Χημικές ουσίες: «στο σκοτάδι» οι Έλληνες καταναλωτές

Η BEUC – Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών, μαζί με οργανώσεις – μέλη της, σε εννέα κράτη-μέλη (Αυστρία, Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Πολωνία, Ισπανία, Σουηδία και Η.Β.), διενέργησε έρευνα, για 34 κατηγορίες προϊόντων, από διαφορετικούς κατασκευαστές, για να αξιολογήσει, εάν ο Κανονισμός REACH, για τις χημικές ουσίες, που περιλαμβάνονται, σε καταναλωτικά προϊόντα, εφαρμόζεται, στην πράξη.

Ο Κανονισμός REACH προβλέπει

την καταγραφή, την έγκριση και τον περιορισμό των χημικών ουσιών. Ένας από τους στόχους του Κανονισμού είναι να ενισχυθεί η πρόσβαση των καταναλωτών, στην πληροφόρηση, για τις χημικές ουσίες, στις οποίες εκτιθέμεθα. Εκτός από τη διασφάλιση της διαφάνειας, ο Κανονισμός στοχεύει, στο να ασκηθεί πίεση, στη βιομηχανία, ώστε να παράξει ασφαλέστερα υποκατάστατα των, ήδη, υπαρχόντων χημικών ουσιών.

Το Άρθρο 33 του Κανονισμού REACH διασφαλίζει το δικαίωμά των καταναλωτών να γνωρίζουν. Τους δίνει το δικαίωμα να ζητούν, από οποιονδήποτε μέρος της αλυσίδας «παραγωγή – προμήθεια αγαθών» (κατασκευαστή, έμπορο, λιανοπωλητή κ.λπ.), εάν κάποιο από τα προϊόντα τους ή η συσκευασία του περιέχει «Ουσίες που προκαλούν υψηλές ανησυχίες», σε περιεκτικότητα πάνω από 0,1%, ανά βάρος. Αυτή η πληροφόρηση πρέπει να δίνεται, χωρίς καμία επιβάρυνση, για τον καταναλωτή, μέσα σε 45 μέρες.

Το ΚΕ.Π.ΚΑ. – Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών ανέλαβε την έρευνα αυτή, στην Ελλάδα. Δημιούργησε «φανταστικούς» καταναλωτές, για τους οποίους δημιουργήθηκαν λογαριασμοί ηλεκτρονικών ταχυδρομείων.

Από τους λογαριασμούς αυτούς, απέστειλε επιστολές, σε 34 επιχειρήσεις, που διαθέτουν ηλεκτρονικά καταστήματα και από τις οποίες «φανταστικοί» καταναλωτές ζητούσαν να μάθουν, αν στα συγκεκριμένα προϊόντα, που επρόκειτο να αγοράσουν ή στις συσκευασίες τους, υπήρχαν χημικές ουσίες υψηλής ανησυχίας, από αυτές που περιλαμβάνονται, στον αντίστοιχο κατάλογο του Κανονισμού REACH, εάν οι επιχειρήσεις γνώριζαν τον κατάλογο SIN και αν ακολουθούσαν κάποια ενδοεπιχειρησιακή πολιτική, για τα χημικά.

Το ΚΕ.Π.ΚΑ. δεν απέστειλε επιστολές, με το όνομά του, αλλά «κρύφτηκε», πίσω από τους «φανταστικούς» καταναλωτές, γιατί ήθελε να διαπιστώσει αν και πως οι επιχειρήσεις ανταποκρίνονται, σε αιτήματα απλών καταναλωτών, αν, δηλαδή, εφαρμόζουν τη νομοθεσία. Επισκέφτηκε τις ιστοσελίδες των επιχειρήσεων, που πωλούν τα προϊόντα, που το ενδιέφεραν, για να βρει πως θα επικοινωνούσε, με τις επιχειρήσεις.

Επικεντρώθηκε, στις παρακάτω κατηγορίες προϊόντων καθημερινής χρήσης, οι οποίες ήταν πιθανό να περιέχουν χημικές ουσίες, που προκαλούν ανησυχίες, για τις επιπτώσεις τους και για τις οποίες ο Κανονισμός REACH ζητά, από τις επιχειρήσεις, αντικατάστασή τους, με ασφαλέστερες. Επίσης, προϊόντα, από τις κατηγορίες αυτές, είχαν ελέγξει επιστήμονες, σε Ενώσεις Καταναλωτών, σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και είχαν εντοπίσει χημικές ουσίες, που επιτρέπονται, προς το παρόν, αλλά πρέπει να αντικατασταθούν, το συντομότερο δυνατό. Οι κατηγορίες, στις οποίες επικεντρώθηκε το  ΚΕ.Π.ΚΑ.