Μητρόπουλος: Εμείς οι παίκτες και η διοίκηση ευθυνόμαστε περισσότερο για τον υποβιβασμό

Ο Παύλος Μητρόπουλος ως κι αν ακουστεί οξύμωρο ήταν από τους μετρημένους στα δάκτυλα παίκτες της ΑΕΚ της τραγικής σαιζόν που τελείωσε που πολλοί θα ήθελαν να τον δουν να συνεχίζει με την κιτρινόμαυρη φανέλα. Κάλυψε μια θέση που ο αστείος προγραμματισμός του προηγούμενου καλοκαιριού είχε αφήσει «ορφανή» και η ομάδα απέκτησε κανονικό αμυντικό χαφ όμως στο τέλος όλα πήγαν χαμένα. Μετά από πρέσινγκ ο Μητρόπουλος δέχτηκε να μιλήσει στο αεκ365

Έχουν περάσει σχεδόν δύο εβδομάδες, έχεις/έχετε συνειδητοποιήσει ότι η ΑΕΚ έχει πέσει;

«Όχι, να σου πω την αλήθεια δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη. Ειλικρινά. Έχω κλειστεί στον εαυτό μου, δεν βγαίνω πολύ έξω για να μην ακούω διάφορα».

Γιατί έπεσε η ΑΕΚ; Μπορείς πλέον να δώσεις μία ρεαλιστική εξήγηση;

«Πρώτα απ' όλα φταίνε οι παίκτες. Όταν πέφτει η ομάδα την ευθύνη την έχουν οι παίκτες. Εμείς πρέπει να πάρουμε κυρίως την ευθύνη. Από εκεί και πέρα, η διοίκηση. Όταν έχεις μία υγιή διοίκηση και είναι δίπλα σου, αυτόματα έχεις και καλύτερη ψυχολογία».

Μόνο αυτά τα δύο δηλαδή; Πρώτα οι παίκτες και μετά η διοίκηση, ευθύνονται για τον υποβιβασμό;

«Ναι! Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι άλλο. Οι προπονητές πηγαίνουν - έρχονται, πάντα οι παίκτες μένουν. Σίγουρα και οι προπονητές έχουν μερίδιο, αλλά πάνω απ' όλα οι παίκτες και η διοίκηση φταίει».

Όταν ήρθες τον Γενάρη, τι περίμενες να δεις στην ΑΕΚ και τελικά τι είδες;

«Ήξερα τι γινόταν. Και με τον Αντώνη (σ.σ. Πετρόπουλος) είχαμε μιλήσει και ξέραμε πόσο δύσκολο ήταν να παραμείνει η ομάδα στην κατηγορία. Αυτό που μου φαίνεται όμως αδιανόητο είναι πως μετά τη νίκη μας επί του Πανιωνίου δεν καταφέραμε να σώσουμε την ομάδα! Ειδικά μετά τον Πανιώνιο, για να μην πω μετά τη Βέροια, ήμασταν κατά 99% σωμένοι. Όταν ήρθα τον Δεκέμβρη, βρήκα μία πολύ δύσκολη κατάσταση, αλλά μιλώντας και με τον κ. Δημητρέλο και με τον Κωστή, είχα πειστεί αυτό που μου είχαν πει: ότι είναι αναστρέψιμη η κατάσταση».

Τι είχες ακούσει δηλαδή; Τι σε έπεισε να έρθεις τότε στην ΑΕΚ, που αν δεν κάνω λάθος ήταν προτελευταία στη βαθμολογία;

«Ο Χρήστος Κωστής μου έκανε πάρα πολλά τηλέφωνα. Με έπαιρνε σχεδόν κάθε ώρα. Καταλυτική όμως ήταν η επικοινωνία του κ. Δημητρέλο, ο οποίος μίλησε και με τον κ. Κωστούλα. Τότε ψήθηκα και εγώ να έρθω. Ήξερα ότι με τον κόσμο που έχει πίσω η ΑΕΚ εύκολα ή δύσκολα θα τη σώναμε την ομάδα».

