Το Yachting, όπως και η αγάπη, εκφράζει μια απόπειρα να μετατρέψουμε το όνειρο σε πραγματικότητα.

To Yachting στην χώρα μας μέχρι και σήμερα βασίζεται στην προβολή των περίφημων τριών “S” (Sea, sun, sand) αλλά και στην πολιτιστικής μας κληρονομιάς και αναπτύσσεται κυρίως στις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές σε μια διευρυμένη περίοδο τα τελευταία δύο χρόνια λόγο και της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής παρουσιάζοντας έντονη συγκέντρωση σκαφών αναψυχής.

Aυτή η έντονη συγκέντρωση σκαφών στον χώρο και τον χρόνο επέφερε σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα του δομημένου περιβάλλοντος

Πρόκειται για μια διαφορετική όψη της ανάπτυξης στον θαλάσσιο τουρισμό . Πέρα από τη συμβολή στην οικονομία και την απασχόληση, άρχισε να γίνεται αισθητή, , η υποβάθμιση που μπορεί να επιφέρει ο μαζικός θαλάσσιος τουρισμός στο προϊόν που παράγει το Yachting από την πλευρά των υπηρεσιών και οι κίνδυνοι που συνεπάγεται η υπερβολική παρουσία σκαφών όταν αυτό δεν συνοδεύεται από εκπαιδευμένα πληρώματα και επαγγελματική κουλτούρα.

Η υπερπροσφορά σκαφών ( προφανώς και λόγο του ανοίγματος στα ξένα επαγγελματικά ) για χάρη μιας «υπερκαλλιέργειας» του yachting καθιστά την συγκεκριμένη βιομηχανία ευάλωτη σε μια μελλοντική περίοδο κρίσης του κλάδου που θα οφείλεται στις διεθνείς συγκυρίες και τον ανταγωνισμό από άλλους τουριστικούς προορισμούς.

Οι πιέσεις που δέχθηκε η βιομηχανία του Yachting αλλά και τα σημεία υποδοχής σκαφών την φετινή χρονιά στην χώρα μας έχουν ήδη γίνει έντονα αισθητές.

Αναρχία στον ελλιμενισμό των σκαφών στα νησιά , εποχικό ανειδίκευτο προσωπικό που οδηγείται στην ανεργία τον χειμώνα , μειωμένης ποιότητας υπηρεσίες λόγο της δημιουργίας «ταγμάτων αλεξιπτωτιστών» σε σχέση με την στελέχωση πληρωμάτων ,θαλάσσια ρύπανση λόγο της έντονης παρουσίας ανειδίκευτων χειριστών με διπλώματα αμφιβόλου ποιότητας δύο ημερών , αισθητική υποβάθμιση των νησιών λόγο της παρουσίας υπερπληθυσμού σκαφών ήταν τα συνηθέστερα περιβαλλοντικά προβλήματα.

Οι πραγματικοί επαγγελματίες του χώρου έχουν προσδιορίσει τα διαφορετικά εξελικτικά στάδια που θα πρέπει να ακολουθεί η συγκεκριμένη βιομηχανία , από το αρχικό στάδιο της ανακάλυψης του τόπου, στο στάδιο της ενεργού συμμετοχής των άμεσα εμπλεκομένων μέχρι την τοπική κοινωνία στον επιχειρηματικό κλάδο και της προσέλκυσης ποιοτικά καλύτερων ναυλωτών ως το τελικό στάδιο της ορθής ανάπτυξης.

Με άλλα λόγια έχει γίνει κατανοητό ( για όσους μπορούν να διαβάσουν σωστά το Yachting ) ότι η ανεξέλεγκτη αύξηση σκαφών στην χώρα μας , μπορεί να υπονομεύσει τη βιωσιμότητα του ίδιου του «προϊόντος». Στα πλαίσια αυτού του σκεπτικού, το Ελληνικό Yachting ( γιατί υπάρχει Ελληνικό Yachting ) πρέπει να διασωθεί όχι μόνον για την αξία των ελληνικών πληρωμάτων που το επανδρώνουν αλλά και γιατί έχει οικονομική αξία.

