Δημοσθένης Δαββέτας

Το βιβλίο αυτό γεννήθηκε από την ανάγκη ν’ απαντηθούν βασικά ερωτήματα νέων φοιτητών αλλά και ανθρώπων γύρω μου. Πολλοί αναρωτιόντουσαν τι είναι η Μοντέρνα Τέχνη, η Σύγχρονη, αλλά και τι είναι Αισθητική. Ένιωσα, λοιπόν, την ανάγκη να καταθέσω τη δική μου ματιά σε αυτά τα ερωτήματα.

Πρόκειται για μια βιωματική, κατ’ αρχάς, ματιά. Δηλαδή, όσα αναφέρονται είναι βιωματικό προϊόν. Τα έζησα σε πρώτο πρόσωπο, γνώρισα προσωπικά και συνεργάστηκα με καλλιτέχνες όπως οι Άντι Γουόρχολ, Ζαν Μισέλ Μπασκιά, Μαρίνα Αμπράμοβιτς, Γιόζεφ Μπόις, Γιάννης Κουνέλλης, Takis, Κιθ

Χάρινγκ κ.λπ. Συνεπώς, οι αναφορές μου σε πρόσωπα και κινήματα Τέχνης είναι προϊόν εμπειρίας μου. Έπειτα, τα βιωματικά έπρεπε να δοθούν με τα εννοιολογικά και τα ιστορικά στοιχεία της Τέχνης. Και το έκανα προσέχοντας τη γλώσσα που χρησιμοποίησα. Έπρεπε να είναι ένα βιβλίο απόλυτα κατανοητό από όλους κι όχι μόνο από τους ειδικούς. Πάντα με ενδιέφερε να γράφω απλά, κατανοητά, δίχως να εκθέσω τις ιστορικές έννοιες. Και το έκανα.

Χώρισα το βιβλίο σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος, γίνεται λόγος για Τέχνη και συχνά συγκεκριμένα για την Εικαστική Τέχνη, ενώ στο δεύτερο μέρος αναλύεται η έννοια της Αισθητικής και πώς αυτή εφαρμόζεται κι επηρεάζει την πολιτική, την οικονομία κι άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες.

Προσπάθησα να εξηγήσω τις διαφορές Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης, μιας και διαπίστωνα ότι υπήρχε σύγχυση γύρω από τη διάκριση των δύο όρων, οι οποίοι συχνά μπερδεύονταν. Άλλοι μιλούσαν για Μοντέρνα Τέχνη κι εννοούσαν Σύγχρονη κι αντιστρόφως. Επίσης, έκανα αναφορά στα κινήματα που καθόρισαν αυτό που ονομάζουμε Σύγχρονη Εικαστική Τέχνη, αλλά και σε κορυφαίους δημιουργούς της, όπως οι Γκέοργκ Μπάζελιτς, Άνσελμ Κίφερ, Σάι Τουόμπλι κ.λπ.

{jb_quote} Όσα αναφέρονται είναι βιωματικό προϊόν. Τα έζησα σε πρώτο πρόσωπο, γνώρισα προσωπικά και συνεργάστηκα με καλλιτέχνες όπως οι Άντι Γουόρχολ, Ζαν Μισέλ Μπασκιά, Μαρίνα Αμπράμοβιτς, Γιόζεφ Μπόις, Γιάννης Κουνέλλης, Takis, Κιθ Χάρινγκ κ.λπ. {/jb_quote}

Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου ασχολήθηκα κυρίως με ζητήματα που αφορούν τη σχέση της Αισθητικής (της φιλοσοφίας του Ωραίου) με την καθημερινή μας ζωή, δηλαδή με την πολιτική, τα οικονομικά προβλήματα, τις αγορές αλλά και με την Τεχνητή Νοημοσύνη. Προσπάθησα να θέσω μέσω ερωτημάτων τους κινδύνους που μπορεί να υπάρξουν μεταξύ Ανθρώπων και Τεχνολογίας, μεταξύ Φύσης και Τεχνικής.

Στην εποχή της Τεχνικής κυριαρχίας και της αποδόμησης που ζούμε, στην εποχή μιας βίαιης παγκοσμιοποίησης, ποια είναι η θέση του έρωτα, της φιλίας, της φιλοσοφίας, της Τέχνης, του στοχασμού; Μπορεί κάποιος να ζήσει ισορροπημένα τον καιρό όπου όλα τείνουν ν’ αποκτήσουν Τεχνική οντότητα; Ο Άνθρωπος θ’ αντικατασταθεί από τα ρομπότ ή θα συνυπάρξει μαζί τους; Έννοιες όπως Ιστορία, πολιτισμός, πολιτική, οικογένεια, θρησκεία, έχουν θέση ‒και ποια‒ στην Τεχνολογική μετάλλαξη των κοινωνιών; Αυτά είναι σε γενικές γραμμές τα βασικά ζητήματα που πραγματεύομαι στο βιβλίο μου.

Ο όρος «Τεχνομηδενισμός» είναι ένας δικός μου νεολογισμός. Είναι μια διαπίστωση των συνεπειών της μετατροπής της Τέχνης σε Τεχνική; Τις απαντήσεις θα τις βρείτε στο βιβλίο. Καλή ανάγνωση.

Το τέλος της αισθητικής;
Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη
Δημοσθένης Δαββέτας
Επίμετρο: Μάνος Στεφανίδης
Νίκας
σ. 174
ISBN: 978-960-296-456-9
Τιμή: 13,25€