Απ' όλα αυτά που σου είχαν πει και άκουσες ήταν τελικά αλήθεια;

«Είδα παιδιά που είχαν τρομερή δίψα για μπάλα. Κανείς δεν έδωσε κάτι λιγότερο απ' όσα μπορούσε. Έδωσαν τα πάντα. Όμως στο τέλος νομίζω μας κυρίευσε το άγχος...».

Το άγχος ή μετά τη Βέροια και τη νίκη σε αυτό το παιχνίδι υπήρξε και... εφησυχασμός;

«Ναι, κι αυτό έπαιξε ρόλο. Αυτό που θέλω όμως πάντα να λέω είναι πως ο κόσμος ήταν πάντα δίπλα. Δεν μπορώ να του πω τίποτα. Ήταν πάντα μαζί μας ακόμα και στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Και όταν λέω πως εμείς οι παίκτες φταίμε δεν το λέω με... άσχημο τρόπο. Εμείς όμως παίζαμε, εμείς έπρεπε να σώναμε την ομάδα. Αλλά, από κανένα παιδί δεν έχω παράπονο. Και θέλω να πω: εγώ πρώτα απ' όλα φταίω. Βάζω τον εαυτό μου μέσα».

Αυτό γιατί το λες;

«Όπως τον Δεκέμβρη ήρθα και πίστεψαν σε μένα (όπως συνέβη και στους άλλους παίκτες που ήρθαν τον Δεκέμβρη), όλοι στο τέλος κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος... Ο καθένας πρέπει να παίρνει τις ευθύνες του και έτσι κι εγώ παίρνω τις ευθύνες που μου αναλογούν».

Ήταν τελικά τόσο χειρότερη αγωνιστικά η ΑΕΚ από τις άλλες ομάδες; Ακόμα και όταν ήρθες διέκρινες κάτι τέτοιο;

«Όχι, όχι! Εντάξει από τον Δεκέμβρη και μετά υπήρξε διαφορά προς το καλύτερο. Αυτό που δεν είχαμε και είχαν στο τέλος οι άλλες ομάδες ήταν η εμπειρία και κάποιες λύσεις από τον πάγκο».

Ούτε όμως και οι άλλες ομάδες είχαν κάτι... τρομερό

«Ναι, σίγουρα. Αλλά είχαν το... ένα παραπάνω, γιατί εμείς είχαμε προβλήματα, εμφανιστήκαμε πολύ κουρασμένοι».

Σωματικά εννοείς μόνο;

«Και σωματικά και ψυχολογικά. Από 1η Ιουλίου όταν η ομάδα ξεκίνησε ήταν κουρασμένη ψυχολογικά. Απλά τον Δεκέμβρη ήρθαμε εμείς, δώσαμε κάποιες παραπάνω ανάσες και δείξαμε ένα καλύτερο πρόσωπο για ένα διάστημα».

Αυτή η σωματική κούραση φάνηκε να καταβάλει και εσάς που ήρθατε τον χειμώνα... Και εσύ και ο Πετρόπουλος και ο Τσουμάγκας όσο περνούσε ο καιρός και παρά το γεγονός ότι δεν είχατε κάνει προετοιμασία το καλοκαίρι με την ΑΕΚ, δείχνατε ιδιαίτερα κουρασμένοι. Τι έφταιξε γι' αυτό;

«Θα μιλήσω πρώτα γενικά: Από το καλοκαίρι ξεκίνησε το πρόβλημα... Απ' ότι είχα ακούσει από τα παιδιά δεν είχε γίνει σωστή και καλή προετοιμασία. Οπότε αυτά τα παιδιά από τον Δεκέμβρη και μετά έδειξαν κουρασμένοι μετά. Εμείς τώρα που ήρθαμε τον χειμώνα με τον κ. Πήδουλα και τον κ. Λίνεν πάντα τους λέγαμε και για τα γήπεδα, αλλά και για την προπόνηση. Η προπόνηση ήταν βαριά και μάλιστα Πέμπτη - Παρασκευή, λίγες ημέρες πριν τους αγώνες».

