“Η Ελλάδα δεν παραιτήθηκε ποτέ από τις γερμανικές αποζημιώσεις”

Πριν από μερικές ημέρες, ο Β. Σόιμπλε μας «απείλησε» ότι δεν πρέπει να έχουμε οικονομικές διεκδικήσεις από τη Γερμανία για τις αποζημιώσεις από τις καταστροφές των ναζί αλλά και για το κατοχικό δάνειο. Κι αν για τις καταστροφές πιθανότατα κανένα δικαστήριο να μην βγάλει θετική απόφαση διότι έτσι θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου, για το δάνειο, τα πράγματα είναι «σκούρα» για το Βερολίνο.

Σύμφωνα με έγγραφο που αποκαλύπτει το Βήμα της Κυριακής, η Ελλάδα

δεν έχει παραιτηθεί ποτέ από τις αξιώσεις της, όπως υποστηρίζουν κύκλοι της Καγκελαρίας. Το έγγραφο απέστειλε η πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα, στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, τον Μάρτιο του 1967 και αναφέρει τι αξιώνει η Αθήνα από «χρηματοοικονομικές επιχειρήσεις» την περίοδο της Κατοχής, αλλά την ίδια στιγμή συνδέει και αυτές τις αξιώσεις με εκείνες των αποζημιώσεων βάσει της Συμφωνίας του Λονδίνου.

Με το έγγραφο αυτό η γερμανική πρεσβεία απαντά σε σχετική ρηματική διακοίνωση της ελληνικής πλευράς της 9ης Νοεμβρίου 1966 προς τη Βόννη. Η τελευταία, λοιπόν, ρητά αναφέρει ότι ουδέποτε υπήρξε τέτοια ελληνική παραίτηση, κατόπιν απαντήσεως που η ίδια η κυβέρνηση της Βόννης έστειλε στην πρεσβεία της στην Αθήνα.

Σύμφωνα με το έγγραφο, η γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα αναφέρει με τη ρηματική διακοίνωσή της (verbal note) με αριθμό πρωτοκόλλου Νο. 68/67 και ημερομηνία 31 Μαρτίου 1967 προς το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

«Κατά τη διάρκεια ανταλλαγής ιδεών μεταξύ της εξοχότητος του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών και του ομοσπονδιακού υπουργού Εξωτερικών δρος Γκέρχαρντ Σρέντερ που έλαβε χώρα στην Αθήνα τη 15η Οκτωβρίου 1966, η ελληνική πλευρά, μεταξύ άλλων, ήγειρε το ζήτημα των αξιώσεων τις οποίες η Τράπεζα της Ελλάδος ισχυρίζεται ότι έχει εναντίον της Γερμανίας και οι οποίες προέρχονται από ορισμένες χρηματοοικονομικές επιχειρήσεις που διενεργήθηκαν κατά τη διάρκεια της Κατοχής της Ελλάδας τον Β‘ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε αυτό το πλαίσιο ο υπουργός Σρέντερ ανέφερε τις επιστολές του διευθυντή του ομοσπονδιακού υπουργείου των Οικονομικών Ράινχαρντ της 30ης Σεπτεμβρίου 1964 στον πρώην πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και του διευθυντή του ίδιου υπουργείου δρος Κάιζερ της 26ης Μαρτίου 1965 στον βουλευτή-καθηγητή Α. Παπανδρέου. Σε αυτές τις επιστολές γίνεται αναφορά σε δηλώσεις που έγιναν από αντιπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης το 1958 με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης της συμφωνίας μεταξύ της γερμανικής κυβέρνησης και της Ελλάδας που αφορά τη χορήγηση πίστωσης 200 εκατ. μάρκων».

Η Γερμανία δηλαδή ομολογεί, δια του Σρέντερ, ότι υπάρχουν ακόμη εκκρεμότητες και ουδέποτε η Αθήνα τις ξέχασε. Το έγγραφο μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα στην υπόθεση σε περίπτωση που αυτή πάει σε Διεθνή Διαιτησία και τότε ίσως να δούμε αν ο κ. Σόιμπλε θα είναι τόσο σίγουρος για το αν θα πρέπει να επιστρέψουν χρήματα. Και το τονίζουμε: Αν για τις αποζημιώσεις μπορεί να υπάρχει θέμα δικαίωσης, για το κατοχικό δάνειο που πήρε η Γερμανία με το έτσι θέλω θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο.