Αυτή τη φορά έχει… ΤΕΛΙΚΟ!

Ο Παναθηναϊκός στον ημιτελικό του Κυπέλλου δε θέλησε να βάλει δύσκολα στον ίδιο του τον εαυτό, στην τρίτη εφετινή του κόντρα με την Καβάλα.

Με υψηλά ποσοστά… συγκέντρωσης από το πρώτο λεπτό «καθάρισε» νωρίς, μη αφήνοντας περιθώρια αντίδρασης στους σκληροτράχηλους φιλοξενούμενους. Με ρεσιτάλ άμυνας πάνω σε Τέιλορ και Ο’ Μπράιαντ, πήρε το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό, όπου η λογική λέει πως θα βρει μπροστά του τον Ολυμπιακό.

Στην επίθεση όλα κύλησαν ρολόι με τον Διαμαντίδη να σέρνει τον χορό με μεγάλα κέφια και καλάθι μέχρι και πίσω από τη μπασκέτα! Ακολούθησε ο θετικότατος Ντέιβιντ Λόγκαν και ο Πατ Καλάθης που έδειξε πως σε τέτοιου τύπου ματς μπορεί να δώσει λύσεις, εκμεταλλευόμενος την ταχύτητα και την εκρηκτικότητα του. Τώρα αν ρωτάτε, εάν μπορεί σε υψηλότερου επιπέδου αγώνες; Η αλήθεια είναι πως χρίζει μεγάλης βελτίωσης στην αντίληψη του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού (5vs5 και άμυνα).

Με τον «περίπατο» κόντρα στην Καβάλα, λοιπόν, οι «πράσινοι» πήραν αυτό που ήθελαν και θέλουν, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Ένα εισιτήριο για έναν τελικό Κυπέλλου, που κατά την ταπεινή μου άποψη επιθυμούν φέτος να κερδίσουν, για περισσότερους από έναν λόγους. Όχι πως τις προηγούμενες φορές δεν το ήθελαν, ωστόσο όταν πηγαίνεις, παραδείγματος χάρη, να παίξεις… μεθυσμένος από τη Βαρκελώνη, δεν είναι το ίδιο, με όταν θα πας έπειτα από μια ήττα στο ΣΕΦ, με τα γνωστά… παρελκόμενα της!

Κάπως έτσι πιστεύω πως μια ημέρα μετά τα γενέθλια του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, στις 10 του Μάρτη δηλαδή, ο Παναθηναϊκός θα μπει για να παίξει έναν μεγάλο ΤΕΛΙΚΟ, σαν αυτούς που δεν έχουν γυρισμό. Θα μπει για να πάρει αυτό που θέλει και όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις; Δύσκολα θα το χάσει!