Όταν εννοείς «βαριά» τι εννοείς, για να καταλάβει και ο κόσμος;

«Είχε πολύ τρέξιμο και κυρίως πράγματα που σε κούραζαν ψυχολογικά. Για παράδειγμα ο κ. Δέλλας και αμέσως μπήκε στην ψυχολογία μας, γιατί ήταν πρόσφατα ποδοσφαιριστής. Ήξερε τι να κάνει... Μέσα από την προπόνηση βοηθούσε όλους μας να κερδίζουμε πράγματα. Ακόμα και μέσα από το τρέξιμο μας βοηθούσε με τον τρόπο του ψυχολογικά».

Δηλαδή, πραγματικά κι εσείς νοιώθατε κουρασμένοι. Δεν ήταν μόνο η... ιδέα μας

«Ναι! Αυτό και να θες να το κρύψεις δεν γίνεται».

Από πότε αρχίζατε να νοιώθετε κόπωση;

«Μετά 9 αγωνιστικές περίπου στον δεύτερο γύρο».

Το συζητήσατε καθόλου με τον Λίνεν;

«Ναι, το συζητήσαμε, αλλά δεν το δεχόταν! Εντάξει προπονητής είναι. Στην αρχή μας έλεγε "θα ρίξω τον ρυθμό", μετά δεν έκανε τίποτα».

Του το λέγατε ομαδικά ότι υπάρχει πρόβλημα κούρασης ή ένας - δύο πηγαίνατε και του μιλάγατε;

«Όχι μόνο αυτό. Ερχόταν και ο ίδιος και μας ρωτούσε πως νοιώθουμε, του λέγαμε "κουρασμένοι", αλλά δεν έκανε τίποτα! Εντάξει ήταν προπονητής και έκανε ό,τι νόμιζε. Ήταν βέβαια αρκετοί συμπαίκτες μου που του έλεγαν ότι δεν είναι καλά, αλλά το θέμα είναι ότι και ο Λίνεν, αλλά και ο κ. Πήδουλας - ειδικά ο κ. Πήδουλας - δεν έμπαιναν στην ψυχολογία του ποδοσφαιριστή. Πάντα έκαναν ό,τι έλεγε το μηχάνημα (σ.σ. εννοεί τον παλμογράφο). Ο παλμογράφος έδειχνε ότι οι σφυγμοί μας στον αγώνα είναι ανεβασμένοι σωστά. Αλλά μετά από δύο ημέρες δεν μπορεί οι σφυγμοί σου να είναι στα ίδια επίπεδα - και είναι λογικό γιατί τα έχεις δώσει όλα στον αγώνα. Εκεί υπήρχε μουρμούρα, μία γκρίνια, λέγοντάς μας ότι πρέπει ο παλμογράφος να δείχνει σωστά. Όλο αυτό δημιουργούσε και ψυχολογική κούραση. Για μένα το πιο σημαντικό είναι και εμείς να μπαίνουμε στην ψυχολογία του τεχνικού τιμ, αλλά και του τεχνικού τιμ σε μας».

Πάνω στα αγωνιστικά, επιμένω, μόνο αυτό ήταν το πρόβλημα; Η κούραση δηλαδή;

« Το μοναδικό θέμα είχε να κάνει με τον κ. Λίνεν. Βέβαια έχει και αυτός ελαφρυντικά: είχε να διαχειριστεί 35 παίκτες. Και μιλάμε για παιδιά. Και μερικά παιδιά ιδιόρρυθμα, που δεν έχουν εμπειρία για το πώς να διαχειριστούνε την όλη κατάσταση. Ήθελαν να παίζουν (λογικό), αλλά γενικά υπήρχαν φασαρίες. Και αυτό δεν είναι καλό για όλη την ομάδα. Έγινε και αυτό με τον Γιώργο Κατίδη».

Όπως; Ποια άλλα παιδιά; Γιατί κυρίως για τον Κατίδη ακούγαμε, σχετικά με τον Λίνεν...

«Εντάξει, υπήρχε θέμα με τον Γιώργο, αλλά επειδή τον έχω ζήσει θέλω να πω πως δεν είναι κακό παιδί. Ιδιόρρυθμος, ναι. Αλλά όχι κακό παιδί. Υπήρχε θέμα και με τον Φουρτάδο που έγινε πολλές φορές. Αλλά και με άλλους τώρα, τα ξέρετε...».

