Διαλύονται τα φανταστικά σενάρια. Αποκαλύπτεται η επικοινωνιακή επίθεση

Στην υπόθεση του Βατοπεδίου η συκοφαντία και η επικοινωνιακή επίθεση ήταν μεγάλη. Μπορεί να αντέξει κανείς όταν ακούει απίθανα και φανταστικά σενάρια, γιατί σαν τον καπνό κάποτε διαλύονται.

Οι πολιτικοί δείλιασαν

Οι πολιτικοί δείλιασαν και το μπαράζ των δημοσιευμάτων δεν άφηνε να ακουστεί η φωνή τους. Τα πολιτικά πρόσωπα τρομοκρατήθηκαν και.....
η αλήθεια που ψελλιζόταν έφτανε και πάλι μεταλλαγμένη στα αυτιά της κοινής γνώμης. Οι πολιτικοί έλεγαν ότι έγιναν όλα νόμιμα, σύμφωνα με την πολιτική βούλησή τους και δεν υπάρχει αδίκημα εφόσον έτσι γνωμοδότησαν τα Γνωμοδοτικά Όργανα. Τα Μέσα Ενημέρωσης μετέφεραν στην κοινή γνώμη ότι οι πολιτικοί έλεγαν πως «φταίνε» τα Γνωμοδοτικά Όργανα και οι υπάλληλοι!

Αδίκημα δεν υπήρχε… καιγόταν ο ένας, άναβε ο άλλος!

Αδίκημα δεν υπήρχε, αλλά η ψεύτικη περιρρέουσα ατμόσφαιρα δηλητηρίαζε την αλήθεια. Τα γνωμοδοτικά και οι υπάλληλοι έλεγαν ότι «νόμιμα και ορθά γνωμοδοτήσαμε, ήταν θέμα της πολιτικής βούλησης να δεχτεί την άποψή μας ή όχι» και σωστά έλεγαν.
Τα Μέσα Ενημέρωσης παρουσίαζαν ότι τα πολιτικά πρόσωπα καίνε τους υπουργούς. Υποτίθεται ότι υπουργός κάρφωνε υπουργό, καιγόταν ο ένας, άναβε ο άλλος κ.λ.π. Αν κάποιος υπουργός ή διευθυντής Υπουργείου άλλαζε ή έχανε τη θέση του, το Βατοπέδι βρισκόταν πίσω από αυτό!
Όσα έλεγαν τα πολιτικά πρόσωπα έφταναν στην κοινή γνώμη με συνθήματα «Μαντέλη καίει Αγγέλου», «έγγραφα φωτιά» και ενώ η υπόθεση ήταν μια διοικητική διαδικασία, στο τέλος παρουσιάστηκε σαν «σκάνδαλο». Η αλήθεια όμως είναι ότι πρόκειται για σκευωρία.

Από το φόβο τους άλλαξαν τις καταθέσεις τους

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ανάγκασε τους κατηγορούμενους να αλλάζουν τις καταθέσεις τους. Άλλα έλεγαν στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής και άλλα στην ανάκριση, πολλά απ’ αυτά δημοσιεύτηκαν! Όσοι κατηγορούμενοι ήταν ευθυνόφοβοι, βλέποντας ότι είναι ευκολότερο γι’ αυτούς να στραφούν με ανυπόστατες απόψεις κατά των πολιτικών και διοικητικών τους αρχών και των μοναχών, το έκαναν, σίγουρα όχι ευχάριστα, αφού αναγκάστηκαν να αλλάξουν τις καταθέσεις τους και να πούνε ψέματα, αλλά είναι και μερικοί δικηγόροι… που νομίζουν ότι τους συμφέρει να στήσουν το «αδίκημα». Στο τέλος θα αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει. Μέχρι τότε όμως η κοινή γνώμη θα το έχει ξεχάσει.

Φούσκα… συμφερόντων και παθών… αλλά και μερικών σοφών…

Η έρευνά μας έδειξε ότι όλη αυτή η φούσκα στηρίχτηκε πάνω σε συμφέροντα• κάποτε υπερτερούσαν τα συμφέροντα, άλλοτε τα «πάθη». Ποιοί ήταν αυτοί οι «σοφοί» που συμβούλευαν τον εισαγγελέα Φλωρίδη;
Ο Ξυνίδης ήθελε μόνο να προωθήσει τον αδελφό του πολιτικά;
Γιατί ένας μητροπολίτης έπνεε μένεα;
Τα «τζιχάντ» συναισθήματα ήταν υποβολιμαία από συμβούλους και ήταν μόνο μία εκδίκηση;
Τα πάθη με τον χρόνο μαραίνονται σε κάθε λογικό άνθρωπο, τα συμφέροντα εκλείπουν, όταν όμως οι «σοφοί» είναι «άσοφοι» παραμένουν στα ίδια.
Σε κάθε περίοδο υπήρχε ένα παράκεντρο. Η απαρχή όμως και η βάση ήτ