ΣΤΟ ΣτΕ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟΥ ΤΟ 1974

Απόφαση με  νομική, ιστορική, πολιτική και ηθική βαρύτητα καλούνται να πάρουν οι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ)  για να καλύψουν το κενό  του ελληνικού κράτους, που επί 38χρόνια αρνείται ουσιαστικά να νομοθετήσει και να αναγνωρίσει ως πολεμική την περίοδο Ιουλίου – Αυγούστου 1974 για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις που συμμετείχαν στην απόκρουση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.

Το γεγονός αυτό,οδήγησε δύο νεαρούς φαντάρους που υπηρέτησαν τότε στη Μεγαλόνησο να ζητούν δικαστική προστασία.

Ήδη μάλιστα οι δυο φαντάροι έχουν δικαιωθεί από το Διοικητικό Εφετείο που τους επιδίκασε αποζημίωση 100.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο, όμως το δημόσιο  εξαντλώντας τα ένδικα μέσα κατέθεσε και αναίρεση  οδηγώντας την ασυνήθιστη υπόθεση στο ΣτΕ.  Η πρώτη περίπτωση αφορά καταδρομέα που έφυγε (21 Ιουλίου 1974) από τη Σούδα με αεροπλάνο «δια εκτέλεση άκρως απορρήτου αποστολής» και πολέμησε στον αεροδρόμιο της Λευκωσίας και η δεύτερη σε οπλίτη της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου (ΕΛΔΥΚ).

Αρχικά το 1998 αναγνωρίστηκε με νόμο ως πολεμική η περίοδος 20 Ιουλίου έως 20 Αυγούστου 1974 και το  2002 με Προεδρικό Διάταγμα  απονεμήθηκαν «αναμνηστικά μετάλλια επιχειρήσεων Κύπρου». Αιφνιδιαστικά  πέντε μήνες μετά, με νεότερο Προεδρικό Διάταγμα, ανακλήθηκε το προηγούμενο για λόγους δημοσίου συμφέροντος!!! Οι δυο βετεράνοιν προσέφυγαν στη δικαιοσύνη και ήδη  το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών τους δικαίωσε για βάναυση προσβολή της αξιοπρέπειας, της τιμής και της προσωπικότητας τους καθώς , όπως σημειώνουν οι δικαστές, «περίμεναν ότι η προσφορά τους θα αναγνωριστεί (ο ένας μάλιστα τότε ήταν 22 ετών) από το κράτος, το οποίο θα τους περιέβαλε με ηθική ανταμοιβή και κοινωνικά προνόμια». Η Ελληνική Πολιτεία, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στις  δικαστικές αποφάσεις,  όφειλε σε εύλογο χρόνο μετά την αποκατάσταση της ομαλότητας να προβεί στις αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις, προκειμένου να αναγνωριστεί ως πολεμική η δράση των βετεράνων της Κύπρου.