Soap & Skin

Η μικρή επαρχία της Στύριας στην Αυστρία, εκτός από τoν Αrnold Schwarzenegger, την Στουρμ Γκρατζ και την σημαντική συγγραφέα Elfride Jelinek μπορεί να υπερηφανεύεται και για ένα ακόμη τέκνο της, τη νεαρή αλλά ιδιαίτερα ταλαντούχα μουσικό Soap & Skin.

Aν και γεννημένη μόλις το 1990, η Αnja Plaschg μας έχει δώσει ήδη με ένα LP (Lovetune for Vacuum- 2009) και ένα μίνι album

φέτος με τίτλο Narrow, δείγματα του πλούσιου ταλέντου της τόσο στην τραγουδοποιία όσο και στην ερμηνεία. Θα έχουμε την ευκαιρία την Κυριακή 14 Οκτωβρίου στο Gagarin να διαπιστώσουμε αν η ζωντανή εμφάνισή της είναι αντάξια του σπάνιου ταλέντου της Plaschg όπως αυτό φαίνεται στις ηχογραφήσεις της. Η σκοτεινή σε ύφος και θεματολογία Soap & Skin φαίνεται πώς είναι σχεδόν συγκλονιστική live (αν κρίνουμε από τα σχόλια εδώ για τη φετινή της εμφάνιση στο Βερολίνο) και περιμένουμε μια ανάλογα καθαρκτική καταβύθιση στη μελαγχολία και στην Αθήνα.

H θλίψη που αναδύεται από το Narrow δεν είναι ουρανοκατέβατη αφού ο δίσκος πραγματεύεται την απώλεια του πατέρα της Plaschg, με το εναρκτήριο ‘Vater‘ να αποτελεί το πρώτο τραγούδι της στη μητρική της γερμανική γλώσσα ενώ δοκιμάζει την τύχη της και με τα γαλλικά διασκευάζοντας το europop ‘Voyage Voyage’ της Desireless. Παρά το ότι τραγουδά κυρίως στα αγγλικά και είναι το κατάλληλο soundtrack για αναγνώσεις γκόθικ ρομαντικών διηγημάτων με καταραμένες ηρωίδες, το δεύτερο album της έγινε Νο. 1 στην Αυστρία, την οποία έχει βέβαια πλέον εγκαταλείψει για το Αμβούργο.

Η παρομοίωση που ανέβηκε στα στόματα όλων με τον πρώτο της δίσκο ήταν αυτή με τη Nico, λόγω της τευτονικής καταγωγής, της μελαγχολικής πεισιθανάτιας θεματολογίας και του γεγονότος ότι η Plaschg υποδύθηκε το ρόλο της Nico σε μια θεατρική σκηνή στο Βερολίνο. Φαίνεται όμως πως διεκδικεί και ξεχωρίζει πια ως μια δημιουργός με το δικό της προσωπικό όραμα.

Από το τριμερές αρχαιοελληνικό σχήμα Melos-Eros-Thanatos (Μουσική-Έρωτας-Θάνατος) που τόσο αγαπά η σκοτεινή γερμανική λογοτεχνία και φιλοσοφία, η Plaschg αφήνει ακόμη τον Έρωτα σε δεύτερη μοίρα. «Ο θάνατος της πάει» ήταν ο τίτλος του προφίλ της στη μεγάλη αυστριακή εφημερίδα Der Standard ενώ ‘Thanatos‘ τιτλοφορείται και ένα κομμάτι από το Lovetune for Vacuum.

Από την πρώτη ακρόαση των δίσκων της βέβαια διακρίνουμε και τις άλλες τάσεις και μουσικές επιρροές που έχει αφομοιώσει: από το νεοκλασικισμό και την avant-garde του 20ου αιώνα μέχρι την Bjork, την Enya, τους Dead Can Dance, Aphex Twin και άλλα ambient και industrial ακούσματα ενώ πότε τη βρίσκουμε καθισμένη στο πιάνο και πότε πίσω από ένα λάπτοπ.

Το όραμα της Soap and Skin για ένα ολοκληρωτικό έργο τέχνης, μια σύνθεση των τεχνών (Gesamtkunstwerk όπως είναι ο γερμανικός όρος της αισθητικής που έκανε γνωστό ο Wagner) αποτυπώνεται στο γεγονός ότι είναι υπεύθυνη για όλες τις πλευρές της μουσικής της, την παραγωγή, έχει συγκεκριμένα προαπαιτούμενα για τα λάιβ της και πλέον, μαζί με την αδερφή της, και το δικό της label που είναι υπεύθυνο για την προώ