Το πρόβλημα του Σάντος

Ας προσπαθήσουμε να πούμε δυο κουβέντες για την Εθνική αφήνοντας κατά μέρος την επικαιρότητα της και το ποιος θα παίξει ή δεν θα παίξει στη Σλοβακία: για να καταλάβεις μια ομάδα χρειάζεται να τη βλέπεις λίγο πιο αποστασιοποιημένα ψάχνοντας τι προβλήματα μπορεί να κουβαλάει κατασκευαστικά και όχι ποια μπορεί να είναι η λύση τους – αυτή πρέπει να τη βρει ο προπονητής.  Έγραφα πριν το πρώτο ματς της Εθνικής, στη Ρίγα με τη Λετονία, ότι πριν δυο χρόνια, όταν ο Σάντος ξεκίνησε τη δουλειά του στην Εθνική ελάχιστα καταλάβαινα το μακρόπνοο του σχεδίου του. Εγώ π.χ περίμενα ένα είδος ανανέωσης μετά το Ρεχάγκελ, αλλά ο ομοσπονδιακός έφερε πίσω κάθε γνωστό και μη εξαιρετέο βετεράνο ήρωα: όχι μόνο παρέμειναν σημαιοφόροι ο Καραγκούνης και ο Κατσουράνης, αλλά γύρισαν στις μάχες των προκριματικών και ο Λυμπερόπουλος, ο Χαλκιάς κι ο Καφές – ακόμα και ο Χαριστέας!Με τον καιρό όλοι καταλάβαμε ότι ο Πορτογάλος μετέφερε στην εθνική τη γνωστή του πρακτικότητα και τον δικό του ρεαλισμό, τα στοιχεία δηλαδή που τον έχουν κάνει περισσότερο Ελληνα από πολλούς Ελληνες προπονητές, αλλά και πάρα πολύ συμπαθή μεταξύ των παικτών. Τελικά δεν υπήρξαν μακρόπνοα σχέδια, αλλά μια και μοναδική προτεραιότητα: το επόμενο ματς. Κοιτώντας κάθε ματς ξεχωριστά (βαθμό βαθμούς που λέει κι ο Αναστό….) η Εθνική βρήκε τους βαθμούς που χρειάζονταν και προκρίθηκε αήττητη στα τελικά του Euro της Πορτογαλίας.Την ίδια τακτική ακολούθησε ο κόουτς κι εκεί: στην Πολωνία αγωνίστηκαν σχεδόν όλοι οι παίκτες που ήταν στην αποστολή, αφού ο κόουτς, άλλοτε πετυχημένα και άλλοτε όχι, έψαχνε κάθε φορά την κατάλληλη σύνθεση. Κάπως έτσι πάει αν γίνει και τώρα στα προκριματικά του μουντιάλ της Βραζιλίας: κανείς δεν μπορεί να περιμένει μια ομάδα σταθερή - οι μόνοι σταθεροί στο αρχικό σχήμα είναι πλέον ο Τοροσίδης, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο Παπασταθόπουλος, ο Κατσουράνης και ο Σαμαράς – ίσως και ο Μανιάτης: όλες οι άλλες θέσεις είναι ανοιχτές και όσοι αρπάξουν τις ευκαιρίες π.χ ο Καρνέζης θα παίξουν περισσότερο. Ποιο είναι το κακό; Ότι δυστυχώς για το Σάντος αυτή τη φορά είναι υποχρεωμένος να ποντάρει και σε  παίκτες που στις ομάδες τους δεν θα έχουν πολύ χρόνο συμμετοχής: αυτό στα προκριματικά του Euro του 2012 ίσχυε για ελάχιστους (για το Φετφατζίδη π.χ) – ενώ τώρα είναι σχεδόν κανόνας!Ο Μήτρογλου, ο Νίνης, ο παγκίτης στον ΠΑΟΚ Σαλπιγγίδης, ο Κατσουράνης που έμεινε εκτός Παναθηναϊκού, ο Τζαβέλας, φυσικά πάντα ο Φετφατζίδης (που δεν έχει καν κληθεί), δεν έχουν μεγάλο χρόνο συμμετοχής στις ομάδες τους. Επιπλέον οι κάποτε μικροί (ο Νίνης, ο Φέτφα, ο Μήτρογλου κτλ) έχουν μεγαλώσει, δεν έχουν τον νεανικό ενθουσιασμό που τους βοηθούσε και στο να κάνουν υπομονή. Ολοι θα πρέπει να τύχουν μιας ιδιαίτερης προσοχής (σε καθαρά ψυχολογικό επίπεδο) ώστε να αποδειχτούν χρήσιμοι. Ο Σάντος βρίσκεται μπροστά στην υποχρέωση να αξιολογήσει τις ανάγκες της Εθνικής, χωρίς να κοιτάζει αποκλειστικά τι κάνουν οι παίκτες στις δικές τους ομάδες: αν το κοίταζε, πολλούς δεν θα τους καλούσε καν! Από την άλλη δεν μπορεί να αγνοεί και τα βασικ