Ο ιμπεριαλισμός της δύσης, οδηγεί στην παρακμή

Οι ΗΠΑ και οι δυτικοί σύμμαχοί τους , συμπεριφέρονται σαν τους τελευταίους αυτοκράτορες της Ρώμης, παρακμασμένοι, εγωιστές, ηδονιστές και πάνω απ’ όλα αλαζονικοί. Έχουν την εντύπωση πως η ισχύς τους δεν έχει τέλος. Και μπορεί οι ΗΠΑ και οι λοχαγοί της (Γαλλία και Γερμανία) να ελέγχουν το πανίσχυρο ΝΑΤΟ, υπάρχει όμως και μια αίσθηση εύθραυστης αδυναμίας, στα πλαίσια ενός κόσμου που συνεχώς αλλάζει.

Το τελευταίοι

διάστημα βλέπουμε μια ακόμη εκδήλωση αυτού του αυτοκρατορικού συνδρόμου, με την απαράδεκτη συμπεριφορά της Αμερικής και των συμμάχων της στην σύνοδο της Γενεύης αναφορικά με την Συρία. Υποτίθεται, πως η ατζέντα θα ήταν η επίβλεψη μιας ειρηνικής πολιτικής μετάβασης σε μια χώρα που σπαράσσεται από την βία εδώ και 16 μήνες.

Ο παραλογισμός όμως της συνόδου έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι σφαγές στη Συρία, οφείλονται στα κράτη αυτά που συμμετείχαν στη σύνοδο, μαζί με τα τσιράκια τους Τουρκία και αραβικές χώρες. Και όμως, ακούσαμε να μιλάνε για διεθνή νομιμότητα και για ανθρώπινα δικαιώματα! Και όλα αυτά, καλύπτονται με σοβαροφάνεια από τα δυτικά ΜΜΕ, που απλά χορεύουν στον ρυθμό των αφεντικών τους. Μια κανονική φάρσα δηλαδή.

Από τον Μάρτιο του 2011, οι χώρες αυτές εξοπλίζουν, χρηματοδοτούν και οργανώνουν μισθοφορικές ομάδες που δρουν στη Συρία. Καμιά από τις μεγάλες δυνάμεις δεν νοιάζεται για το κόστος σε ζωές αμάχων, προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της που δεν είναι άλλος από την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης.

Και για να πετύχουν τον σκοπό τους χρησιμοποιούν αυτοκίνητα βόμβες, αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς και σφαγές ολόκληρων χωριών, προκειμένου να τρομοκρατήσουν και να υποδουλώσουν μια εθνικά κυρίαρχη χώρα.

Ολόκληρες κοινότητες ζουν μέσα στο τρόμο, εξαιτίας της δολοφονικής δράσης των μισθοφόρων αυτών, που στηρίζει το ΝΑΤΟ. Οικογένειες διώχνονται από τα σπίτια τους, τα οποία στη συνέχεια μετατρέπονται σε εργαστήρια παραγωγής βομβών, ενώ καταστηματάρχες εξαναγκάζονται να παρατήσουν τα καταστήματά τους και να εξαφανιστούν.

Όπως λέει μια νεαρή Σύρια, «οι συμμορίες αυτές αποτελούνται από ξένους. Φαίνεται από την προφορά τους και από τα γένια τους ότι προέρχονται από την Λιβύη, το Ιράκ και την Σ. Αραβία», προσθέτοντας πως πολύ φοβάται ότι η χώρα της θα έχει την τύχη της βομβαρδισμένης από το ΝΑΤΟ Λιβύης.

Έτσι, το να περιμένουμε από τη τριάδα Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Παρίσι να ετοιμάσουν ένα σχέδιο ειρήνης για την Συρία, είναι σαν να περιμένουμε από κάποιους τρελαμένους εμπρηστές να σβήσουν τις φωτιές που οι ίδιοι άναψαν.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, ακόμη και όταν η σύνοδος κατέληξε (με εμμονή της Κίνας και της Ρωσίας) ότι το σχέδιο ειρήνευσης και η μεταβατική κυβέρνηση θα πρέπει  να συμπεριλαμβάνει και τον Άσαντ, οι τρεις δυτικές δυνάμεις αντέδρασαν με μεγαλοπρεπή αλαζονεία επιμένοντας πως ο Άσαντ θα πρέπει να απομακρυνθεί.

Μάλιστα, η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών τόνισε με στόμφο πως: «ο Άσαντ δεν μπορεί να συμμετέχει στο μέλλον της Συρίας… Η Ρωσία και η Κίνα θα πρέπει να του