The Fall + Mongrelettes @ Gagarin 205

Έπρεπε να φτάσουν σε διψήφιο νούμερο οι φορές που είχα την τύχη να παρακολουθήσω τους The Fall του κυρίου Mark E. Smith για να τον δω στην ίσως καλύτερη στιγμή του, και πόσο τυχεροί ήμασταν που αυτή η στιγμή ήταν στην Αθήνα!

Ποιος μπορεί να πει κάτι αρνητικό για τους The Fall της περασμένης Παρασκευής στο Gagarin 205; Λογικά κανείς. Τι άλλο μπορείς να ζητήσεις όταν το live διαρκεί 80 γεμάτα λεπτά, με τον Mark E. Smith

να είναι ευδιάθετος και δείχνει να απολαμβάνει τη συναυλία, και το συγκρότημά του είναι πραγματικά εκπληκτικό; Ακόμα και μια μικρή γκρίνια για το set list –  ο κάθε φαν των The Fall έχει άλλο αγαπημένο τραγούδι συνήθως –δεν έχει θέση μετά από ένα τέτοιο live.

O Mark E. Smith με τις γνωστές του γκριμάτσες, το ύφος και τα φωνητικά του που τον έχουν κατατάξει ανάμεσα στους πραγματικά «σπουδαίους» της παγκόσμιας μουσικής, με την γνωστή του συνήθεια να «παίζει» με τα μικρόφωνα και τους ενισχυτές του μουσικών του ήταν εκεί μπροστά μας, συμπαρασύροντας τα πάντα, δημιουργώντας έναν γόρδιο δεσμό καλωδίων, αλλάζοντας τους στίχους των τραγουδιών, κλοτσώντας μια τεράστια ποδοσφαιρική μπάλα (!) φωνάζοντας “I hate football!” – μεγάλο ψέμα προφανώς -, και πασάροντας το μικρόφωνο στο κοινό. Αυτόν τον Mark E. Smith απολαύσαμε και 50.000 fans των The Fall θα μας ζήλευαν.

Μαζί του, η σύζυγός του Έλενα – στις ομορφιές της, να τα λέμε και αυτά – να χασκογελάει τόσο με τα καμώματα του ΜES αλλά και το «σόι» της – θείες και γιαγιάδες; – που απολάμβαναν την συναυλία από τον εξώστη και της έκαναν νοήματα, και μπροστάρης του group ο πραγματικά εξαιρετικός και αγέρωχος Pete Greenway στην κιθάρα, υπεύθυνος σε μεγάλο βαθμό για το ηχητικό αποτέλεσμα που απολαύσαμε.

Λέγαμε νωρίτερα για το setlist, το οποίο τελικά ήταν αρκετά διαφορετικό από αυτό που είχαν προγραμματίσει όπως διαπιστώσαμε όταν ήρθε στα χέρια μας το Α4 της Έλενας. Δεν ακούσαμε τα “Laptop Dog”, “Reformation”, “Taking Off” και “Theme from Sparta F.C.”, όμως τη θέση τους πήραν τα “Blindness”, “Mr. Pharmacist” και “White Ligntning” – τα δύο τελευταία στο encore – οπότε κανένα παράπονο.

Το “I’ve been Duped” “ξεχειλώθηκε” σχεδόν στα 10 λεπτά, η διασκευή τους στο “Strychnine” έμοιαζε τόσο ταιριαστό μέσα στο Gagarin 205, ακόμα και ένα ολοκαίνουριο – αν δεν κάνω λάθος… – τραγούδι ακούσαμε ως πρώτο του σετ με τίτλο “Damflickers” πριν από τα υπόλοιπα “Cosmos 7”, “Psyckick Dancehall”, “Bury”, “Nate Will Not Return”, “Greenway”, “Hot Cake” και “Latch Key Kid”.

Νωρίτερα, όσοι γνωρίζαμε τις The Mongrelettes τις απολαύσαμε, και όσοι δεν τις ήξεραν τις γνώρισαν για τα καλά  - και ας μας συγχωρεί ο Titto για τον καταχρηστικό πληθυντικό θηλυκού γένους που χρησιμοποιούμε. Με ένα χορταστικό σετ διάρκειας μίας ολόκληρης ώρας οι The Mongrelettes ήταν εξαιρετικές και απέδειξαν ότι μπορούν να σταθούν και πέρα από τις φιλόξενες φυσικά αλλά μικρές σκηνές των Tribe και After Dark.

To καλό με τις The Mongrelettes είναι ότι δεν είναι δογματικά ταγμένες ως group στο garage. Ξεφεύγουν α