Μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί

Τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται η απαρχή μιας οργανωμένης προπαγάνδας από τα γνωστά κέντρα κατασκευαστών της χειραγώγησης, ώστε να χωρίσουν κατά το δοκούν τους πολιτικούς σχηματισμούς της χώρας μας σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς.
Δυστυχώς στον οργανωμένο αυτό «μυστικοφανερό δείπνο» μετέχουν και επώνυμοι του προσκηνίου και.....
ανώνυμοι του παρασκηνίου.
Μερικοί εξ ‘ αυτών κινούμενοι από ιδιοτέλεια, άλλοι ως θύματα της ίδιας της παρορμητικής σκέψης τους και άλλοι γιατί στην ουσία υπάρχουν και λειτουργούν ως πολιτικοί γύλοι ( για όσους δεν γνωρίζουν , ο γύλος είναι ένα μικρό ψαράκι ,που παρουσιάζει διμορφισμό και διαδοχικό ερμαφροδισμό)
Είναι πασιφανές ότι στόχος αυτής της προπαγάνδας είναι το κόμμα της ΝΔ και ειδικότερα ο Αντώνης Σαμαράς . Οι κατασκευαστές της χειραγώγησης γνωρίζουν πολύ καλά από τις εσωτερικές δημοσκοπήσεις τους, αυτές δηλαδή που δεν δημοσιεύονται ποτέ στα ΜΜΕ που ελέγχουν, ότι στη περίπτωση εκλογών χθες, ο Αντώνης Σαμαράς θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα ο σημερινός πρωθυπουργός. Και αυτό είναι, επίσης πασιφανές, ότι δεν το επιθυμούν.
Άρχισαν λοιπόν ένα αγώνα δρόμου (γιατί η χρονική διαδρομή είναι στενά προκαθορισμένη) αποδόμησης του Αντώνη Σαμαρά στα μάτια της κοινής γνώμης.
Ξεκίνησαν μια οργανωμένη προπαγάνδα ισχυριζόμενοι ότι ο Α. Σαμαράς απογοήτευσε μεγάλο τμήμα της κομματικής και εκλογικής βάσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διότι αίφνης μετακινήθηκε στους υποστηρικτές του μνημονίου….(!).
Λες και οι απόψεις – όπως σωστά επεσήμανε ο Αντ. Σαμαράς – είναι πουκάμισα και τις αλλάζει!
Μάλιστα παρατηρείται το φαινόμενο αρκετοί σοβαροφανείς πολιτικοί αναλυτές (που αν κάποιος σηκώσει τη μάσκα της σοβαροφάνειας θα διαπιστώσει έντρομος ότι πρόκειται για δεσμοφύλακες των ελεύθερων και έλλογων σκέψεων και για γρεναδιέρους* που υπηρετούν τους διαπλεκόμενους) να ισχυρίζονται ότι «εκεί που για πρώτη φορά στη ζωή τους οι δεξιοί ψηφοφόροι αισθάνονταν ότι υπερέχουν των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ σε πατριωτισμό, τώρα που η ηγεσία τους προσχώρησε στο μνημονιακό στρατόπεδο, πρέπει να αντιμετωπίσουν τη χλεύη τους για το ότι καθυστερημένα συντάσσονται στη γραμμή Παπανδρέου που μέχρι τώρα λοιδορούσαν» .
Η κωμικοτραγωδία είναι ότι αυτό το γράφουν άνθρωποι που δεν υπήρξαν ΠΟΤΕ «δεξιοί» , άρα δεν θα μπορούσαν ΠΟΤΕ να γνωρίζουν πως αισθάνονταν/αι αυτοί οι πολίτες. Πολύ περισσότερο να … μετρούν τον πατριωτισμό τους!
Στην καλύτερη των περιπτώσεων υποθέτουν ( με τα τεράστια περιθώρια εσφαλμένου συμπεράσματος που εμπεριέχει η «υπόθεση»). Στην χειρότερη… απλώς κάνουν την δουλειά τους ως ειδικοί «ποντικοί της απαίτησης των πόλεων και αρουραίοι της θέλησης των χωραφιών».
Ξεκάθαρη λοιπόν η προπαγανδιστική τακτική τους. Μπερδεύουν τη δανειακή σύμβαση,που εκ των πραγμάτων είναι αναγκαία (τοις πάσι γνωστόν ΠΟΙΟΙ και ΠΩΣ την κατέστησαν αναγκαία) , με τους όρους του μνημονίου που την συνοδεύουν.
Χωρίζουν δολίως τους πολιτικούς σχηματισμούς και τους ηγέτες τους σε μνημονιακούς κα