφροδίτης;

Διαβάζοντας το βιβλίο Η Θέμις και τα ζάρια του Άρι Αλεβίζου από τις Εκδόσεις Εύμαρος, είχα συχνά την αίσθηση ότι από κάπου ανάμεσα στις σελίδες, πίσω από τις λέξεις, μου χαμογελούσαν κάποιοι εξαιρετικοί κύριοι, όπως ο Καραγάτσης και ο Κάφκα. Δεν μπόρεσα να μη θυμηθώ το εγγενές παράλογο του δικαιικού και δικανικού συστήματος που συνθλίβει

το άτομο στη Δίκη, ή αυτό το κέντημα νομολογίας, κάβλας, συμφέροντος και ψυχικού πολέμου στον Κίτρινο Φάκελλο, καλώς συγκερασμένα απο τον, κατά δήλωσή του, νυν αγρότη και βετεράνο δικηγόρο Άρι Αλεβίζο.

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

Φαίνεται πως τα 37 συναπτά έτη της μάχιμης δικηγορίας δεν εξαντλήθηκαν σε σύνταξη δικογράφων και παραστάσεις στα δικαστήρια – ο Αλεβίζος μού φαίνεται πως χρησιμοποίησε την επιστήμη του, που μελετά και καθορίζει το πλέγμα των κανόνων κοινωνικής συμβίωσης, για να καταδυθεί στη βαθύτερη θάλασσα του κόσμου: την ψυχή του ανθρώπου.

Κι έτσι προέκυψε ένα βιβλίο, στο οποίο, με όχημα την ιστορία της σχέσης ενός δικηγόρου με τον μέντορα και φίλο του, και της στασιακής κατάπτωσης του τελευτάιου, ο συγγραφέας ανατέμνει τα αλλεπάλληλα στρώματα που τυλίγουν, σαν μύες, τα κόκαλα της ανθρώπινης ψυχής: έρωτας και κτητικότητα, φιλία και εξάρτηση, αγνωμοσύνη και εκδίκηση, ιδιοτέλεια και αγριότητα, συγχώρεση και αγάπη, και πάνω απ’ όλα, ειλικρίνεια και εξαπάτηση, κυρίως του εαυτού μας...

{jb_quote} Ο Άρις Αλεβίζος έγραψε ένα ζόρικο, γλαφυρό, ασπαίρον βιβλίο, με χιούμορ και βάθος, με πάθος και περίσκεψη, αναγκάζοντάς μας, εμένα τουλάχιστον, να βλέπω από τούδε και στο εξής με άλλο μάτι τους λειτουργούς της Θέμιδας. {/jb_quote}

Προσωπικά, δεν μιλώ τη νομική γλώσσα: διαβάζω ένα νομικό κείμενο και τα γράμματα χορεύουν μπροστά στα μάτια μου, μην κάνοντας τον κόπο να ανεβούν μέχρι τη φαιά ουσία μου, όπως λέει ο Αλεβίζος κάπου, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, έχει ενσωματώσει στο κείμενό του ένα ευρύ και βαθύ corpus ποίησης και λογοτεχνίας. Εγώ λοιπόν, ανεπίδεκτος νομικής σκέψης ων, όταν πήρα τη Θέμιδα στα χέρια μου, σκέφτηκα πως θα βαρεθώ, ειδικά όταν φυλλομέτρησα το βιβλίο αρχικά και είδα πολλούς νομικούς όρους.

Ωστόσο, προς μεγάλη και ευχάριστή μου έκπληξη, μπόρεσα να παρακολουθήσω την πρόοδο των νομικών συλλογισμών και πράξεων των τρισδιάστατων χαρακτήρων του βιβλίου, ακριβώς επειδή αυτοί οι συλλογισμοί ήταν μόνο το πλαίσιο, το φόντο, εντός του οποίου ξετυλιγόταν, όπως είπα στην αρχή, το προαιώνιο παιχνίδι των ενστίκτων της επιβίωσης και της αναπαραγωγής, κεκοσμημένο με τα εξευγενισμένα ερωτήματα που μας ξεχωρίζουν από τα ζώα: τι είναι αγάπη, τι είναι εγώ, τι είναι εσύ, τι είναι εμείς, και γιατί φοβόμαστε τόσο να αντικρίσουμε τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα, που είναι μπροστά στα μάτια μας, οι ρουφιάνες, γραμμένες με μεγάλα, πύρινα γράμματα...

Ο Άρις Αλεβίζος έγραψε ένα ζόρικο, γλαφυρό, ασπαίρον βιβλίο, με χιούμορ και βάθος, με πάθος και περίσκεψη, αναγκάζοντάς μας, εμένα τουλάχιστον, να βλέπω από τούδε και στο εξής με άλλο μάτι τους λειτουργούς της Θέμιδας. Για κοίτα, είπα, τι άνθη μπορεί να φυτρώσουν μέσα από τη σκονισμένη χαρτούρα, το ταξικό αλληθώρισμα της Θέμιδας και τη στομωμένη ρομφαία της θεάς...

Η Θέμις και τα ζάρια
Άρις Αλεβίζος
Εύμαρος
σ. 192
ISBN: 978-618-5162-75-7
Τιμή: 12,00€