Planet of Lana | Review

Ποτέ δεν λέμε όχι σε προτάσεις που αντλούν την έμπνευσή τους από το μοναδικό Limbo, προσφέροντας ελκυστικούς κόσμους, έμφαση σε περιβαλλοντικούς γρίφους και απλή αφήγηση δίχως φανφάρες και φλυαρίες. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό το ύφος των παιχνιδιών είναι για τα δισδιάστατα platforms ότι είναι τα walking simulator για τα παιχνίδια πρώτου προσώπου, αν και στην προκειμένη το καθαρόαιμο κομμάτι του gameplay παρουσιάζει συνήθως μεγαλύτερη εμβάθυνση. Το Planet of Lana δείχνει από τα πρώτα λεπτά ότι θα αποτελεί -το λιγότερο-

μία ευχάριστη εμπειρία κι ας υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί, πιθανόν λόγω της σχετικής απειρίας από τη νεοσύστατη και ολιγομελή ομάδας ανάπτυξης, Wishfully Studios.

Το σενάριο θέτει άμεσα και γρήγορα τις βάσεις για την καλοδεχούμενα απλή περιπέτεια που θα ακολουθήσει την ειρηνική εισαγωγή. Είναι πραγματικά ευπρόσδεκτο ότι το Planet of Lana αφηγείται μία ξεκάθαρη ιστορία, αποφεύγοντας συμβολισμούς και αλληγορίες που συναντώνται συχνά σε ανάλογες εμπειρίες, οι οποίες πάντα είναι δύσκολο να πετύχουν τον στόχο τους και να κρατήσουν το ενδιαφέρον (χωρίς να αναιρούμε πολύ καλές προσπάθειες σε αυτόν τον τομέα όπως αυτές της Playdead).

Τα πρώτα λεπτά βρίσκουν τη μικρή Lana στο ειδυλλιακό ψαροχώρι ενός εξωτικού πλανήτη, όπου σε μία και μοναδική συμβολική εικόνα μάς καλεί να προχωρήσουμε προς τα αριστερά, σε μία όμορφη σεκάνς που παρουσιάζει την ειρηνική ζωή των κατοίκων. Σύντομα θα βρούμε τη φίλη της, αγναντεύοντας μαζί το απέραντο δάσος. Κάπου εκεί θα κάνουν την εμφάνισή τους δεκάδες διαστημόπλοια από το διάστημα, ορισμένα εκ των οποίων θα πάρουν πορεία προς το χωριό, απαγάγωντας τους κατοίκους του, μεταξύ των οποίων και της φίλης της Lana.

Η πρωταγωνίστρια μετά βίας θα ξεφύγει, ξεκινώντας το ασταμάτητο ταξίδι της προς τη δεξιά πλευρά, σηματοδοτώντας έτσι τη φυγή της από τις εξωγήινες μηχανές αλλά και την παράλληλη προσπάθειά της να εντοπίσει τη φίλη της. Στην πορεία θα βρει ένα μικροκαμωμένο πλασματάκι, που θα μπορούσε να παρομοιαστεί με γάτα, έχοντας σαφέστατα την ευκινησία και τη χάρη ενός αιλουροειδούς. Αυτό το ζωάκι θα αποτελέσει έναν άκρως καλοδεχούμενο σύντροφο και ένα χρησιμότατο “εργαλείο” που εμπλουτίζει την εμπειρία.

Καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν ακούγεται ο παραμικρός κατανοητός διάλογος, με το παιχνίδι από τη μία να αποφεύγει την εντελώς “βουβή” εξέλιξη και από την άλλη να χρησιμοποιεί μία φανταστική διάλεκτο, που προσδίδει πόντους στην εξωτική φύση αυτού του κόσμου. Είναι ένας αφαιρετικός τρόπος αφήγησης που λειτουργεί σε σύμπνοια με την περιπέτεια, όπου η κατανόηση της υπόθεσης επιτυγχάνεται μέσω του περιβάλλοντος. Η ιστορία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία ένα εύπεπτο sci-fi short story. Αναμφίβολα δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, αλλά συνοδεύει απολύτως ικανοποιητικά την περιπέτεια της Lana, καλλιεργώντας επαρκώς την αίσθηση άγχους και τρωτότητας της πρωταγωνίστριας.

Όπως θα περίμενε κανείς, αυτές οι εξωγήινες μηχανές, οι οποίες έρχονται με σχεδιασμό που παραπέμπει σε αράχνες, είναι αδυσώπητες και ικανές να εξοντώσουν με ένα μόλις χτύπημα την Lana ή το πλασματάκι που την ακολουθεί. Ως εκ τούτου, τα stealth σημεία αποτελούν μονόδρομο αλλά ευτυχώς δεν το παρακάνουν σε συχνότητα και διάρκεια, αποτελώντας ουσιαστικά μέρος των περιβαλλοντικών γρίφων. Η διαδικασία αποφυγής είναι όσο απλή χρειάζεται ώστε να μην κουράζει, απαιτώντας απλά να δούμε τη ρουτίνα του εκάστοτε εχθρού και ενίοτε να του τραβήξουμε την προσοχή με κάποιον τρόπο.