Είναι ένα από τα κεφάλαια πάνω στο οποία επενδύει όλη η χώρα το οποίο εάν όμως καταστραφεί, δημιουργείται βλάβη και στο ευρύτερο τουριστικό «προϊόν»..
Γιατί όταν μιλάμε για Θαλάσσιο τουρισμό το Yachting είναι «η χήνα που γεννά τα χρυσά αυγά.»

Η υπέρβαση της φέρουσα ικανότητας σκαφών αναψυχής πλήττει τον ίδιο το ίδιο το Yachting.

Μια έννοια που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια με την ελπίδα να αποτελέσει μέσο μελέτης της τουριστικής ανάπτυξης στο Yachting και αποφυγής των αρνητικών επιπτώσεων, είναι αυτή της τουριστικής φέρουσας ικανότητας που αναφέρεται στην «χωρητικότητα» της συγκεκριμένης βιομηχανίας και στον αριθμό επισκεπτών που μπορεί να δεχτεί πριν υποστεί σημαντική υποβάθμιση.

Εάν λάβουμε υπόψη ότι η «φέρουσα ικανότητα» αναφέρεται, σε γενικές γραμμές, στην οικονομική, και εργασιακή – κοινωνική φέρουσα ικανότητα η χρησιμότητα της έννοιας έγκειται στην αναγνώριση της ανάγκης να τεθούν όρια στην υπερπροσφορά σκαφών.

Εύκολα διαπιστώνονται τα δύο τελευταία χρόνια εμπειρικά τα προβλήματα που έχει φέρει η υπέρβαση αυτής της φέρουσας ικανότητας Εκτός από την υποβάθμιση της εμπειρίας του επισκέπτη (αισθητική ρύπανση, συνωστισμός κλπ.), γίνονται αισθητά και άλλα προβλήματα, όπως η ανεπάρκεια θέσεων φιλοξενίας σκαφών και οι ελλείψεις σε θέματα ικανών πληρωμάτων αλλά και για πρώτη φορά φέτος πολλές εκπτώσεις στην τιμή ενοικίασης σκαφών μέσα στον Αύγουστο .

Αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα σχετικά με τον αριθμό των διαθέσιμων σκαφών προς ενοικίαση στην χώρα τα μόνα που θα αυξηθούν θα είναι τα παρακάτω :

• Η ανεργία των πληρωμάτων την χειμερινή περίοδο .

• Οι ανειδίκευτοι αλεξιπτωτιστές που θα εργάζονται στα σκάφη ( με ότι προκύπτει από την παρουσία τους .

• Τα ξένα πληρώματα στην μοναδική χώρα της Μεσογείου που διαθέτει εθνική κοινότητα πληρωμάτων .

• Τα προβλήματα χειμερινού ελλιμενισμού.

• Η μείωση των τιμών ενοικίασης των σκαφών λόγο υπερπροσφοράς

• Η αφορολόγητη εργασία λόγο της παρουσίας ξένων επαγγελματικών σκαφών και ξένων πληρωμάτων .

• Η μαύρη εργασία λόγο αυξημένης εποχικότητας σε θέματα εργαζομένων ( ειδικά σε μικρότερα σκάφη) .

• Η υπερκοστολόγηση προϊόντων και υπηρεσιών στα νησιά ( πράγμα που είδαμε και την φετινή περίοδο πόσο επηρέασε τον θαλάσσιο τουρισμό στην χώρα και πολλά άλλα .

Το Yachting στην Ελλάδα πρέπει να είναι μια κίνηση, όχι μια κατάσταση.

Να είναι ένα ταξίδι, όχι ένα λιμάνι… Μόνο έτσι θα γίνουμε Leader στην συγκεκριμένη βιομηχανία και όχι ένας φτηνός προορισμός όπως η γειτονική Τουρκία .

O Γιώργος Παρίσης, είναι Πλοίαρχος MMa MSc, D.M Shipping Instructor και τομεάρχης εκπαίδευσης στην HYCA( ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΘΑΛΑΜΗΓΩΝ ), μέλος της Γραμματείας του Τομέα Τουρισμού του ΚΙΝ.ΑΛ και μέλος της κεντρικής επιτροπής της Ε.Δ.Ε.Μ