Ολα άλλαξαν μετά την ήττα από τον Πλατανιά

Πότε άλλαξε το κλίμα;

«Μετά το ματς με τον Πλατανιά. Σε αυτό το ματς με τον Πλατανιά και μπροστά μας παραδέχθηκε ότι έκανε λάθος με τη χρησιμοποίηση του Καραλή δεξί μπακ. Εντάξει, άνθρωπος είναι λάθος θα κάνει. Και εμείς τον στηρίξαμε και του είπαμε "κόουτς, δεν πειράζει όλοι κάνουμε λάθη". Αυτό όμως που με στεναχώρησε από τον κ. Λίνεν, είναι ότι στο πρώτο δικό μας λάθος τοποθετούνταν δημόσια και μας... έδινε. Ενώ, εμείς πάντα μεταξύ μας τον στηρίζαμε και του λέγαμε ότι "είμαστε δίπλα του, να σώσουμε την ομάδα και τα υπόλοιπα τα βλέπαμε το καλοκαίρι".

Μιλούσατε, δηλαδή, μεταξύ σας... Δεν υπήρχε κάποιο τείχος ανάμεσά σας

«Ναι, μιλούσαμε. Αλλά μετά τον Πλατανιά όλα άλλαξαν».

Σε αυτό το ματς με τον Πλατανιά, εν τω μεταξύ κι ενώ η ΑΕΚ είχε κάνει ένα σερί νικών έστω και με Χ η ομάδα θα έσωσε τη χρονιά, συμφωνείς;

«Ναι, συμφωνώ! Θα ήταν τρομερή η ψυχολογία υπέρ μας μετά και εις βάρος των άλλων ομάδων».

Γιατί όμως η ομάδα, μετά από ένα κακό αποτέλεσμα, δεν συσπειρώθηκε και την πήρε η κάτω βόλτα...;

«Μετά από αυτό το ματς κι εμείς δεν σταθήκαμε σωστά. Συνεχίζω να μιλάω για μας τους παίκτες, γιατί εμείς ήμαστε ο καθρέφτης της ομάδας. Νομίζω, αυτή η επικοινωνία η άσχημη βγήκε αρνητικά σε όλους μας».

Κρατούσατε κάτι μέσα σας και βγήκαν όλα έξω μετά τον Πλατανιά;

«Εγώ, προσωπικά δεν κρατούσα κάτι μέσα μου. Από τον Γενάρη ήμουν εξαιρετικά με όλους στην ομάδα. Αν και μετά από νίκες που ήρθαν, εντάξει υπήρχε ένα καλό κλίμα, αλλά δεν μπορούσε να διαχειριστεί σωστά όλους αυτούς τους παίκτες ο κόουτς».

Καλώς έφυγε ο Λίνεν τι στιγμή που έφυγε;

«Δεν μπορώ να το κρίνω! Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως ο Δέλλας ήταν δίπλα μας από την πρώτη στιγμή έως την τελευταία. Μας βοήθησε πάρα πολύ».

Αν ερχόταν ο Δέλλας νωρίτερα θα ήταν καλύτερα τα πράγματα, πιστεύεις;

«Νομίζω, το καλύτερο θα ήταν αυτό. Μόλις ήρθε ο Δέλλας η ψυχολογία όλων άλλαξε προς το καλύτερο».

Ήταν δηλαδή στο... απροχώρητο η κατάσταση με τον Λίνεν;

«Ναι, ήταν!».

Πώς έζησες τον Δέλλα και τους συνεργάτες του αυτό το σύντομο διάστημα;

«Με τον κ. Δέλλα γνωριζόμασταν και πιο παλιά. Είχαμε παίξει και αντίπαλοι. Ήξερα ότι είναι άνθρωπος της πειθαρχίας. Αμέσως μας έβγαλε τη νοοτροπία: εδώ ήρθαμε για δουλειά, θα κάνω την προπόνησή μου και θα φύγω. Να μην ασχολούμαστε με τίποτα άλλο. Ο κ. Ζήκος αμέσως μου μίλησε και μου έδωσε συμβουλές γιατί έπαιζε στην ίδια θέση με μένα. Και ο κ. Μπορμπόκης μας εξήγησε κάποια πράγματα. Και οι τρεις ήρθαν με μοναδικό στόχο να βοηθήσουν την ΑΕΚ».

