Συγκινεί η κ.Ανδρούλα που υποφέρει από άνοια:«Όπου υπάρχει αγάπη,υπάρχει Θεός»

Στο Κέντρο Ημέρας Στήριξης Ατόμων με Άνοια, στη Λευκωσία βρέθηκε η κάμερα της εκπομπής «Μεσημέρι και Κάτι» και η δημοσιογράφος Ιουλιέτα Μιχαήλ.

«Οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις είναι αυτό που κάνουμε εδώ. Δηλαδή με επαγγελματίες υγείας που έχουμε, όπως ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό, νοσηλευτή, εργοθεραπευτή, γυμναστή, μουσική και λογοθεραπευτή. Ασχολούμαστε με το κομμάτι της νοητικής ενδυνάμωσης, δηλαδή δραστηριότητες που ενεργοποιούν τη νοητική λειτουργία», εξήγησε ο Επιστημονικός Συντονιστής Συνδέσμου Ιθάκη, Ευτύχιος Χριστοφίδης. Πρόσθεσε ότι «τα αποτελέσματα, που μπορούμε να έχουμε

είναι καλύτερα αν τα άτομα είναι σε πρώιμα στάδια ή σε αρχικά στάδια, στα οποία το άτομο έχει καλή ποιότητα της ζωής, τότε το περισσότερο όφελος του έχουν τα άτομα που βρίσκονται σε αρχικά στάδια».

Η Κλινική Ψυχολόγος, Παριάνα Νικολάου, εξήγησε ότι «στόχος μας εμάς είναι να κάνουμε τα άτομα να νιώσουν άνετα. Να μην επαναλαμβάνουμε και να μην δείχνουμε ότι υπάρχει εδώ συγκεκριμένο πρόβλημα που μπορεί να τους ενοχλεί. Θέλουμε να το κάνουμε πιο εύκολο για τη ζωή τους. Περισσότεροι συγγενείς δεν μπορούν να διαχειριστούν αυτή την αλλαγή των ανθρώπων τους. Θεωρούμε ότι έχουμε ένα κόσμο με άτομα τα οποία είναι τόσο δραστήρια ή ήταν τόσο δραστήρια στη ζωή τους. Έκαναν τόσα πολλά πράγματα και από τη μια μέρα στην άλλη φαίνεται ότι χάνουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Δεν μπορούν να γνωρίσουν τους ίδιους τους συγγενείς τους, τα παιδιά τους, τους φίλους τους».

Στη Κύπρο υπολογίζεται ότι 15,000 – 20,000 συνάνθρωποι μας υποφέρουν με κάποια μορφή Άνοιας. Ο Σύνδεσμος «Ιθάκη» ιδρύθηκε το 2011 με όραμα να είναι δίπλα σε κάθε συνάνθρωπο που έχει διαγνωσθεί με Άνοια  και να παρέχει ψυχοκοινωνική στήριξη στην Οικογένεια. Από το 2012, λειτουργεί Κέντρο Ημέρας στη Λεμεσό, για καθημερινή στήριξη και απασχόληση ατόμων με Άνοια, προσφέροντας δωρεάν Νοητική Ενδυνάμωση στην ολιστική της μορφή.

Το 2018 συστάθηκε η Επαρχιακή Επιτροπή Λευκωσίας με στόχο τη λειτουργία Κέντρου Ημέρας στη Λευκωσία. Η ιδέα γεννήθηκε από συγγενείς ανθρώπων που πάλεψαν με την άνοια.  Η Ιωάννα Κουντούρη, Πρόεδρος της Επαρχιακής Επιτροπής, διηγήθηκε το πόσο δύσκολο ήταν να βλέπει τον άνδρα της μέρα με τη μέρα να τη ξεχνάει.  Μια πορεία προς τον θάνατο χαρακτηρίζει την διάγνωση με άνοια, καθώς δεν υπάρχει ακόμη αποτελεσματική θεραπεία.

