Ολυμπιακός, ΑΕΚ και Φερέιρα

Στο Φάληρο το κέρδος του Ολυμπιακού ήταν πολλαπλό. Ξεκούρασε ποδοσφαιριστές, είδε αυτούς που πήραν τη θέση τους να αποδεικνύουν πως μπορούν να βοηθήσουν, είδε παίκτες να συνεχίζουν την καλή τους φόρμα (Μακούν, Μανιάτης, Τοροσίδης, Αμπντούν, Χολέμπας). Πάνω απ’όλα είδε την αγωνιστική εικόνα να διατηρείται στα υψηλά επίπεδο του τελευταίου διαστήματος και μπόρεσε για ένα ακόμα ένα εγχώριο ματς να σβήσει τις μηχανές στο δεύτερο ημίχρονο και να κρατήσει δυνάμεις για τη δυάδα των αγώνων με Μέταλιστ και Παναθηναϊκό.

Τα

ακόμα καλύτερα νέα για τον Ολυμπιακό ήρθαν για μια ακόμη φορά από το “Σπύρος Λούης”. Εκεί που ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να πάρει ούτε έναν πόντο, ώστε να μπορεί να παίξει για την πρωτιά την επόμενη Κυριακή με τους ερυθρόλευκους. Και για να είμαστε πιο σωστοί, η ΑΕΚ ήταν πρώτα αυτή που του το έκανε δύσκολο.

Το κλειδί ήταν σαφώς η δουλειά των τριών κεντρικών της μέσων, που πήραν εύκολα το κέντρο απέναντι στους δύο του Παναθηναϊκού, αφού ο Σιμάο δεν μπορούσε να καλύπτει χώρους και για τον Κατσουράνη. Την ίδια ώρα όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ έβγαζαν πάθος και ενέργεια στον αγωνιστικό χώρο, ενώ καλό στην Ένωση φάνηκε πως έκανε και η απουσία του Δέλλα.

Με τον Τραϊανό η αμυντική γραμμή πέφτει αρκετά μέτρα πιο πίσω, όπως συζητάγαμε και μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, χωρίς αυτόν Κοντοές και Μανωλάς μπορούσαν να ανέβουν πιο ψηλά κι έτσι να περιορίσουν κατά πολύ τους χώρους όπου θα κινούνταν ο Χριστοδουλόπουλος και να κάνουν πιο εύκολη τη δουλειά του Μάκου που είχε τον νου του κυρίως σ’ αυτόν.

Ακριβώς το αντίθετο συνέβαινε στην άλλη άκρη του γηπέδου, εκεί που η αμυντική γραμμή του Παναθηναϊκού έμενε χαμηλά κι ο Λυμπερόπουλος έκανε ένα γεμάτο ματς για τα φετινά δεδομένα του. Στον πίνακα που ακολουθεί βλέπετε τις εύστοχες πάσες του Λυμπερόπουλου σε κάθε παιχνίδι από την αρχή της σεζόν, με το να μπαίνει στις εκτός έδρας αναμετρήσεις, ενώ απουσιάζουν οι αγώνες που ο έλληνας επιθετικός έπαιξε λιγότερο από 70’ ή μπήκε ως αλλαγή.

Όπως βλέπετε, ο μέσος όρος του Λυμπερόπουλου μέχρι το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό ήταν οι 6.7 πάσες. Μόνο σε μία περίπτωση είχε περάσει τις δέκα, όταν είχε 17, σε ένα ολόκληρο 90λεπτο απέναντι στον Εργοτέλη που έστω και ένα 20λεπτο να τον παρακολουθήσεις διαπιστώνεις πως η αμυντική του τετράδα κι η συμπεριφορά της είναι τραγικές, ίσως οι χειρότερες στο πρωτάθλημα. Απέναντι στον Παναθηναϊκό ο Λυμπερόπολος διπλασίασε τον μέσο όρο του, παρότι αγωνίστηκε 76’ κι η ΑΕΚ γύρισε πίσω κι άφησε μπάλα στον Παναθηναϊκό μετά το 60’.

Για να πάμε και στους πράσινους, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πως περίμενε ο Φερέιρα να κερδηθεί η άνιση μάχη στο κέντρο, ειδικά από τη στιγμή που η ΑΕΚ φαινόταν πως θα παίξει τον αγώνα με το μαχαίρι στα δόντια, σαν τελικό. Ο Καντέ είχε δίκιο να λέει μετά το ματς πως η ομάδα του ήταν μόνο λόγια, χωρίς καθόλου πράξεις. Αλλά οι πράξεις πέρα από θέμα θέλησης και καρδιάς είναι και θέμα προσόντων.

Έτσι, όπως η άμυνα έδωσε το δικαίωμα στον Λύμπε να είναι πολύ ενεργός, όπως ο Σ