Η διαδρομή Ιπποκράτους… Συγγρού

Του Βαγγέλη Γιακουμή

Ποιος σας είπε ότι δεν γίνονται γερές μεταγραφές ανάμεσα στους «πράσινους» και τους «γαλάζιους»; Δεν μιλάμε για ποδόσφαιρο, αλλά για πολιτική, αφού το ΠΑΣΟΚ μπορεί να χάνει στελέχη του προς τα αριστερά. Χάνει, όμως, στελέχη του και προς τα δεξιά. Το συγκεκριμένο στέλεχος, ο Ανδρέας Ανδρουλιδάκης, ανήκει στα λεγόμενα ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Είναι βαθιά δημοκράτης και έχει δουλέψει πολλά χρόνια για το κόμμα που πίστευε. Δίπλα στον Ανδρέα, πάντα. Εζησε από πολύ κοντά πολλές καταστάσεις στο ΠΑΣΟΚ σε όλες του τις φάσεις. Τις κυβερνητικές και μη. Στα χρόνια της κυβερνητικής εξουσίας, μα και όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση. Εργάστηκε κοντά στον Γιώργο Παναγιωτακόπουλο τις εποχές της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ, που έκανε κινητοποιήσεις και χαλούσε τον κόσμο στις συγκεντρώσεις με τις χιλιάδες οπαδών και ψηφοφόρων να παραληρούν κάθε φορά που ο Ανδρέας άνοιγε τα χέρια του πάνω από την εξέδρα και με τη μαγική φωνή έλεγε «Λαέ…». Ξεκίνησε στις κινητοποιήσεις το 1976, όταν πρώτο οργάνωσε τη γιορτή Νεολαίας στη Νέα Σμύρνη και από εκεί στη Φιλαδέλφεια.

Οταν είδε πιο ξεκάθαρα
Σε όλα αυτά το συγκεκριμένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρέας Ανδρουλιδάκης, ήταν παρών, τα έζησε από μικρός και μεγάλωσε μαζί τους. Μόνο που μεγαλώνοντας μαζί τους, ξεκαθάρισαν και μέσα του οι χαρακτήρες των κορυφαίων λεγόμενων στελεχών, οι συμπεριφορές, οι ίντριγκες, το παρασκήνιο, ο πλουτισμός για μερικούς. Είδε πιο ξεκάθαρα ότι δεν είναι ίσως αυτό που πίστευε, το όραμα, η ιδέα, η προοπτική. Μετά τον θάνατο του Ανδρέα δύσκολα συνήθισε την απουσία του. Σε καλούς του φίλους έφτιαχνε κομπολόγια με την κεφαλή του Ανδρέα, έτσι για να θυμούνται τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Μαζί με τον Ανδρέα, όμως, έμαθε να αγαπά και την Κύπρο. Εχει γράψει πολλές φορές για τον τελευταίο αγωνιστή της δημοκρατίας, όπως αποκαλεί τον γιατρό, φίλο του Ανδρέα, τον τελευταίο εναπομείναντα αγωνιστή, Βάσω Λυσσαρίδη. Εχει ετοιμάσει μια ωδή για αυτόν, όπως το ίδιο έχει κάνει και για τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Η εποχή Κώστα Σημίτη
Τα χρόνια πέρασαν και όταν ανέλαβε την προεδρία του ΠΑΣΟΚ ο κ. Σημίτης, ο Ανδρέας Ανδρουλιδάκης δεν τον υποστήριξε πολιτικά, ήταν αμέτοχος γενικά. Στη συνέχεια, όταν ήρθε η διαδοχή δεν στάθηκε κοντά στον Γιώργο, τον γιο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, αλλά αντίθετα υποστήριξε τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Τώρα βλέπει ότι δεν ταιριάζει μαζί του. Για αυτό και έφυγε από το ΠΑΣΟΚ πριν από λίγο διάστημα λόγω του κ. Βενιζέλου, που πιστεύει –όπως λέει– ότι δεν έχει καλή χημεία μαζί του. Ασφυκτιά κοντά του.
Με κρητική καταγωγή από το Ροδάκινο, ο Ανδρέας Ανδρουλιδάκης πήγε στη ΝΔ, επειδή διατηρεί χρόνια φιλική επαφή με τον Αντώνη Σαμαρά. Και επειδή είναι οπαδός προσώπων και όχι κομμάτων, πίστεψε στον πρωθυπουργό που κάνει προσπάθεια όπως επισημαίνει για την ανόρθωση της χώρας. Οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά. Και γι’ αυτό πήγε κοντά του. Αθεράπευτος Παναθηναϊκός, και έμπιστος, έντιμος άνθρωπος, με καλλιτεχνικές ανησυχίες. Πέρα από τις ποιητικές συλλογές, ετοιμάζει ένα έμμετρο 15σύλλαβο σαν τον Ερωτόκριτο, τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα με 7,5 χιλιάδες διάστιχα.

Παρέχοντας βοήθεια στη ΝΔ
Από την Ιπποκράτους έφυγε και πήγε στη Συγγρού, στο ισόγειο των κεντρικών γραφείων της ΝΔ, παρέχοντας εκεί τη βοήθειά του στο κόμμα του Αντώνη Σαμαρά, ενώ διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και με τον Δημήτρη Σταμάτη, τον πιο έμπιστο ίσως σύμβουλο και συνεργάτη του κ. Σαμαρά. Τις ελεύθερες ώρες του πηγαίνει στο όμορφο καφέ που άνοιξε πρόσφατα ο γιος του, Γιώργος, στην περιοχή της Ν. Φιλαδέλφειας, το «Τριθέσιο». Το ταξίδι για τον ίδιο συνεχίζεται…