Το ευρώ θα επιβιώσει, όπως και η Ευρώπη

Αν πιστέψουμε τις «καταστροφολογικές» επικεφαλίδες των εφημερίδων, η Ευρώπη βρίσκεται στο χείλος του οικονομικού γκρεμού, με το ενιαίο νόμισμα να βαίνει προς το τέλος του.

Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί. Το ευρώ ήρθε για να μείνει. Και μάλιστα, πολύ σύντομα, θα αντικαταστήσει το δολάριο ως το κύριο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου. Αυτό είναι σίγουρο.

Ο λόγος είναι ότι ακόμη και μετά τη κρίση, η Ευρώπη παραμένει η πιο ζωντανή οικονομία στον βιομηχανικό κόσμο, με το ευρώ ριζωμένο σε αυτήν για τα καλά.

Το ευρώ είναι το τελευταίο

βήμα στη δύσκολη απόπειρα να ενωθεί μια ήπειρος που ιστορικά σημαδεύτηκε από πολέμους μεταξύ των κρατών που την αποτελούν. Η ΕΕ βασίστηκε σε μια απλή ιδέα: Δεν σκοτώνεις τον γείτονά σου, αν αυτός σου προσφέρει ζωτικά αγαθά, και το αντίστροφο. Για αυτό και προέκυψε η κοινή αγορά, και στη συνέχεια το κοινό νόμισμα.

Ένα άλλο κίνητρο για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση προήλθε από την οδυνηρή ιστορική εμπειρία ότι οι αποξενωμένες και εξαθλιωμένες μάζες αποτελούν εύκολο θύμα του εξτρεμισμού (φασισμού και κομμουνισμού). Αυτό το σκληρό μάθημα είναι που οδήγησε την Ευρώπη στο να εφαρμόσει το υπάρχον σήμερα κοινωνικό κράτος.

Ανέκαθεν, η δυσκολία ήταν στην ευθυγράμμιση των πολιτικών στόχων, με την οικονομική πραγματικότητα. Ο πρώην καγκελάριος και αρχιτέκτονας του ευρώ Helmut Kohl είχε πει κάποτε πως η όλη δημιουργία του νομίσματος είναι θέμα της επιστήμης της ιστορίας, και όχι αυτής των οικονομικών.

Η πολιτική επικράτηση έναντι της οικονομικής στο ζήτημα του νομίσματος αποτέλεσε και τη Αχίλλειο πτέρνα του εγχειρήματος. Και αυτό αποδεικνύεται από τα χάλια στα οποία βρίσκεται σήμερα η Ευρώπη. Η περίπτωση της Ελλάδας, με 6 εβδομάδες πληρωμένη άδεια, και σύνταξη στα 55, ήταν υπερβολική για τα δεδομένα των περισσοτέρων χωρών.

Αφού λοιπόν η Γαλλία και η Γερμανία μπορεί να δίνουν στην Ελλάδα τη μια επιταγή μετά την άλλη, γιατί να μη μπορούν να λύσουν το πρόβλημα μια και καλή; Και όμως, οι Nicolas Sarkozy και  Angela Merkel, επέλεξαν να αφήσουν τη κρίση να σιγοβράζει, και να τους οδηγήσει στο γκρεμό. Το ότι στο χάος μπήκε τώρα και η Ιταλία, επιβεβαιώνει τα παραπάνω.

Μπορούμε κάλλιστα να αγνοήσουμε τους θεατρινισμούς που βλέπουμε σήμερα στην Ελλάδα και στην Ιταλία.

Όλα είναι ενορχηστρωμένα από την Γερμανία και την Γαλλία, οι οποίες σπεύδουν να εκμεταλλευθούν μια σπάνια ευκαιρία να αποδείξουν ότι δεν μπορεί να υπάρχει εθνική κυριαρχία στη δημοσιονομική πολιτική των χωρών μελών μιας νομισματικής ένωσης.

Η συμμετοχή  του ΔΝΤ στη τελευταία συνάντηση των G20, έρχεται να αυξήσει τις πιέσεις για μια μοναδική δημοσιονομική αρχή.

Κανένα νόμισμα δεν μπορεί να επιβιώσει αν δεν ελέγχεται από συγκεκριμένες δημοσιονομικές πολιτικές, και η ευρωζώνη έχει πολλές εθνικές κυβερνήσεις με συγκρουόμενα συμφέροντα η καθεμία. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα κοινό υπουργείο δημοσιονομικής πολιτικής, και όχι 17 αλληλοσυγκρουόμενα μέλη.

Σίγουρα τα μικρότερα κράτη μέλη δεν θέλουν κάποιον γρα