Ποια «Cancel Culture»;

Τι απέγινε εκείνη η «cancel culture», ο μπαμπούλας που εμφανίστηκε στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας; Ήταν, υποτίθεται, ένας κίνδυνος για την ελευθερία της έκφρασης στις κοινωνίες μας, από «υπερβολικούς» δικαιωματιστές και κινήματα. Τι έγινε τελικά με αυτό το θέμα;

Το 2017 ο διάσημος αμερικανός κωμικός Λούι Σι Κέη «έφαγε cancel». Φήμες που προϋπήρχαν για τον τρόπο που παρενοχλούσε νεαρές συναδέλφους ήρθαν ξανά στην επιφάνεια και, μετά το σχετικό ρεπορτάζ των New York Times και μια σειρά

από καταγγελίες, ο Σι Κέη παραδέχτηκε τις πράξεις του. Αμέσως έχασε συμβόλαια, ταινίες, συνεργασίες, πρότζεκτ κι αποσύρθηκε από το προσκήνιο «για να σκεφτεί και να ακούσει».

Ήταν δίκαιη αυτή η κοινωνική και επαγγελματική τιμωρία για μια συμπεριφορά που μπορεί να ήταν αηδιαστική, αλλά δεν ήταν έγκλημα, σαν αυτά βιαστών τύπου Χάρβεϊ Γουάινστιν και Μπιλ Κόσμπι; Μήπως το να χάσει την καριέρα του ήταν μια υπερβολή της «cancel culture»; Το ερώτημα ήταν, βεβαίως, κενό νοήματος. Πριν καν περάσει ένας χρόνος, ο Λούη Σι Κέη ήταν ξανά στη γύρα, δίνοντας παραστάσεις σε μικρά κλαμπ. Το 2019 έκανε διεθνή περιοδεία -έφτασε και στην Ελλάδα, όπου έπαιξε σε κατάμεστο θέατρο 1.200 θέσεων.

Το 2022, κέρδισε βραβείο Γκράμι. Τον περασμένο Γενάρη γέμισε το Madison Square Garden στη Νέα Υόρκη. Βεβαίως, το περιεχόμενο της δουλειάς του έχει αλλάξει. Η ευαισθησία και η τρυφερότητα που υπήρχαν παλιά στις παραστάσεις του έχει αντικατασταθεί από τον κυνισμό, μια στροφή προς ένα κοινό ακροδεξιών ανδρών με κρίση ταυτότητας και αυτή την αφόρητη γκρίνια του μεσήλικα εκατομμυριούχου που νομίζει ότι ο κόσμος τον πολεμά. Παρόμοια παραδείγματα ανθρώπων που ξεμπροστιάστηκαν δημόσια στην εποχή μας υπάρχουν πολλά (και στην Ελλάδα) αλλά αυτό που αποδείχτηκε σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι, τελικά, με την εξαίρεση όσων ήταν εγκληματίες και όντως φυλακίστηκαν, κανένας δεν τους φίμωσε και η καριέρα τους δεν τελείωσε. Απλά έμαθαν -ίσως υπερβολικά καθυστερημένα- τι σημαίνει να μην είσαι σώνει και καλά συμπαθής σε όλους.

Η «cancel culture» τελικά δεν αποδείχτηκε τίποτα άλλο παρά μεμονωμένοι ευαισθητοποιημένοι πολίτες που γύριζαν την πλάτη σε κακομαθημένους προβεβλημένους σταρ. Όχι ακριβώς επανάσταση. Μια μικρή πρόοδος.