Η Αντζελίνα Τζολί στην Ελλάδα για να υποδυθεί την αλησμόνητη Μαρία Κάλλας

Θα πρωταγωνιστήσει στη νέα ταινία που γυρίζεται αυτή την περίοδο για τη ζωή της Μαρίας Κάλλας. Η σκηνοθεσία είναι του Πάμπλο Λαρέν και αφορά τη ζωή της Κάλλας κάπου στη δεκαετία του ‘70 λίγο πριν από το θάνατό της στο Παρίσι αλλά και τη σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Ο τίτλος της ταινίας είναι «Maria» και τα γυρίσματα ξεκίνησαν από το Παρίσι, μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα -στον

Ακόμη, η μεγάλη σταρ Βαλέρια Γκολίνο θα έχει το ρόλο της αδερφής της Ελληνίδας ντίβας, Υακίνθης, με τον βραβευμένο με Emmy, Τούρκο ηθοποιό Χαλούκ Μπιλγκινέρ (Haluk Bilginer) να ενσαρκώνει το ρόλο του Αριστοτέλη Ωνάση. Δεν είναι ακόμα γνωστό πότε θα γίνει η διανομή της ταινίας, μάλλον εντός του 2024, με τον σκηνοθέτη της ταινίας να αναγνωρίζει πως δεν θα είναι απλά ακόμη ταινία με μια βιογραφία της Κάλλας.Στην τετραήμερη παραμονή της η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός Αντζελίνα Τζολί, βρέθηκε μαζί με τα παιδιά της, για γυρίσματα στον Πύργο Ηλείας και πιο συγκεκριμένα στο θέατρο Απόλλων. Στη συνέχεια, όλη η ομάδα μεταφέρθηκε στο Κατάκολο, το επίνειο του Πύργου που έχει μετατραπεί σε πόλο έλξης, εξαιτίας της παρουσίας του στα ανοιχτά της θαλάσσιας περιοχής της θαλαμηγού «Christina O» του αξέχαστου Ωνάση. Μάλιστα, δεν είναι καθόλου τυχαία η επιλογή του πλοίου, μιας και εκεί η Μαρία Κάλλας έζησε πολλές ευτυχισμένες στιγμές πλάι στον Αριστοτέλη Ωνάση. Σημειώνεται ότι κάποια γυρίσματα της ταινίας έγιναν και εν πλω.

Το γιοτ περιλαμβάνει 17 καμπίνες, έχει ανακαινιστεί και ενοικιάζεται περίπου 100.000 την ημέρα. Το εσωτερικό του, όπως και οι φωτογραφίες μέσα από αυτό, αποπνέουν την πολυτέλεια μιας άλλης εποχής, όταν η Μέριλιν Μονρόε με την Μαρία Κάλλας, έκαναν παρέα πάνω στο σκάφος του Ωνάση.

Η ταινία «Maria» είναι σε σκηνοθεσία του υποψήφιου για Όσκαρ Πάμπλο Λαρέιν (Pablo Larraín) και σενάριο του Στίβεν Νάιτ. Ο Λαρέιν έχει σκηνοθετήσει και άλλες βιογραφικές ταινίες κατά το παρελθόν, όπως για τη ζωή του Πάμπλο Νερούδα, της Τζάκι Κένεντι και της Πριγκίπισσας Νταϊάνα.

Η Μαρία Κάλλας ή αλλιώς Μαρία Σοφία Άννα Καικιλία Καλογεροπούλου, όπως ήταν το πλήρες όνομά της, γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από Έλληνες μετανάστες το 1923.

Μετά το διαζύγιο των γονιών της επέστρεψε στην Αθήνα το 1937 και πιο συγκεκριμένα στο κέντρο της πόλης στην επιβλητική πολυκατοικία Παπαλεονάρδου, γνωστή και ως βίλα Σκαραμαγκά. Στη συγκεκριμένη πολυκατοικία έχουν ήδη ξεκινήσει οι διαδικασίες για την αξιοποίηση της ως Ακαδημία Λυρικής Τέχνης, αν και δε συμβαίνει το ίδιο και στο πατρικό της στο Νεοχώρι Μεσσηνίας.

Στην οδό Πατησίων η Μαρία Κάλλας έζησε τα εφηβικά της χρόνια μαζί με τη μητέρα και την αδελφή της. Η μητέρα της μάλιστα ήθελε πολύ να πάει σε Ωδείο αλλά «επειδή ήμουν πολύ μικρή δεν με έπαιρναν. Και είπαμε ψέματα για την ηλικία μου για να με δεχτούν. Είπαμε ότι είμαι 17», είχε αναφέρει η σπουδαία Ελληνίδα σοπράνο.

Δύο χρόνια αργότερα η Κάλλας έκανε εγγραφή στο Ωδείο Αθηνών στην τάξη τραγουδιού της διάσημης Ελβίρα ντε Ιντάλγκο, η οποία, ήταν στις αρχές του 20ου αιώνα, μια πολύ σημαντική τραγουδίστρια της όπερας. Μαζί της έμαθε και γνώρισε την υψηλή τεχνική των ρόλων του ιταλικού ρεπερτορίου.

Το 1945 επέστρεψε στη γενέτειρα της το Μελιγαλά Μεσσηνίας και το 1947 έκανε ακρόαση για το την όπερα «Τζιοκόντα» του Αμίλκαρε Πονκιέλι στην Αρένα της Βερόνας, η οποία αποτελεί έναν από τους πιο σπουδαίους λυρικούς χώρους στην Ιταλία. Εκεί γνώρισε το 1949 γνώρισε τον βιομήχανο Τζιανμπατίστα Μενεγκίνι, οποίος τη βοήθησε ώστε να απογειωθεί η καριέρα της.

Η Μαρία Κάλλας υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες, διασημότερες και λαμπρότερες τραγουδίστριες της όπερας. Οι παραστάσεις της «Tosca» στο Covent Garden έχουν χαρακτηριστεί ως από τις σπουδαιότερες παραστάσεις όπερας όλων των εποχών.

Έχουν κυκλοφορήσει πολλές ταινίες για τη ζωή της Μαρίας Κάλλας μεταξύ αυτών η Ένα πορτρέτο της Μαρίας Κάλλας (1968), Maria Callas: La divina: A Portrait (1988), Η απόλυτη ντίβα (2007) και το The Isle of Medea (2017)

Η Μαρία Κάλλας έφυγε από τη ζωή μόλις στα 54 της χρόνια, το 1977, έχοντας αφήσει ήδη την καριέρα της σχεδόν 20 χρόνια πριν, τόσο με τραυματισμένη φωνή όσο και καρδιά.

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1977 στον Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό του Αγίου Στεφάνου στο Παρίσι τελέστηκε η κηδεία της. Η επιθυμία της ήταν να αποτεφρωθεί και την άνοιξη του 1979 η τέφρα της σκορπίστηκε στο Αιγαίο Πέλαγος.