Το κλίμα στην Ευρώπη αλλάζει και μόνο ο Σαμαράς μπορεί να το εκμεταλλευθεί

Ένας  καλός πολιτικός  μπορεί να σκέφτεται το σήμερα, αλλά το μυαλό του δεν πρέπει ποτέ να φεύγει από το αύριο.  Τις τελευταίες εβδομάδες ο Πρόεδρος της Ν.Δ. φαίνεται να ξεδιπλώνει τη στρατηγική του η οποία έχει ορίζοντα πέρα από τις επόμενες εκλογές.

Εκτός από το μέτωπο που άνοιξε με την Αριστερά – ορθότερα: με το διμέτωπο που εγκαινίασε απέναντι σε ΠΑΣΟΚ και Αριστερά – ο Αντώνης Σαμαράς

είπε κι άλλα πολύ πιο σημαντικά ενδεχομένως στην χθεσινή του ομιλία στην Βουλή που πρέπει να επισημανθούν είτε επειδή τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ δεν τα αναδεικνύουν, είτε επειδή η «αιώνια» επικοινωνιακή καχεξία της ΝΔ,  δίνει το έδαφος να αναπτύσσεται και πάλι η συνήθης παραπληροφόρηση για το τι είπε και δεν είπε ο πρόεδρος της ΝΔ.

Επισημαίνουμε λοιπόν τα βασικά σημεία της χθεσινής ομιλίας:

Τι πραγματικά διακυβεύεται σήμερα:

Στην Ευρώπη υπάρχουν δυνάμεις που προωθούν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Το σοκ που θα υποστεί η χώρα από μια τέτοια εξέλιξη είναι  δύσκολο να το αντέξει οποιαδήποτε κοινωνία, οποιαδήποτε δημοκρατία και οποιαδήποτε οικονομία, κυρίως όταν είναι αναγκασμένη να εισάγει σχεδόν τα πάντα.  Το πολύ αρνητικό κλίμα όμως για την Ελλάδα άρχισε να αλλάζει τον  τελευταίο καιρό για δύο λόγους:

Πρώτον, γιατί το Ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε τη νέα δανειακή σύμβαση, με την οποία κουρεύεται το ελληνικό χρέος.

Δεύτερον, γίνεται παντού αντιληπτό πως η συνταγή της μονομερούς λιτότητας, μας βυθίζει σε χειρότερα αδιέξοδα, γι αυτό και ζητάμε να δοθεί πια προτεραιότητα στην ανάκαμψη.

Με τη νέα δανειακή σύμβαση, δηλαδή με το δραστικό κούρεμα του χρέους, αποσοβήθηκε η σχεδόν άμεση εκδίωξη της χώρας από το ευρώ. Ανοίγοντας το δρόμο για εκλογές, διασώθηκε η κοινωνική συνοχή, τουλάχιστον για την ώρα. Τώρα, οι απόψεις Σαμαρά βρίσκουν πλέον συμμάχους οι οποίοι και αυτοί αναγνωρίζουν την ανάγκη να επανέλθει η  Ελλάδα στο δρόμο της ανάκαμψης.

Διαφορές της δανειακής σύμβασης με το πρώτο Μνημόνιο

Δυστυχώς μερικοί επιμένουν να μην θέλουν να αντιληφθούν τις διαφορές με το πρώτο μνημόνιο.

Το 2010 κανένας δεν χαρακτήριζε το ελληνικό χρέος «μη βιώσιμο». Σήμερα ομολογούν ότι δεν είναι βιώσιμο

Το 2010 δεν κουρεύτηκε το χρέος, αντίθετα αφέθηκε να μεγαλώνει εκτός ελέγχου. Σήμερα  μειώνεται δραστικά.

Το 2010 δεν μειώθηκε το επιτόκιο, αντίθετα, αυξήθηκε  πάνω από 5%.  Σήμερα μειώνεται γύρω στο 3,5%. Αυτό σημαίνει ότι θα πληρώνουμε λιγότερα 4 δισεκατομμύρια, περίπου, κάθε χρόνο για τόκους.

Το 2010 ο χρόνος αποπληρωμής του χρέους εξακολουθούσε να είναι σύντομος. Σήμερα, τα περισσότερα θα αποπληρωθούν 20 με 30 χρόνια αργότερα. Κι άρα δίνει στην Ελλάδα την ευκαιρία και την άνεση χρόνου να αναπτυχθεί αρκετά στο μεταξύ και να είναι σε θέση να βγαίνει στις αγορές.

Υπάρχει, όμως, ένα πράγμα που δεν άλλαξε: Επιμένουν στην ίδια συνταγή της λιτότητας, χωρίς μέτρα Ανάκαμψης.

Που πάμε από δω και μπρος.

Η Ελλάδα χρειάζεται τρία πράγματα πλέον:

Πρώτον, να μειωθεί το χρέος της ώστε να ξαναγίνει βιώσιμο