Πόσο μαλάκας είσαι…

Πλακώθηκε λέει ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ γιατί στο φεστιβάλ της ΚΝΕ θα έχουν συναυλία ο Νίκος Βουρλιώτης με τους Goin’ Through. Θα μπορούσε να είναι αστείο. Θα μπορούσε να είναι φάρσα χάκερ στο ίντερνετ. Θα μπορούσε ίσως να είναι δάχτυλος του ιμπεριαλισμού που θέλει να παρουσιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ «ταλιμπανικού – θεοκρατικού» χαρακτήρα. Όμως, δεν είναι

 Άμα πεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κουβαλάει μέσα του απείραχτο το κομμουνιστικό πνεύμα του παρελθόντος κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς Γκέμπελ και πράκτορας του Μνημονίου. Καλά που υπάρχει η Αυγή (δίπλα από διάφορους άλλους βέβαια) για να φέρνει τα πράγματα στα ίσια τους. Δεν είναι αποδεκτό σε φεστιβάλ νεολαίας να ακούγεται χιπ χοπ γιατί προφανώς οι ράπερς είναι επικίνδυνοι φορείς του ιμπεριαλιστικού ιού.

Τι άλλο μπορείς να ακούσεις το 2012 από αυτούς που θέλουν να αλλάξουν την κοινωνία, λέμε τώρα; Αναφέρει καλή εφημερίδα ότι αυτοί λένε τραγούδια όπως το «Γυναίκες τριγύρω πολλές, πάρα πολλές, αλλά ποτέ δεν είναι αρκετές» ή το «Μαζί μου ασχολείσαι, πόσο μαλάκας είσαι». Με λίγα λόγια ο σύγχρονος άνθρωπος δεν μπορεί να μιλάει για γκόμενες -κι αν μπορεί μπορεί να μιλάει για μία- ή μετατρέπεται σε αντικοινωνικό στοιχείο αν χρησιμοποιήσει τη λέξη μαλάκας. Αυτό μας φέρνει πάρα πολύ κοντά σε ιδέες της προϊστορικής αριστεράς που εκφραζόταν στην δεκαετία του ‘70. Τότε το ΚΚΕ είχε εκδώσει ένα εγχειρίδιο του καλού Κνίτη όπου οι απόψεις συνοψίζονταν ότι οι καλές κομ πρέπει να είναι καθαρές, να προσέχουν το σπίτι, να μην αλλάζουν γκόμενους κι αν είναι δυνατό να είναι και παρθένες και άλλα γραφικά… Νομίζω ότι έχει γραφτεί δια χειρός Γρηγόρη Φαράκου.

Τότε είχε γίνει κόλαση στα φοιτητικά αμφιθέατρα και οι ταλαίπωροι Κνίτες που στο φινάλε δεν έφταιγαν δεν ήξεραν πώς να τα φέρουν βόλτα όταν τους βομβάρδιζα οι πάντες με αυτά τα κείμενα. Εκείνη την εποχή, στην ηλικία που ήμασταν γκόμενες κυνηγούσαν και οι Κνίτες και Ρηγάδες και οι ΠΑΣΟΚΟΙ και οι υπερήφανες αριστερές φοιτήτριες μιλούσαν για πρώτη φορά ανοιχτά στην Ελλάδα για σεξουαλική απελευθέρωση. Τι σημαίνει αυτή η έκφραση; Ότι αλλάζεις γκόμενους, κυνηγάς και κυνηγιέσαι. Ότι αργά από τον υπόλοιπο κόσμο λόγω χούντας, αλλά 40 χρόνια πριν είχαμε κατακτήσει πια το δικαίωμα να αλλάζουμε όσους γκόμενους και γκόμενες θέλαμε. Αν ο Βουρλιώτης ήταν γυναίκα, σύμφωνα με τους κανόνες της ραπ, πολύ εύκολα αντί για τη λέξη «γυναίκες» στο στίχο, θα έβαζε «άντρες».

Προφανώς ο συντάκτης του κειμένου της κομματικής εφημερίδας ανήκει στους χιλιάδες εκείνους του ΣΥΡΙΖΑ που γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν μέσα στο ΚΚΕ. Δεν κατάλαβαν ποτέ ότι οι εποχές άλλαξαν και κάπου στο μυαλό τους ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτα άλλα παρά η σωστή εκδοχή σωστού ΚΚΕδισμού παλιάς εποχής. Δεν θα μπω στο τι είναι χιπ χοπ και ραπ για να απαντήσω στην Αυγή γιατί εκεί φαίνεσαι να κλέβεις εκκλησία. Το δυστυχές είναι ότι φτάσαμε στο 2012 και κάνουμε κουβέντα πολιτική για θέματα που ο πλανήτης έχει λύσει 40 χρόνια πριν. Δηλαδή, αυτά τα τυπάκια τι λένε στον γιο τους και στη κόρη τους; Να το