Οι «δικοί» μας άνθρωποι

του Γιώργου Αποστολίδη

Πίσω όμως από την κάθε ψήφο και τον κάθε σταυρό επιλογής κρύβεται η ελπίδα του κάθε πολίτη, ότι ο άνθρωπος που επέλεξε θα ανταποκριθεί επάξια στον ρόλο του.

Εκλογές εν όψει. Για τους τριακοσίους(;) εκπροσώπους μας οι οποίοι την προσεχή τετραετία(;) θα χειρίζονται όλα τα ζητήματα του τόπου, τα μεγάλα και τα σπουδαία , αλλά και τα μικρά της δικής μας καθημερινότητας.

Η δική τους στάση, η δική τους εργασία μέσα από τις Επιτροπές και την Ολομέλεια  θα κρίνουν την πορεία του τόπου αλλά και την εξέλιξη εκάστου εξ ημών.

Είναι οι συμπολίτες μας που θα εξελεγούν με την δική μας ψήφο ως οι καταλληλότεροι για να κυβερνήσουν το «καραβάκι» της πατρίδας μας στα κύματα της παγκοσμιοποίησης και στα φουρτουνιασμένα δικά μας νερά.  Κάθε ένας από τους τριακόσιους βουλευτές, μεταφέρει μαζί του την προσδοκία των ψηφοφόρων του.  Έτσι όπως το ορίζει και το Σύνταγμα, οι βουλευτές, όλων των κομμάτων, είναι οι άνθρωποι που αποφασίζουν για τα κοινά και χαράσσουν την πορεία μας.

Άλλοι εξ αυτών διαθέτουν πολύχρονη κοινοβουλευτική εμπειρία, υπουργική θητεία και τηλεοπτική αναγνωρισιμότητα. Αρκετοί άλλοι είναι άγνωστοι στο ευρύ κοινό.

Ίσως μέσα σε ολόκληρη την θητεία τους, να μην μάθουμε, να μην ακούσουμε ποτέ τα ονόματα αρκετών βουλευτών. Ίσως περάσουν σιωπηλά, χωρίς η παρουσία και το έργο τους να γίνει ευρέως γνωστό στους πολίτες.

Όπως άλλωστε έχει συμβεί με εκατοντάδες ανθρώπους που διετέλεσαν βουλευτές και μετά την πάροδο λίγων ετών «χάθηκαν» πάλι στην ανωνυμία του πλήθους.

Όμως, έστω και αν δεν τους γνωρίσαμε ποτέ, οι δικές τους πράξεις - καθώς και η απραξία τους- συνέβαλαν στη θετική εξέλιξη της κοινωνίας αλλά και στην διαιώνιση προβλημάτων που ταλανίζουν τον κόσμο και βεβαίως στην σημερινή καταστροφή.

Ποιος να θυμάται όσους διετέλεσαν βουλευτές σε κάποια πρόσφατη Βουλή , ποιος να θυμάται εκείνους που σπανίως έδιναν το παρόν στις συνεδριάσεις η τους άλλους που μελετούσαν σε βάθος κάθε υπόθεση και κατέκλυσαν τα αρμόδια όργανα με επερωτήσεις και ερωτήσεις...

Σε αρκετές περιπτώσεις το ευρύ κοινό μαθαίνει το όνομα κάποιου βουλευτή μόνον σε περίπτωση «σκανδάλου» η κάποιας  αμφιλεγόμενης υπογραφής.

Άλλες φορές η σκιά τους χάνεται μέσα στα άδεια έδρανα του Κοινοβουλίου όπως τα καταγράφει ο φακός της τηλεόρασης.

Με τους περισσότερους βουλευτές ο «κοσμάκης» μάλλον δεν θα συναντηθεί ποτέ.

Η επίσκεψη στις λαϊκές αγορές περιοριζόταν πάντα στην προεκλογική περίοδο και η επικοινωνία με την «περιφέρεια» εξαντλείται στα έγγραφα αιτήματα που συσσωρεύοντο στο πολιτικό γραφείο.

Πίσω όμως από την κάθε ψήφο και τον κάθε σταυρό επιλογής κρύβεται η ελπίδα του κάθε πολίτη, ότι ο άνθρωπος που επέλεξε θα ανταποκριθεί επάξια στον ρόλο του.

Η προσδοκία ότι ο βουλευτής του θα δίνει το παρόν τόσο στον τόπο εκλογής όσο και μέσα στο Κοινοβούλιο, ότι η φωνή του θα μεταφέρει την φωνή των απλών ανθρώπων τα συμφέροντα των οποίων υποτίθεται εκπροσωπεί.

Ίσως κάποιες φορές να