Το σημείωμα του αυτόχειρα που αποφάσισε να δείξει το «ειδεχθές άλγος των κοινωνικών συνθηκών»

Ο Εμμανουήλ Μαρώλιας επέλεξε με πλήρη νηφαλιότητα να δώσει τέλος στη ζωή του χθες 20-9-2003 δείχνοντας πως την απέχθεια του προς ένα «βδελυρό και κραυγαλέο τόπο», όπως ο ίδιος αναφέρει στο σημείωμά του, που το νόημα του ορχείτε (χορεύει) με το σκότος

Η απόφασή του ήταν παρμένη από καιρό. Δεν ήταν μια απόφαση στιγμής. Διανοούμενος, φιλοσοφημένος, με στέρεο λόγο είχε γράψει αρκετά άρθρα, σε εφημερίδες της Λέσβου, καυτηριάζοντας την εποχή μας και τη συστηματική εξαθλίωση της κοινωνίας από το λογιστικό σύστημα.

Το μέρος του σημειώματος του, που δημοσιεύουμε, αναδεικνύει, με τη λακωνικότητα του λόγου του, τα κακώς κείμενα. Δεν ήταν ούτε φύλακας του κάστρου ούτε επαίτης των θηρευτών του. Ήταν ένας υπερήφανος άνθρωπος που αποφάσισε να δείξει, με την πράξη του, το «ειδεχθές άλγος των κοινωνικών συνθηκών».

Πηγή: Σκαμιά Λέσβου