Αντώνη..., γιατί δεν οδηγείς την χώρα σε εκλογές; Αφού πλέον μπορείς...!!

ΑΡΘΡΟ του Διευθυντή του e-Volos.gr Αντώνη Κουμιώτη

"ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ μας για την πολιτική που εφαρμόζεται παραμένουν. Δεν είναι πουκάμισα οι απόψεις για να τις αλλάζεις...", δήλωσε χθες ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς πολύ σωστά και συνέχισε, "Στο τέλος αυτού του δρόμου θα ξαναπάρουμε τη ....
μοίρα μας στα χέρια μας...".

ΚΑΙ ΟΤΑΝ κάνει τέτοιου είδους δηλώσεις ένας Αντώνης Σαμαράς, που όποιος θεωρεί πως είναι τυχαίος πολιτικός πλανάται πλάνην οικτρά ή κοιμάται ξεσκέπαστος τα βράδια, τότε εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε ότι ακόμη και σήμερα διατηρεί σοβαρές αμφιβολίες για την απόφασή του να στηρίξει την Κυβέρνηση υπό τον εντολοδόχο Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο.

ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ, υπάρχει διαφορετικά λόγος να ξεκαθαρίζει γι' άλλη μια φορά τα υποτίθεται αυτονόητα; Σαφώς και όχι, γιατί πολύ απλά δεν αποφάσισε βασισμένος στα αυτονόητα.

ΝΑΙ, χειρίστηκε με μεγάλη μαεστρία την Αξιωματική Αντιπολίτευση από την ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του.

ΝΑΙ, αν εξαιρέσουμε το 24ωρο της κρίσης και τα επικοινωνιακά του ολισθήματα, αυτά που οδήγησαν ακόμα και τους δικούς του ανθρώπους να τον αδειάσουν παρασκηνιακά και που παρόλη την διεθνή κατακραυγή, με σύσσωμα τα δίκτυα ανά τον κόσμο να παρουσιάζουν το πολιτικό τέλος της δυναστείας Παπανδρέου... κι όμως κατάφεραν να αναστήσουν εντός του ΠΑΣΟΚ τον Γιώργο Παπανδρέου, προβάλλοντας ακόμα και την επιλογή Πετσάλνικου, αν εξαιρέσουμε όλα αυτά, ναι, διαχειρίστηκε σχεδόν χειρουργικά την κατάσταση.

ΝΑΙ, με εξαιρετικό τρόπο και μάλιστα ιδιαίτερα ευφυή, ως προς το μέλλον της παράταξης και τα σημερινά βαρίδιά της και εκμεταλλευόμενος το ψώνιο ορισμένων για υπουργοποίηση, μπορούμε να πούμε ότι διαχειρίστηκε και την επιλογή των προσώπων που πρότεινε τελικά στον Λουκά Παπαδήμο.

ΟΙ ΧΘΕΣΙΝΕΣ του όμως δηλώσεις, με το ξεκάθαρα απολογητικό ύφος προς τους γνωρίζοντες καλά την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, αποδεικνύουν ξεκάθαρα και τον εγκλωβισμό στον οποίο έχει περιέλθει και ο ίδιος.

ΚΑΙ ΟΜΩΣ... ο απεγκλωβισμός του, εάν βεβαίως τον τολμήσει, γιατί προλαβαίνει, θα συνεπάγεται με μία στάση ηρωική, που θα γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στην Ιστορία αυτού του τόπου.

ΑΡΚΕΙ να τολμήσει και οδηγώντας την χώρα σε εκλογές, με τον πιο εύκολο τρόπο, να μην δώσει δηλαδή ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή την επιβεβλημένη κατοχική Κυβέρνηση, να βγει εμπρός στον ελληνικό λαό και να αποκαλύψει την πραγματική αλήθεια. Μπορεί να αποδειχθεί άφιλος, απέναντι στον κάποτε συμφοιτητή και συγκάτοικό του, μπορεί και επικίνδυνος ως προς τα διεθνή τοκογλυφικά συμφέροντα, τα οποία, γνωρίζει πολύ καλά πώς θα μπορούσε να αντιμετωπίσει στην συνέχεια, αποφεύγοντας μάλιστα την πτώχευση, δεν θα τολμήσει όμως κανένας να τον κατηγορήσει για συνένοχο στο έγκλημα, που 48 + 1ας ετοιμάζονται να διαπράξουν έναντι του λαού αυτού του τόπου.

ΣΤΙΣ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΤΟΥ 1992 έδειξε ότι μπορεί...

ΣΤΙΣ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ ΤΡΕΧ