Σύνδρομο ταρσιαίου σωλήνα (TTS)

To σύνδρομο ταρσιαίου σωλήνα(TTS) είναι μια περιφερική νευροπάθεια, που οφείλεται στην παγίδευση του κνημιαίου νεύρου στον ταρσιαίο κόλπο. Έχει αντίστοιχο παθολογικό μηχανισμό με το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.

Οι αθλητές μπάσκετ, επειδή καταπονούν αρκετά την ποδοκνημική άρθρωση, σε συνδυασμό με τα συχνά διαστρέμματα στην περιοχή, είναι πολύ πιθανό να παρουσιάσουν κάποια στιγμή το TTS.

Ανατομικά η κάτω επιφάνεια του αστράγαλου αρθρώνεται με την άνω επιφάνεια

της πτέρνας (αστραγαλοπτερνική άρθρωση). Κάθε ανατομική επιφάνεια έχει μια βαθιά αύλακα, οι οποίες όταν ενώνονται σχηματίζουν ένα κανάλι, τον ταρσιαίο κόλπο.

Μέσα από τον ταρσιαίο κόλπο διέρχεται το κνημιαίο νεύρο, η οπίσθια κνημιαία αρτηρία, καθώς και τένοντες (καμπτήρων των δακτύλων, οπίσθιος κνημιαίος).

Συγκεκριμένα παρατηρούνται αισθητικές διαταραχές (καυσαλγία, μούδιασμα, δυσαισθησία κ.α.), οι οποίες μπορεί να γίνονται εντονότερες τη νύκτα, μετά από πολύωρη ορθοστασία ή κόπωση.

Κατά την κλινική εξέταση εκτός από τις δοκιμασίες Tinnel, Kinoshita (2001), Alshami (2007), μπορούμε να εφαρμόσουμε δοκιμασίες για τη μυϊκή δύναμη ή για το κυκλοφορικό. O Labib (2002) περιέγραψε το "heel pain triad" of TTS την φλεγμονή πελματιαίας περιτονίας (Η πελματιαία απονευρωσίτιδα) με την συνύπαρξη τενοντίτιδας - τενοντοπαθειας του οπίσθιου κνημιαίου.

Τα διαγνωστικά εργαλεία επιστρατεύονται για να επιβεβαιώσουν το σύνδρομο. Τα σημαντικότερα είναι η απλή ακτινογραφία (X-RAY, η μαγνητική τομογραφίαMRI) και το υπερηχογράφημα US-ECO. Αφού έχει γίνει λεπτομερής λήψη ιστορικού, κλινική και διαγνωστική εξέταση, ο γιατρός καταλήγει στην ακριβή αιτία του συνδρόμου του ταρσιαίου σωλήνα. Μερικές αιτίες του συνδρόμου είναι, οι φλεγμονές (θυλακίτιδες, τενοντοελυτρίτιδες, κ.α.), τα γάγγλια, τα οστικά κατάγματα, οι νευρίτιδες, οι όγκοι και οι κιρσοί.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν, ότι οποιοδήποτε πιεστικό φαινόμενο στην περιοχή θα εκδηλώσει τα χαρακτηριστικά νευρολογικά συμπτώματα του TTS.

Η θεραπευτική προσέγγιση του συνδρόμου μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Αυτό εξαρτάται από το πόσο επηρεάζεται η καθημερινη αθλητικη δραστηριότητα του ασθενή. Η φυσικοθεραπεία θα ανακουφίσει τα συμπτώματα, θα ενδυναμώσει τους μύες, και θα βελτιώσει τη λειτουργικότητα της ποδοκνημικης άρθρωσης και επικουρικά ολόκληρης της κινητικής αλυσίδας.

Ενδεικτικά αναφέρουμε το παρακάτω πλάνο θεραπείας.

- Χρήση νάρθηκα νυκτός για 1 μήνα περίπου.
- NSAIDS
- Φυσικά μέσα
- Δινόλουτρο ζεστό
- ηλεκτροθεραπεία- IONTOPHORESI
- υπέρηχος - PHONOPHORESIS).
- Laser χαμηλής ισχύος.
- Δινόλουτρο κρύο-ζεστό.
- Θεραπευτική μάλαξη με αντιφλεγμονώδης αλοιφές.
- Κινητοποίηση ποδοκνημικής άρθρωσης
- Ενδυνάμωση των ατροφικών μυών. Λειτουργικές ιδιοδεκτικές ασκήσεις PNF, A.R.T.
- Διατατικές ασκήσεις καμπτήρων των δακτύλων. Διδασκαλία αυτοδιατάσεων και εργονομίας στον ασθενή.
- Κρυοθεραπεία.
- Τεχνικές taping

* μελέτες του New Mexico Foot &Ankle Institute έχουν δείξει ότι οι Prolotex Socks μπορούν να λειτουργήσουν αναλγητικά σε ένα TTS.