Ποια θα είναι τα δυνατά και τα αδύνατα κριτήρια ψήφου των πολιτών στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014

Του ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ

Στις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές τον Ιούνιο 2014, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε τα κριτήρια επιλογής ψήφου για την εκλογή των νέων Καλλικρατικών δημάρχων, πενταετούς θητείας, σε δυνατά και αδύνατα κριτήρια ή σε παλιά και νέα κριτήρια.
Ας ξεκινήσουμε την αξιολόγηση των κριτηρίων αρχίζοντας από το πιο δυνατό κριτήριο μέχρι τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Το

κριτήριο της κομματικής επιλογής, το γνωστό μας κριτήριο του «χρίσματος». Υποψήφιοι «σφάζονταν» στο σε ποιον θα δοθεί το χρίσμα και ο τυχερός ξεκινούσε το προεκλογικό του ταξίδι – εκστρατεία με μια βάση από το ποσοστό των κομματικών ψηφοφόρων στη γεωγραφική περιφέρεια του ενδιαφέροντός του. Ήταν ένα δυνατό κριτήριο που βοηθούσε τους μεγάλους κομματικούς σχηματισμούς, που μέχρι τώρα εναλλάσσονταν στην κεντρική εξουσία, να μετράνε το βράδυ των εκλογών κέρδη και απώλειες στον εκλογικό χάρτη, στέλνοντας παράλληλα «μηνύματα» στους αντιπάλους τους. Στις νέες αυτοδιοικητικές εκλογές, αν συνεχιστεί ο σημερινός πολιτικά ασταθής και κατακερματισμένος συσχετισμός των κομματικών δυνάμεων και η αποϊδεολογικοποίηση των ψηφοφόρων, το κριτήριο της κομματικής επιλογής θα ατονήσει στις περισσότερες εκλογικές περιφέρειες και ίσως να αποτελέσει και «ασήκωτο βαρίδι» σε κάποιες άλλες.
Το κριτήριο της επανεκλογής, με βάση την αποτελεσματικότητα των εν ενεργεία δημάρχων και υποψηφίων για το 2014, θα έχει αρνητικό πρόσημο δεδομένου ότι το πείραμα του «Καλλικράτη» έφερε πρόσθετες αρμοδιότητες στους αιρετούς, αλλά χωρίς τα αντίστοιχα έσοδα στις περισσότερες περιπτώσεις. Ακόμη και το «προνόμιο» πολλών αιρετών να κάνουν έργα βιτρίνας και έκτακτες προσλήψεις έναν χρόνο πριν από τις εκλογές, πέρασαν στη «σφαίρα» του φανταστικού. Αν σε αυτά σημειώσετε και ότι η εμπιστοσύνη των πολιτών στο πρόσωπο όσων κατέχουν εξουσία είναι στο ναδίρ, η επανεκλογή είναι μια δύσκολη εξίσωση με πολλούς αγνώστους!
Το κριτήριο επηρεασμού των ψηφοφόρων με τα εργαλεία της επικοινωνίας. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος επικοινωνίας ενός υποψήφιου θα είναι μια κανονική «σπαζοκεφαλιά» με επικοινωνιακές μάχες να δίνονται σε νέα και απρόβλεπτα πεδία. Επικοινωνία με πολλά «απαγορευτικά» όπως πολυτελή προεκλογικά φυλλάδια, ακριβά προεκλογικά κέντρα, καταιγισμός από αφίσες, sms και γενικά πολυδάπανες προεκλογικές εκστρατείες. Άλλωστε, ο «σφιχτός» προεκλογικός προϋπολογισμός είναι αναγκαίος και νομικά και για την εικόνα του υποψηφίου. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να αναζητήσουν νέους και ασφαλείς τρόπους προσέγγισης των ψηφοφόρων εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες της στοχευμένης επικοινωνίας μέσα από τη σύγχρονη τεχνολογία, αλλά και το στοιχείο της αμεσότητας με προσωπικές επαφές και περιοδείες. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να είναι προσεκτικοί στη χρήση των νέων μίντια και να χρησιμοποιήσουν ειδικούς στη διαχείρισή τους. Όσο εύκολο είναι να ανοίξεις σελίδα στο facebook, τόσο εύκολο είναι να σε «τελειώσει» ως υποψήφιο… Δώστε βάρος στις διαπροσωπικές σχέσεις χωρίς να ξεχάσετε τα βασικά έντυπα και τα ΜΜΕ.

Οι συν