Ο περιβόητος κύριος Σελλιανάκης

Του Πάρι Κουρτζίδη

Είναι μερικές φορές που οι επιλογές προσώπων σε θέσεις-κλειδιά –κυρίως σε θέσεις ευθύνης– του ευρύτερου κρατικού μηχανισμού αποδεικνύονται λανθασμένες. Οι κυβερνήσεις τότε οφείλουν να διορθώσουν το λάθος τους. Οταν, όμως, τα ίδια πρόσωπα που βαρύνονται με δικαστικές περιπέτειες του παρελθόντος και έχουν επισήμως χαρακτηριστεί ως «ανεπαρκή» επανέρχονται σε θέσεις σοβαρής ευθύνης, τότε τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι σοβαρά.
Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις μας προσφέρει –για μία ακόμη φορά– ο μηχανικός Αντώνης Σελλιανάκης που πρόσφατα η κυβέρνηση τοποθέτησε

ως πρόεδρο του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητων Απασχολουμένων ΕΤΑΑ, με βασικό κριτήριο και προσόν ότι είναι μέλος της Νέας Δημοκρατίας και της ΟΝΝΕΔ και ότι υπήρξε κάποτε υπεύθυνος της ΔΑΠ ΝΔΦΚ στην Αρχιτεκτονική. Αναφέρουμε ως θετικό προσόν την κομματική του εμπειρία, γιατί σε διοικητικές θέσεις ο κ. Σελλιανάκης όχι μόνον απέτυχε παταγωδώς, αλλά υποχρέωσε στο παρελθόν την ίδια την προϊσταμένη υπουργό που τον επέλεξε για τη θέση του προέδρου στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), να τον παύσει από τα καθήκοντά του και μάλιστα «κακήν κακώς».
Για τον κύριο Σελλιανάκη πολλά έχουν να πουν η πρώην υπουργός Φάνη Πετραλιά που τον απέλυσε, αλλά και ο πρόεδρος της Επιτροπής Διαφάνειας της Βουλής Γιώργος Σούρλας που πολλά γνωρίζει αλλά ελάχιστα δημοσιοποιεί.