Μεγάλο λάθος ο μη εορτασμός της επετείου αποκατάστασης της Δημοκρατίας

Η 24η Ιουλίου

Πρώτη φορά φέτος, την 24η Ιουλίου, δεν θα γιορτασθεί η επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στη χώρα μας. Η επίσημη δικαιολογία είναι ο περιορισμός των δημοσίων δαπανών σε μια περίοδο οικονομικής στενότητας. Αν η δικαιολογία είναι αληθής, τότε αναμένεται και διακοπή των εορτασμών της 28ης Οκτωβρίου και 25ης Μαρτίου. Όμως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επιβάλει είτε ένας κατακτητής, είτε μια συλλογική εθνική απόφαση αυτοκτονίας. Οι σημαντικοί σταθμοί στην

πορεία ενός λαού πρέπει να εορτάζονται, γιατί με αυτό τον τρόπο οι νέες γενιές διδάσκονται τις αρετές και τις αδυναμίες του λαού του οποίου αποτελούν την συνέχεια.

Η απόφαση για τον μη εορτασμό της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, μετά από 38 έτη, δεν οφείλεται στην παραδειγματική συμμετοχή στο πρόγραμμα εξοικονόμησης δημοσίων πόρων. Η Προεδρία της Δημοκρατίας θα μπορούσε να εορτάσει την επέτειο ελαχιστοποιώντας το κόστος, προσφέροντας πορτοκαλάδες και γκαζόζες ή για τους πιο μερακλήδες κρητική τσικουδιά. Ο μη εορτασμός οφείλεται στην αμφισβήτηση του νοήματος της επετείου.

Το νόημα αυτό αποτυπώθηκε στα συνθήματα: Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Δικαιοσύνη. Η αποτίναξη της δικτατορίας, πληρωμένη με αίμα, έδωσε ελπίδες και ανέδειξε μια νέα πολιτική τάξη στα πλαίσια ενός κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβέρνησης. Η ιστορική περίοδος που ξεκίνησε πριν 38 έτη, γνωστή ως Μεταπολίτευση, έχει να επιδείξει επιτεύγματα μοναδικά την ιστορία μας.

Για πρώτη φορά στην εθνική μας ιστορία βιώσαμε ένα σταθερό δημοκρατικό πολίτευμα, χωρίς αυτό να διακοπεί από ξενοκίνητους ή αλλόφρονες πραξικοπηματίες. Η οικονομική ανάπτυξη υπήρξε σημαντικότατη. Αρκεί να θυμηθούμε πού και πώς διαβιούσαν οι γενιές της δεκαετίας του ‘70. Η χώρα απέκτησε διεθνή υπόσταση με σημαντικό διεθνές κύρος τουλάχιστον μέχρι το 2007. Το αίτημα πολλών γενιών για «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» βρήκε δικαίωση.

Ώσπου, έρχεται η τρόικα. Η παρουσία της θέτει υπό αμφισβήτηση τα επιτεύγματα της Μεταπολίτευσης. Η Εθνική Ανεξαρτησία και η Λαϊκή Κυριαρχία λαμβάνουν άλλες διαστάσεις όταν η χώρα είναι υπό τον έλεγχο της, ενώ η κοινωνική δικαιοσύνη δεν νοείται με 22% ανεργία, με περιθωριοποιουμένους τους νέους, με μεγάλο ποσοστό πολιτών στα όρια της φτώχειας. Και, βέβαια, η πολιτική τάξη που οδήγησε την χώρα στην αγκαλιά της τρόικας έχει τεθεί υπό πλήρη αμφισβήτηση. Όλα αυτά μαζί θέτουν σε αμφισβήτηση το νόημα της 24ης Ιουλίου και οδηγούν τους αρμοδίους στην στάση του μη εορτασμού της.

Όμως δεν μας οδήγησαν στην σημερινή μας κατάσταση, τα νοήματα της 24ης Ιουλίου, τα οράματα της Μεταπολίτευσης, η δικαίωση του αντιδικτατορικού αγώνα. Αλλά ο νεοπλουτισμός, η ψεύτικη ευμάρεια των δανεικών, η αδιαφορία για τα κοινά, η στάση μη ευθύνης, η απαίτηση δικαιωμάτων χωρίς υποχρεώσεις, η ανάδειξη ακατάλληλων ηγετών για τους οποίους το μόνο που γνωρίζαμε ήταν το επίθετο τους. Η ευθύνη της σημερινής μας κατάστασης είναι και συλλογική, σχετίζεται με λανθασμένες πολιτικές, εθνικές και ευρωπαϊκές, αλλά δε