Σε αυτά τα σημεία πολλές φορές βοηθάει το πλασματάκι, στο οποίο μπορούμε να δίνουμε εντολές, αποτελώντας το κατάλληλο “δόλωμα” για να τρέξει κατά πάνω του και μακριά μας η κάθε εχθρική μηχανή. Γενικά έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά στην Α.Ι. αυτού του πλάσματος, βλέποντάς το να κινείται με φυσικότητα στο περιβάλλον και δείχνοντας σαν να αντιλαμβάνεται πλήρως τις κινήσεις μας, ώστε να αποφεύγει άκομψες και αφύσικες συμπεριφορές όταν κινούμε την χαρακτήρα μας, υπακούοντας παράλληλα άμεσα το απλό ρεπερτόριο των εντολών μας.

Η Lana μπορεί να υποδεικνύει σε ποιο σημείο θέλει να σταθεί αυτό το πλάσμα, αν θα την ακολουθήσει ή αν θα μείνει ακίνητο, καθώς επίσης μπορούμε να δώσουμε την εντολή να ενεργοποιήσει ορισμένες μηχανές. Όλες οι εντολές εκτελούνται μέσω ενός απλού και άμεσου συστήματος χειρισμού, που βέβαια βοηθάει τα μέγιστα στην ευχάριστη και διαρκεί συνεννόηση με αυτόν τον απρόσμενο σύντροφό μας.

Εκεί που το Planet of Lana ελαφρώς υστερεί είναι στον τομέα των γρίφων. Αν και υπάρχουν διάφοροι έξυπνοι γρίφοι στην -περίπου- πεντάωρη διάρκεια, ορισμένοι από αυτούς πέφτουν στο συνηθισμένο ελάττωμα του να απαιτούν αχρείαστα πολλές κινήσεις. Δεν θα είναι λίγες οι φορές δηλαδή που θα έχετε εντοπίσει εξαρχής τη λύση, αλλά θα διαπιστώνετε ότι θα πρέπει να πραγματοποιήσετε διάφορες κουραστικές κινήσεις προτού ολοκληρώσετε τον γρίφο.

Επιπλέον, ένα κομμάτι που θα μπορούσε ίσως να έχει εμπλουτιστεί αφορά στα σημεία όπου το παιχνίδι εύλογα μας εξαναγκάζει να επανενωθούμε με το πλασματάκι. Εξυπακούεται ότι αποτελεί μία αναγκαιότητα, καθώς οι δημιουργοί πρέπει να σιγουρευτούν ότι δεν θα ξεχάσουμε ποτέ πίσω μας τον αιλουροειδή σύντροφό μας, κάτι που σημαίνει ότι έπρεπε να βρουν τρόπους για να μας υπενθυμίζεται ότι πρέπει να το έχουμε μαζί μας.

Αυτοί οι μέθοδοι καταλήγουν να είναι επαναλαμβανόμενοι, όπως τα συνεχή σημεία όπου θα πρέπει να δώσουμε την εντολή σε αυτό το πλάσμα να μας ρίξει κάποιο σκοινί, προκειμένου να σκαρφαλώσουμε και να συνεχίσουμε μαζί την πορεία μας. Για να μην είμαστε υπερβολικοί βέβαια, αυτό δεν αποτελεί παρά ένα πταίσμα, αλλά είναι κάτι που μέσα από την επανάληψή του μας επαναφέρει διαρκώς στη σκέψη ότι ασχολούμαστε με ένα παιχνίδι, αφαιρώντας πόντους, έστω και προσωρινά, από την οργανικότητα του περιβάλλοντος.

Από την άλλη πλευρά έχει γίνει πάρα πολύ καλή δουλειά στα animations, ιδίως της Lana, παρουσιάζοντας αρκετή ποικιλία και φυσικότητα, ιδίως όσον αφορά στα άλματα. Τα περιβάλλοντα, με τη σειρά τους, είναι ιδιαίτερα όμορφα, μέσα από τις απλές γραμμές τους και την όμορφη απεικόνιση της φύσης αλλά και ορισμένων μυστηριωδών εγκαταστάσεων και κατασκευών.

Αναμφίβολα ένα από τα θετικότερα στοιχεία του Planet of Lana αποτελεί ο καλαίσθητος οπτικός τομέας και τα καλοσχεδιασμένα σκηνικά, τόσο όσον αφορά ειρηνικά τοπία όσο και ορισμένες έντονες και δουλεμένες σκηνές δράσης. Το σύνολο της περιπέτειας πλαισιώνει ένα ιδανικό soundtrack, με διάφορες ενορχηστρώσεις που συνοδεύουν ιδανικά την εκάστοτε κατάσταση, καταφέρνοντας να εξυψώσουν τις σκηνές δράσεις και να προσφέρουν ένα ταιριαστό “χαλί” στις πιο ήρεμες στιγμές.

Το Planet of Lana, παρά την ελαφρά ατολμία που έχει στο θέμα των γρίφων, τελικά αποτελεί ένα ιδιαίτερα καλό ξεκίνημα για τη σουηδική Wishfully Studios, ακολουθώντας τα χνάρια της Playdead, έχοντας ωστόσο τη δική του προσωπικότητα. Το δίχως άλλο αποτελεί μια ιδανική επιλογή για όσους αποζητούν παρόμοιες platform εμπειρίες και ένα “συμπυκνωμένο” ταξίδι σε έναν εξωτικό κόσμο.

To Planet of Lana κυκλοφορεί από τις 23/5/23 για PC, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για PC, με review code που λάβαμε από την Thunderful.

The post Planet of Lana | Review appeared first on GameOver.