H χρήσιμη ήττα και η άχρηστη πόλωση!

Ο Τσακ Νόρις πάντρεψε την κόρη των ματιών του με τον ιό της γρίπης! Εγώ, που δεν είμαι ο Τσακ, όχι μόνο δεν μπορώ να κάνω τέτοιο γάμο αλλά από τον ιό της γρίπης που κυκλοφορεί και έχει θερίσει κόσμο και κοσμάκη, δεν μπόρεσα να ξεφύγω!

Ο πρόλογος για να εξηγήσω την απουσία μου, παρότι είχαμε «θεματάκια» να σχολιάσουμε τις τελευταίες ημέρες, αλλά και για να διασκεδάσω κάπως την κατάσταση που δυστυχώς δεν έχει ακόμη διορθωθεί.

Για αυτό θα προσπαθήσω να πω πολλά με λίγα λόγια.

Ο Ολυμπιακός συνετρίβη

στη Μόσχα. Δεν είναι υπερβολή πως έμοιαζε με παιχνιδάκι στα χέρια των παικτών του Καζλάουσκας, οι οποίοι τον... βασάνισαν όπως ο κακομαθημένος Sid τα παιχνίδια του στο Toy Story. Όμως το «τσαλάκωμα» του ονόματος του με το βαρύ 96-64 και (ακόμη περισσότερο) η απογοητευτική εικόνα επί 40 λεπτών, καμία σημασία δεν έχει και θα ξεχαστεί εφόσον την άλλη εβδομάδα, για την τελευταία αγωνιστική, νικήσει στο ΣΕΦ τη Γαλατά και πάρει την πρόκριση.

Αντιθέτως μάλιστα αν ο Ίβκοβιτς διαχειριστεί σωστά την κατάσταση, η «σφαλιάρα» από την ΤΣΣΚΑ ήταν ένα ωραίο δώρο για τον Σέρβο προκειμένου να μαζέψει τα γκέμια και να παραμείνει η ομάδα του συγκεντρωμένη στους στόχους τους, έχοντας πάντα ως βάση ότι γνωρίζει ποιες είναι οι δυνατότητες της, μέχρι που απλώνει τα πόδια της ώστε να μην βγουν από το πάπλωμα.

Θα εξηγήσω πιο κάτω τι εννοώ, αφού συμπληρώσω ορισμένες επισημάνσεις για το -32 της Μόσχας. Ο Ολυμπιακός δεν είχε διάθεση να παλέψει το ματς και να βγάλει την ενέργεια που είχε σε άλλους αγώνες του. Ίσως γιατί γνώριζε πως και να νικούσε, που λέει ο λόγος, δεν είχε όφελος.

Επίσης δεν είχε τον Πρίντεζη, που είναι σε φόρμα και είναι παίκτης που μπορεί να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα. Και τέλος η ΤΣΣΚΑ είχε εξωπραγματικά ποσοστά.

Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι πως ο Ολυμπιακός ήταν κάκιστος στην άμυνα και τα τρίποντα που έπεσαν βροχή από τους Ρώσους, δεν τα επιχείρησαν οι Καούν, Λαβρίνοβιτς, Γκόρντον, αλλά οι Σβεντ, Σισκάουσκας, Τεόντοσιτς, Βοροντσέβιτς που έχουν υψηλά ποσοστά ακόμη και απέναντι σε άμυνα. Πόσο εύκολο να σκοράρουν από τα 6μ75 ελεύθεροι, όπως ήταν τα περισσότερα σουτ τους; Ευτυχώς που κατέβασαν τα 13 επιθετικά ριμπάουντ, διότι με τέτοιο εικόνα κινδύνευε το ρεκόρ με την Έφες Πίλσεν στο ΣΕΦ. Ήταν το μόνο ενθαρρυντικό στοιχείο, αφού ούτε στην επίθεση ήταν καλός ο Ολυμπιακός. Αποστάσεις δεν τηρήθηκαν, τα «θηρία» της ΤΣΣΚΑ απαγόρευαν κάθε σκέψη για low-post game (5 τάπες και πολλά σουτ που αλλοιώθηκαν), κακή κυκλοφορία της μπάλας και πολλά ακόμη.

Εκείνο που τέλος αξίζει να σημειωθεί, ώστε να πάμε και σε άλλο θέμα που δεν πρέπει να προσπεραστεί είναι πως το 96-64 ήρθε παρότι ο Ολυμπιακός είχε 26 βολές και η ΤΣΣΚΑ μόλις 10! Αρκετά προβοκατόρικο, από τη στιγμή που η ΤΣΣΚΑ αστόχησε σε μόλις 15 σουτ από τα 53 που επιχείρησε, αλλά αγγίζει σε ένα σημείο το σκεπτικό όσων επικαλούνται τις βολές, τη διαιτησία κλπ...

Ομολογώ ό,τι όταν αντίκρισα το πολυσυζητημένο μπλουζάκι του Παναγιώτη Αγγελόπουλου, το θεώρησα έ