Αυτό, δηλαδή, δεν το είχατε πριν; Οι βοηθοί του Λίνεν να κάτσουν να σας μιλήσουν, να σας πουν να κάνετε έξτρα προπόνηση και τα λοιπά;

«Όχι! Δεν μας έλεγαν κάτι. Ούτε να κάνουμε έξτρα προπόνηση. Μόνοι μας κάναμε».

Κάνατε;

«Ναι, βέβαια. Μικρά παιδιά ήμαστε».

Ε, όχι και μικρά παιδιά... Σχετικό είναι αυτό.

«Ναι, εντάξει. Αλλά νομίζω με τον Δέλλα, τον Ζήκο και τον Μπορμπόκη έβγαινε μόνο του σε όλους μας να βγούμε και να κάνουμε έξτρα προπόνηση. Μας πλησίασαν σαν... επαγγελματίες. Νοιώθαμε τότε ότι δουλεύαμε σε μία τεράστια ομάδα. Γιατί η ΑΕΚ είναι τεράστια ομάδα».

Στα δύο τελευταία παιχνίδια τώρα... Με τον Πανθρακικό ειδικά περιμέναμε όλοι να μπείτε μέσα και να πάρετε τσαμπουκά αυτό το ματς...

«Κι εγώ το ίδιο περίμενα».

Τι έγινε όμως;

«Ήταν πολύ το άγχος. Εγώ βέβαια δεν ένοιωθα άγχος. Μετά το παιχνίδι μάλιστα έφυγα με βραχνιασμένη φωνή. Ακόμα και στο 70' πήγα στο κόρνερ να πω στον κόσμο να ηρεμήσει γιατί είχαμε ακόμα 20 λεπτά».

Δεν ρίχνω ευθύνες στον κόσμο, ο κόσμος να ρίχνει σε εμάς

Εκεί πάλι, στο κόρνερ, τι συνέβη (σ.σ. τον έσπρωξε ένας που είχε μπει στο ταρτάν);

«Εντάξει, τι να γίνει; Όταν είσαι φίλαθλος της ΑΕΚ και βιώνεις τον υποβιβασμό όλα δείχνουν λογικά. Δεν ρίχνω ευθύνες στον κόσμο. Ο κόσμος πρέπει να ρίχνει σε εμάς. Ο κόσμος μας στήριξε ως το τέλος. Τον καταλαβαίνω, γιατί είναι σαν να χάνεις τη μάνα σου...! Και για να μην παρεξηγηθώ μιλάω για τον υγιή κόσμο. Αυτοί που μπήκαν μέσα, νομίζω ότι τους κυρίευσαν τα νεύρα. Όσον αφορά το ματς τα πόδια ήταν πολύ βαριά. Ειδικά μετά το ημίχρονο. Εγώ το πίστευα βέβαια ότι θα μπει ένα γκολ, ακόμα και στο 70'. Έλεγα «δεν γίνετε ρε γαμώτο, θα μπει ένα γκολ, ΑΕΚ είμαστε...».

Αυτό το "AEK, είμαστε", μήπως ήταν λάθος σκέψη περιμένοντας όλα να έρθουν μόνα τους;

«Εννοώ, όπως το πίστευα με την Βέροια. Και με την Βέροια δεν ήμασταν καλοί, αλλά μπήκε ο Γιώργος (σ.σ. Κατίδης) στο 85' και έβαλε το γκολ. Έλεγα τότε θυμάμαι ότι "o Θεός είναι ΑΕΚ". Έτσι πιστεύω ότι και το «ΑΕΚ είμαστε», μας βοήθησε. Πολλές στιγμές μας έδωσε ώθηση... ».

Δεν βγήκε όμως και πολλές φορές όλο αυτό...

«Κοίτα, εγώ ψέματα δεν έχω μάθει να λέω στη ζωή μου. Πολλά παιδιά αν ήταν έτσι η ΑΕΚ μπορεί να μην πηγαίναμε σε αυτή την ομάδα. Θέλω να είμαι ρεαλιστής στη ζωή μου. Όλα τα παιδιά όμως έδωσαν ό,τι μπορούσαν. Δεν ήταν δηλαδή πως ήμασταν απλήρωτοι και τα λοιπά και δεν μπορούσαν να βγουν από το σπίτι τους. Εντάξει, είναι και αυτά σοβαρά προβλήματα και επηρεάζουν, αλλά ό,τι κι αν γινόταν στην προπόνηση και στους αγώνες έδιναν ό,τι μπορούσαν».

