Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ «βάζει πλάτη» για τον ολοκληρωτισμό στα Media

Toυ Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη

Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε, προ ελαχίστων ημερών, τα γραφεία της «ΑΥΓΗΣ», εις τον 3ον όροφον του κτηρίου επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου 12, προκειμένου να κατευνάσει τους εργαζομένους εις την εφημερίδα-επιχείρησιν του ΣΥΝ, οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι από μηνών.

Αν και η συγκεκριμένη «πρωϊνή εφημερίδα της Αριστεράς» δεν είναι το πρώτο έντυπο ΜΜΕ που αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης, πράγμα το οποίο λυπεί όλως ιδιαιτέρως τον υπογράφοντα ο οποίος εργάσθηκε περίπου 25 χρόνια εις την «ΑΥΓΗ», σημασία έχουν όσα ανέφερε ο πολιτικός ανήρ κατά την επίσκεψή του.

Ιδίως η επισήμανση του Τσίπρα, ότι επιχειρείται «ΜEDIA-κος ολοκληρωτισμός», από την πλευρά επιχειρήσεων Τύπου οι οποίες οφείλουν ιλιγγιώδη ποσά, θα έπρεπε να αποτελεί σήμα κινδύνου, καθ΄ο μέτρο η πολυεπίπεδη κρίση, από την οποία δοκιμάζεται η πατρίδα μας, προϋποθέτει πλήρη ενημέρωση και έκφραση των αγωνιών των Ελλήνων πολιτών. Τα διαδοχικά Μνημόνια που έχουν έχουν σφραγίσει την πορεία της χώρας γιά πολλά χρόνια εις το μέλλον, έχουν διαμορφώσει μία πραγματικότητα γιά την οποία υπάρχουν πλείονες της μίας απόψεις, οι οποίες πρέπει εξ ίσου να γίνονται γνωστές, ώστε η πληροφόρηση της κοινής γνώμης να είναι ισορροπημένη. Εις εναντίαν περίπτωσιν, όντως το διακύβευμα αυτό, απολύτως αρνητική εξέλιξις, επαπειλείται.

Δυστυχώς, όμως, γιά τον Τσίπρα, η συμπλήρωση περίπου τριών ημερών από την 22α Δεκεμβρίου 2011, οπότε κυκλοφόρησε το τελευταίο φύλλο της «Ελευθεροτυπίας», θέτει το αδήριτο ερώτημα του επιμερισμού ευθυνών, διά το γεγονός ότι μία ιστορική- πολυφωνική εφημερίδα και κύρια έπαλξη του αντιμνημονιακού μετώπου δεν «κρεμιέται» πλέον εις τα περίπτερα. Βεβαίως οι ευθύνες είναι πολλές και πολλαπλές, πρωτίστως της ιδιοκτήτριας εταιρείας του εντύπου. Υπάρχουν οι πρόδηλες ευθύνες του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, ώς προς τους ουσιαστικούς λόγους που δεν έγιναν δεκτές οι αιτήσεις προς δανειοδότηση της Χ.Κ. Τεγόπουλος ΑΕ, συνεπεία των οποίων διαμορφώθηκε ένα χρονίζον καθεστώς στραγγαλισμού της εφημερίδος.

Εξ ίσου όμως προς τα ανωτέρω, ερευνητέα και τελικώς διόλου ασήμαντη είναι και η στάση των εργαζομένων εις την Χ.Κ. Τεγόπουλος ΑΕ, οι οποίοι, μέσω μιάς δυναστικής μειοψηφίας, επέτυχαν να επιβάλουν εις την πλειοψηφίαν των εργαζομένων συνεχείς και εξοντωτικές πολυήμερες απεργίες, την ώρα που οι συνθήκες απαιτούσαν και απαιτούν να συνεχίζει να κυκλοφορεί η «Ελευθεροτυπία», παραλλήλως με κάποια διευθέτηση στη ροή καταβολής των οφειλομένων σε αυτούς δεδουλευμένων, από πολλών μηνών. Πολλώ μάλλον, εμφανίζονται αντίθετοι στην προοπτική υπαγωγής της Χ.Κ. Τεγόπουλος ΑΕ εις την διαδικασία του άρθρου 99 του πτωχευτικού κώδικος και μάλλον δηλώνουν οτι επιθυμούν να οδηγήσουν τα πράγματα σε πτώχευση.

Η παράταξη που ακούει εις το όνομα «Συσπείρωση», γύρω από την οποία σχηματίσθηκε μία ετερόκλητη πλειοψηφία συνεπεία της οποίας ο εξ αυτής προερχόμενος Δημ. Τρίμης ανέλαβε πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, ευθύνετ