Η Πρόεδρος της Επαρχιακής Επιτροπής Λευκωσίας, Ιωάννα Κουντούρη, διηγήθηκε το πόσο δύσκολο ήταν να βλέπει τον άντρα της μέρα με τη μέρα να τη ξεχνάει. «Είναι πάρα πολλά δύσκολο το να αποδεχτείς το πρόβλημα και να μπορείς να συνεχίσεις, διότι δυστυχώς η πορεία είναι πάρα πολλά δύσκολη και είναι μια πορεία που οδηγεί στον θάνατο το ξέρεις διότι δεν υπάρχουν θεραπείες. Ο άντρας μου περπατούσε πάρα πολλά, δεν μπορούσε να σταματήσει να περπατά επειδή, ο εγκέφαλος του τότε έπρεπε να βγει να κάνει κάτι. Όταν δεν ξεπεραστεί δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην οικογένεια διότι δεν τον παρουσιάζουν, τον εγκλωβίζουν στο σπίτι, δεν τον βγάζουν λίγο έξω, οπότε χειροτερεύει η κατάσταση. Και επίσης ο περίγυρος απομακρύνεται διότι δεν ξέρει πώς να συμπεριφερθεί».

Είναι δύσκολη υπόθεση το Αλτσχάιμερ, για ασθενή και οικείους. Χρειάζεται μεγάλη αφοσίωση, ατελείωτη υπομονή και εκπαίδευση για να αντιμετωπιστούν η απώλεια μνήμης, η αδυναμία αναγνώρισης προσώπων, η διανοητική σύγχυση, η ταραχή, η επιθετικότητα, οι εμμονές…

Η κυρία Ευδοκία και η κυρία Αντρούλα, μίλησαν στο Μεσημέρι και Κάτι, αναφέροντας ότι ξεναγεννηθηκαν μέσα από το πρόγραμμα του Κέντρου Ημέρας.

«Εγώ ήμουν από Τύμπου από την ωραία Τύμπου και τώρα κάθομαι Καϊμακλί. Από την ημέρα που ήρθα, είχα πράγματα που ενταγνώριζα, τώρα άρχισα να καταλαβαίνω πολλά πράγματα. Είμαστε όλοι ευχαριστημένοι εδώ που ήρθαμε, είχαμε πράγματα που ενταγνωρίζαμε, τα γνωρίζουμε, προσπαθούμε και καλύτερα όσο μπορούμε», ανέφερε η κυρία Ευδοκία.

Η κυρία Ανδρούλα, δήλωση ότι «(είμαι) γέννημα, θρέμμα Στροβόλου. Απίθανα, απίθανα, διότι ήμουν περιορισμένη, ήμουν υπεύθυνη για να ανοίξω το ιατρείο της κόρης μου, μέχρι να επιστρέψει. Ο γαμπρός μου ήταν διευθυντής των πρώτων βοηθειών, πάλε εδώ στο νοσοκομείο, έχει πολλά καθήκοντα και εδώ που ήρθα ξαναγεννήθηκα. Δηλαδή, κάνουμε το πρόγραμμα μας, κάνουμε την γυμναστική μας, πολλά ωραία».

Σε ερώτηση εάν απαγγέλλει ποιήματα, απάντησε «ναι, στην κυπριακή διάλεκτο. Αντάν τζαι αρκέψαν οι κρυφοί ανέμοι, τζαι φυσούσαν αρκίνησαν μες την Τουρτζιάν να σιγοψυχαλίζει, είχαν σαν ίσσεν τζαι η Κύπρος το μερτικό της, μες στην την ανακατωσσιάν, ίσσιεν το ριζικό της. Όταν υπάρχει αγάπη, υπάρχει Θεός. Το δεν μπορώ, δεν υπάρχει. Πρέπει ο άνθρωπος να βοηθά τζαι να αλληλοβοηθούμαστε ο ένας τον άλλο και να νιώθουμε πιο ευτυχισμένοι εμείς και τα ίδια τα παιδιά μας. Το δεν μπορώ, δεν υπάρχει».

Διαβάστε επίσης: Κύπριες στο Βρετανικό Μουσείο: «Να επιστραφούν τα μάρμαρα,είναι η ιστορία μας»