Γέμισε ο ουρανός με τους χαρταετούς της αντιπολίτευσης

Ας ελπίσουμε ότι οι ημέρες του Πάσχα θα μας απαλλάξουν από τον συνεχή ενοχλητικό βόμβο της πιο άχρηστης για τον τόπο προεκλογικής περιόδου που έχει ζήσει η χώρα μας—τουλάχιστον στην περίοδο από την αποκατάσταση της δημοκρατίας.

Σκεφτείτε τι ζούμε στο πολιτικό πεδίο. Σύσσωμο το συνονθύλευμα των κομμάτων της αντιπολίτευσης έχει βάλει ως στόχο να μην πάρει η Ν.Δ. στις ευρωεκλογές το ίδιο ποσοστό που είχε πάρει το 2019. Φαντασιώνεται πως έτσι μία κυβέρνηση που εκλέχθηκε μόλις πριν από 10 μήνες με το συντριπτικό ποσοστό του

41% θα …αποδυναμωθεί. Ακόμη κι αν αυτό μπορούσε να ισχύσει, τι θα συνέβαινε τότε; Θα κρυφτεί ο Μητσοτάκης στο Μαξίμου; Θα ανακοπεί το νομοθετικό έργο; Θα πισωγυρίσουν οι μεταρρυθμίσεις; Θα παραιτηθούν οι υπουργοί; Είναι τόσο γελοία η σκέψη, που περαιτέρω συζήτηση δεν χωρά.

Η τρικυμία στο κρανίο που χαρακτηρίζει τα δύο πρώτα κόμματα της αντιπολίτευσης γίνεται σαφής αν σκεφτεί κανείς την παντελή έλλειψη κοινής αλλά και πολιτικής λογικής από την οποία υποφέρουν.

Πάρτε στο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη. Στις ευρωεκλογές του 2019 πήρε σχεδόν 24%. Ας πούμε ότι τότε ήταν σε πτώση αλλά τώρα (με πολλή φαντασία) είναι σε άνοδο. Οπότε το μέτρο σύγκρισης ας είναι το 17% της δεύτερης εκλογής του Ιουνίου 2023. Αν ο Κασσελάκης το υπερβεί θεωρείται – κατά τα λεγόμενα του ΣΥΡΙΖΑ—νίκη. Αν όχι, θεωρείται ήττα.

Ας υποθέσουμε ότι το υπερβαίνει. Αλλά, ας υποθέσουμε ότι ταυτόχρονα, το ΠΑΣΟΚ κάνει την μεγάλη έκπληξη και έρχεται αυτό δεύτερο; Έχει κερδίσει ή έχει χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ή, ας υποθέσουμε ακόμη πως η Ν.Δ. παίρνει ποσοστό μεγαλύτερο από το 33% του 2019; Ποια είναι τότε η θέση του ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη;

Πάμε τώρα στο ΠΑΣΟΚ. Ας υποθέσουμε ότι ο Ανδρουλάκης ξεπερνά τόσο το 8% του ΚΙΝΑΛ στις ευρωεκλογές του 2019 όσο και το 11,5% των δεύτερων εκλογών. Ζητωκραυγές! Αν δεν ξεπεράσει το 11,5%; Ντροπιαστική ήττα!

Ένα βήμα πιο κάτω: Αν υπερβεί τα ποσοστά αλλά παραμείνει στην τρίτη θέση τι συμβαίνει; Είναι νίκη ή ήττα;

Τελευταίο ερώτημα; Υπάρχει πολιτική ουσία στους υπολογισμούς αυτούς; Θα υπάρξει καμία ουσιαστική διαφορά αν στην δεύτερη θέση θα είναι το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ – πέρα ίσως από την προσωπική απήχηση του ενός ή του άλλου αρχηγού –άσε που υπάρχει πάντα το θέμα του «μη χείρον βέλτιστον» σ’ αυτήν την επιλογή.

Η κυβέρνηση έχει τρία ολόκληρα χρόνια για να κάνει την δουλειά της και μετά θα κριθεί. Τότε, το 2027 τα κριτήρια θα είναι σκληρά. Προς το παρόν αυτή κυβερνά και οι ευρωεκλογές δεν θα αλλάξουν τίποτα.

Σήμερα παίζονται παιγνίδια εντυπώσεων. Μόνο με γελοίους υπολογισμούς ποσοστών. Χωρίς ουσία. Η Ευρώπη, πάντως, είναι το τελευταίο πράγμα που απασχολεί την αντιπολίτευση. Για πρόταση εξουσίας δεν μιλάμε καν. Και να είσαι ο πιο καλόπιστος, και να το θέλεις πολύ, όσο και να ψάξεις δεν θα βρεις συνεκτική πολιτική πρόταση από το αντιπολιτευτικό συνονθύλευμα.   Απλά κάθε τόσο αμολιέται καλούμπα και γεμίζει ο ουρανός χαρταετούς.

Διαβάστε επίσης

Το απύθμενο θράσος των εταιρειών βρεφικού γάλακτος