Στρατηγός Φράγκος: Ποια Τουρκία; Τεμαχίζεται…

Γράφει η ΑΡΤΖΗ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Περίπου 216 τετραγωνικά μέτρα επιφάνειας που ισοδυναμεί με δέκα γήπεδα ποδοσφαίρου και δεκαέξι τόνους μπογιάς χρειάστηκαν για να κατασκευαστεί μια τουρκική σημαία και να τοποθετηθεί στον Πενταδάκτυλο από την κυβέρνηση του ψευδοκράτους. Από διάφορα μέσα μάλιστα προβαλλόταν ως ατραξιόν της περιοχής, ενώ η εν λόγω σημαία έχει προταθεί και για υποψήφια για το βιβλίο Γκίνες χάρη στις διαστάσεις της. Συνοδευτικό του γιγαντιαίου και υπερβολικού κατά την προσφιλή τουρκική πρακτική

δημιουργήματος η φράση που αποδίδεται στον Κεμάλ Ατατούρκ «Ω! Τι ευτυχία να λέγεσαι Τούρκος».
Τόσο η φράση όσο και η σημαία, που μαρτυρά την ανατολίτικη υπερβολή, δηλώνουν την τάση που έχουν οι γείτονες –η οποία συχνά ενισχυόταν από μακρινούς ισχυρούς φίλους τους σε άλλη ήπειρο– την ανάγκη τους να επιδείξουν πόσο ισχυροί είναι. Το νόημα, μάλιστα, της εν λόγω φράσης την οποία επαναλαμβάνουν όλοι οι Τούρκοι σε όρκους τους όχι μόνο στρατιωτικούς αλλά και απλούς μαθητικούς, κατά τον εμπνευστή της Κεμάλ, είναι ότι μόνον ο Τούρκος θα έπρεπε να είναι ευτυχής. Οι Έλληνες, οι Αρμένιοι, οι Εβραίοι, οι Κούρδοι και οι λοιπές (πολλές) εθνότητες της Τουρκίας δεν είχαν το δικαίωμα αυτό και θα έπρεπε να ευχαριστούν το τουρκικό κράτος και έθνος που τους ανέχεται!
Με τέτοια και με άλλα η Τουρκία επέβαλε την απατηλή και ψευδή εικόνα του «παντοδύναμου χωροφύλακα της περιοχής με τον οποίο θέλουν να τα έχουν καλά οι ισχυροί της Γης». Ύστερα ήρθε και ο Νταβούτογλου με το δόγμα της επέκτασης. Λίγοι τότε έλεγαν ότι με τις ανακατατάξεις που θα γίνουν στην περιοχή (Ιράκ, Λιβύη, Παλαιστίνη, Συρία) η Τουρκία όχι μόνο δεν θα αναδειχθεί σε «παντοδύναμο χωροφύλακα», αλλά θα βγει και εδαφικά χαμένη με τη δημιουργία Κουρδιστάν…

Πιθανή η ένωση
Οι λίγοι φαίνονται να επιβεβαιώνονται. Η Αρμπίλ έχει γίνει πια κανονική πρωτεύουσα του Κουρδιστάν, η Βαγδάτη δεν έχει καμία δύναμη εκεί και είναι πια βέβαιο ότι οι ισχυροί της Γης θα βοηθήσουν ώστε τα κομμάτια Κουρδιστάν, της Συρίας, του Ιράν και της Τουρκίας να ενωθούν με το ιρακινό. Δεν είναι προφανώς καθόλου τυχαία η υπόθεση Οτσαλάν και ίσως οι Τούρκοι να προσπάθησαν να φτιάξουν τον Κούρδο Μαντέλα…
Η πολιτική υποχωρητισμού διά του… συνωστισμού που εκπροσωπούσε το «ρεύμα Ρεπούση» εγκαταλείπεται και από την Ελλάδα που, ίσως και σοφά, δεν βιάζεται στις εξελίξεις. Στη Θράκη αρχίζει να έχει παρουσία και το ελληνικό κράτος (εφαρμογή του νόμου για υποχρεωτική φοίτηση μουσουλμάνων στα δημόσια ελληνική νηπιαγωγεία), ενώ και στη Βουλή δεν λείπουν οι αντιδράσεις παλαιών (Νεράτζης) στις αθλιότητες τύπου Ρεπούση. Το καταπληκτικό βιβλίο του στρατηγού Φραγκούλη Φράγκου (ΠΟΙΑ ΤΟΥΡΚΙΑ; ΠΟΙΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ; Εκδόσεις Λιβάνη) κάνει την πιο εμπεριστατωμένη μελέτη για τις συνθήκες της περιοχής μας διαχρονικά. Και προβλέπει ότι το Κουρδιστάν έρχεται…
Γράφει στο σχετικό κεφάλαιο: «Με πεποίθηση μπορούμε να στηρίξουμε τον ακλόνητο ισχυρισμό ότι ο ελληνισμός δε χάθηκε ούτε με την αραβική, αλλά ούτε και με την τουρκική κατάκτηση, δε χάθηκε