Ο Ντέμης Νικολαϊδης, οι συναυλίες και οι τοκογλύφοι…

Δεν συνηθίζουμε να ασχολούμαστε με θέματα τέτοιου τύπου – αστυνομικού και εγκληματικού περιεχομένου – όμως επειδή ξεκάθαρα μας αφορά κατά κάποιο τρόπο όλους όσους ασχολούμαστε με το άθλημα των συναυλιών έχει ενδιαφέρον η παρακάτω είδηση.

Όπως δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες Έθνος και Espresso αυτές τις ημέρες, όπως αναφέρεται στην δικογραφία της υπόθεσης της περίφημης πια σπείρας των τοκογλύφων της Θεσσαλονίκης θύμα έπεσε και

ο Ντέμης Νικολαϊδης, ο οποίος φέρεται να έχει δανειστεί τον Αύγουστο του 2010 από τον έναν εκ των τοκογλύφων Αλέξανδρο Μελέτη το ποσό 350.000 ευρώ, πληρώνοντας κάθε μήνα 51.800 ευρώ με το αρχικό επιτόκιο να ήταν 10%, το οποίο  τελικά μειώθηκε στο 6,5%.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα, ο Ντέμης Νικολαΐδης κατάφερε να αποπληρώσει το ποσό, ωστόσο για τα 350.000 ευρώ που δανείστηκε, επέστρεψε στους τοκογλύφους 620.000 ευρώ.

Δημοσιεύεται επίσης η παρακάτω συνομιλία των δύο αντρών, στην οποία αναδεικνύεται ότι ο Ντέμης Νικολαϊδης, διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας διοργάνωσης συναυλιών Eleven Concerts, δανείστηκε τα χρήματα για να χρημοτοδοτήσει κάποια από τις συναυλίες που διοργάνωσε η εταιρία, ενώ ανοικτό αφήνουν το ενδεχόμενο να συνεργαστούν και για το 2012.

Ν: Ελα.
Μ: Ελα, φίλε, τι έγινε; Τι λέει;
Ν: Λοιπόν, πες μου κάτι.
Μ: Πες μου.
Ν: Γιατί τα βλέπω μακροπρόθεσμα.
Μ: Πες μου.
Ν: Πες ότι εμείς τελειώνουμε, ρε παιδί μου. Εντάξει, πάει καλά η συναυλία μου.
Μ: Ναι.
Ν: Ολα ΟΚ.
Μ: Ναι, τα έδωσες; Εσπρωξες εισιτήρια; Εντάξει, έγινε δουλειά; Για σε περισσέψανε;
Ν: Τι είπες;
Μ: Εισιτήρια έδωσες; Εσπρωξες; Για σε περισσέψανε; Με τη συναυλία τώρα αυτήνα;
Ν: Εχω κι άλλα, αλλά ανεβαίνει πολύ η πώληση. Δηλαδή είμαι θετικός εγώ και κάθε μέρα πουλάω παραπάνω, έχω άλλες δέκα μέρες.
Μ: Αρα, είσαι σε καλό δρόμο.
Ν: Εχω περάσει τα… ό,τι βγάζω είναι κέρδος σου λέω τώρα. Είμαι σε καλό δρόμο, ρε παιδί μου.
Μ: Α, ωραία.
Ν: Τώρα έχω να πουλήσω δέκα μέρες ακόμα.
Μ: Α, ωραία, ωραία. Μπράβο.
Ν: Ακουσέ με λίγο.
Μ: Πες μου.
Ν: Πες ότι τελειώνουμε, τελειώνει η συναυλία και τελειώνουμε μαζί.
Μ: Ναι.
Ν: Υπάρχει πιθανότητα να κάνουμε για το ’12 το ίδιο, σε βάση ετήσια;
Μ: Ο,τι γουστάρεις μπορούμε να κάνουμε. Μαζί σου νταλαβέρι να κάνω και ό,τι γουστάρω.
Ν: Ναι, αλλά πρέπει να βρούμε κάτι, το οποίο…
Μ: Κοίταξε να σου…
Ν: Ξέρεις γιατί το συζητάω πρώτα από σένα;
Μ: Ακου να σου πω το πιο απλό. Αυτή τη συνεργασία που κάναμε τώρα δεν ξέρω άμα υπολόγισες με πόσο σε βγήκε τον μήνα με πάνω-κάτω. Με τους μήνες που κάναμε.
Ν: Μπορούμε να το υπολογίσουμε, ρε παιδί μου.
Μ: Εγώ το υπολόγισα. Βγήκε 6,5% να ξέρεις, 6 με 6,5% βγήκε.
Ν: Τον μήνα;
Μ: Τον μήνα.
Ν: Ναι.
Μ: Υπολόγισέ το κι εσύ λοιπόν.
Ν: Κοίταξε, πρέπει, ρε παιδί μου, να το βάλουμε κάτω.
Μ: Ναι.
Ν: Να δω αν αυτό το πράμα για 12 μήνες, επειδή είναι γρήγορο, με βολεύει πάρα πολύ ή με γ… πάρα πολύ και δεν το κάνουμε. Και είναι δικιά μου απόφαση αυτή αν εσύ ε