ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ

Τώρα πλέον, όλοι ξέρουν…

Αν προσέφερε κάτι η χθεσινή βίαιη επίθεση του λεβεντόπαιδου της Χρυσής Αυγής στις κυρίες Κανέλλη και Δούρου, είναι ότι στερεί το άλλοθι της άγνοιας σε όσους φτάσουν να ψηφίσουν το ακροδεξιό αυτό μόρφωμα στις επόμενες εκλογές. Δεν ξέρω πόσοι θα είναι αυτοί, αλλά κανείς πλέον δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε.

Η

τακτική που ακολούθησε η ταξιαρχία του Μιχαλολιάκου στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση ήταν η «λούφα και παραλλαγή». Δουλειά τύπου Χεζμπολάχ σε τοπικό επίπεδο και απουσία, επιμελώς, από την τηλεόραση και τα μέσα, έτσι ώστε να μένουν στο ημίφως τα «σάϊκο» πρόσωπα, αλλά και τα ρατσιστικά και φιλοναζιστικά χαρακτηριστικά της οργάνωσης.

Πήρε έτσι, μαζί με τους ακραίους, ρατσιστές και φασίστες, και την ψήφο ανθρώπων που ήθελαν να εκφραστούν αντισυστημικά, και να στείλουν μήνυμα στους «συμβιβασμένους» πολιτικούς όλου του φάσματος.

Τώρα όμως που ο αρχηγός και τα παλληκάρια του βγήκαν αναγκαστικά στο φως, δεν άντεξαν ούτε μερικές εβδομάδες. Μέρα με τη μέρα η δημόσια παρουσία τους κλιμακώνει την ένταση και τη βία. Αποκορύφωμα, μέχρι στιγμής, τα χαστούκια του Κασιδιάρη που τα είδε το πανελλήνιο. Ίσως η (κλιμακούμενη και αυτή) λεκτική πρόκληση που ήταν ο κανόνας της παρουσίας τους στα τηλεοπτικά πάνελς να ήταν ελκυστική για τα μάτια ορισμένων, καθώς ήταν μια εικονοκλαστική πρακτική έναντι «εύκολων στόχων» όπως είναι οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί.

Η άσκηση άμεσης και ωμής βίας όμως, κατά τον τρόπο που είδαμε όλοι, δεν αφήνει κανένα περιθώριο και καμία αμφιβολία: Αν δημόσια, μέσα στο τηλεοπτικό στούντιο, ένας… βουλευτής της Χρυσής Αυγής αρχίζει τα χαστούκια προς τους συνομιλητές του όταν λένε πράγματα που δεν του αρέσουν, τότε μπορεί κανείς εύκολα να φανταστεί τι κάνουν οι φαλαγγίτες του Μιχαλολιάκου στις πλατείες και τους δρόμους, όχι μόνον απέναντι στους μετανάστες που είναι ο αυτονόητος «εχθρός» αλλά και απέναντι σε οποιονδήποτε είναι διαφορετικός στην όψη ή στη γνώμη.

Γι΄αυτό λοιπόν, η δικαιολογία «δεν ήξερα» δεν υπάρχει πλέον. Όποιος προσέλθει στην κάλπη της Χρυσής Αυγής, ομνύει στις αξίες και τις αρχές της: Τη βία και την ολοκληρωτική αντίληψη για την πολιτική και την κοινωνία.

Ας ευχηθούμε, τέλος, η βαρβαρότητα αυτή να αποτελέσει το έναυσμα για να αμφισβητηθεί στην κοινωνική συνείδηση το κλίμα που ξεκίνησε από τις κραυγές, τις μούντζες και τις κρεμάλες έξω από τη Βουλή και έφτασε στους προσωπικούς τραμπουκισμούς και προπηλακισμούς, τα γιαουρτώματα, τις «αντισυγκεντρώσεις», στην παρεμπόδιση τελικά της ελεύθερης έκφρασης και δράσης. Για τη δημιουργία του κλίματος αυτού η αριστερά είχε ενεργό ρόλο και συνεπώς έχει μεγαλύτερη ευθύνη για την ανατροπή του.