Ισχύει ότι αρκετοί συμπαίκτες σου δεν είχαν να φάνε;

«Ναι, το έβλεπα. Αρκετοί δεν είχαν να φάνε!»

Επηρέασε όλο αυτό;

«Ναι, σίγουρα επηρέαζε. Αλλά το ξεπερνούσαν πολλές φορές».

Ο Γκερέιρο είπε πρόσφατα ότι ήταν ένα θαύμα για την ΑΕΚ που πάλεψε για τη σωτηρία της ως το τέλος...

«Και εγώ θέλω να το πω αυτό, αλλά όταν δεν τα καταφέρνεις στο τέλος δεν θέλω να το πω. Αν σωνόμασταν θα το έλεγα. Ναι, πάντως ήταν θαύμα».

Ήταν δηλαδή τόσο δύσκολα τα πράγματα, ήταν για... φούντο η ΑΕΚ από την αρχή και ήταν θαύμα που το πάλεψε ως το τέλος;

«Φτάσαμε να κάνουμε συνεχόμενες ήττες για να χάσουμε τη σωτηρία. Ναι, ήταν... θαύμα».

Στο ματς με τα Γιάννενα τι έγινε;

«Εκεί δημιουργήθηκε το σοβαρό πρόβλημα με τον κ. Λίνεν».

Έγινε τόσος μεγάλος χαμός πριν το ματς και στο ημίχρονο τότε με τον Λίνεν;

«Ναι, έγινε!».

Είχε προηγηθεί κάτι;

«Είχε πολλά νεύρα. Όλη την εβδομάδα που προηγήθηκε, αλλά κυρίως μετά τη νίκη του Άρη στον Ατρόμητο, του βγήκε η πίεση. Εκεί τρελάθηκε. Εκεί δεν αντέδρασε όπως έπρεπε. Αντί να μείνει αυτός ψύχραιμος μας έβγαλε κι άλλη νευρικότητα».

Η διοίκηση τη ρόλο έχει παίξει σε όλο αυτό;

«Δεν νομίζω γιατί τον κ. Δημητρέλο ότι δεν βοήθησε. Θεωρώ ότι βοήθησε. Έτρεξε για την ομάδα, πάλευε να πάρει ενημερότητα. Σε αυτούς τους τρεις μήνες που τον έζησα νομίζω έκανε ό,τι μπορούσε».

Υπήρχαν στιγμές που θέλατε δίπλα σας τη διοίκηση και δεν την είχατε;

«Μετά το ματς με τον Πλατανιά, νομίζω έπρεπε να γίνει μία ομιλία. Έπρεπε να ειπωθούν δύο - τρία λόγια, ειδικά για τα μικρότερα παιδιά».

Να το θέσω αλλιώς: Αν βλέπατε έναν άνθρωπο από αυτή τη διοίκηση να σας μιλάει θα το παίρνατε θετικά ή θα λέγατε "τι ήρθες τώρα εσύ να μας πεις;". Tην ψυχολογία σας απέναντι στη διοίκηση θέλω να καταλάβω...

«Νομίζω, ότι αν μας έδινε ένα πλάνο, θα ήταν αλλιώς. Ξέραμε ότι δεν υπήρχαν λεφτά, αλλά αν ερχόταν κάποιος και μας έλεγε "πάρτε αυτά τα παιχνίδια και θα μπει κάποιος άνθρωπος", θα τον παίρναμε στα σοβαρά. Θα μας βοηθούσε κιόλας...».

Τώρα πώς ένοιωσες όταν έμαθες ότι βγήκε προς τα έξω ότι η ΑΕΚ έδωσε 300.000 ευρώ για να πληρωθεί το 44;

«Μου φάνηκε πολύ περίεργο. Θεωρώ ότι έγινε για να δείξει αυτή η συγκεκριμένη διοίκηση ότι είναι ακόμα και τώρα δίπλα στην ομάδα».